De schooltas
We schreven negentienvijfenzestig. Ik was goed door het toelatingsexamen gekomen en trad aan voor de brugklas. Mijn trotse en liefdevolle oma schonk mij bij die gelegenheid de boekentas. De bruine lederen tas was zoals boekentassen horen te zijn en zoals deze gangbaar zijn. Ruim van inhoud, met twee voorvakken en een hengsel. Ze zou zes jaar dienen en mijn hele schoolcarrière begeleiden. Ze zou de vracht van de boeken dragen die ik ieder jaar in september kaftte en ik zou haar, zoals toentertijd gebruikelijk was, torsen en elegant op de heup dragen.
Tenslotte moest de tas het noodlot ondergaan dat ze versleet en haar last niet meer kon dragen.
Geplaatst in de categorie: school