Hartenkreten

Op je sterfbed vroeg je me voor te lezen uit het boek "De jongensjaren van....." en met horten en stoten en onder tranen voldeed ik aan je verzoek. Als ik haperde tijdens mijn declamatie vermaande je me tot flinkheid. In de verwarring van de aftakeling van je brein zocht je naar pijpenstoppers en...

Ik herkende hem aan zijn handicap, waartoe hij voortstrompelde op twee krukken: zijn manke benen. De bus legde haar route af vanaf het station naar meer binnenstadse gedeelten van Tilburg toen ik hem aansprak met de woorden: "Mag ik u iets vragen? Hoe denkt u over Frederik L.?" Frederik was onz...

...en op die zondagmiddagen strompelden we voort; kameraden, door het lot aan elkaar toevertrouwd en geschonken, over de Bredaseweg, verlengstuk van de binnenstad, geflankeerd door villa's die alle hun eigen architectonische identiteit tonen, met hun gevels, nissen, raampartijen, serres, dakkapelle...

Op de lommerrijke en ruimschoots overschaduwde binnenplaats van de verpleeginrichting ontmoette ik mijn broer en zijn verpleger, Jeroen genaamd. In een krankzinnigeninstituut kan men nauwelijks idyllische taferelen verwachten en de dichtregel in de titel van deze tekst, uit een schoolboek, kan ook n...

De Liefde, die een gave is, werd haar vooralsnog niet geschonken en zij kon er niet op wachten. In bonte, bombastische bewoordingen,pathetisch proza en strompelende versvoeten (met al te veelvuldig gebruik van de termen "hart", "liefde","eros","maan", "nacht" en "sterren" trachtte zij w...

Bloemen tonen hun geweldige mengeling van kleuren, waarin sterke felheid en zachtzinnig gemoed vloeiend door elkaar geweven zijn. Dit geeft sterke speurzin om verder te kijken, tot je ogen vol bonte duizeling zijn... Om eens in het Wonderbos te toeven als enkeling, en diep snuivend te happen in de ...

Als kind moest ik altijd na meneer de uil van de fabeltjeskrant om zeven uur naar bed en bleef tot negen uur wakker en zei mijn gebedje op bij mama met knuffelkonijn blauw op klein kamertje en was vijf uur wakker en ging met lego spelen met een lepel tomatenkutcup. Bij opa en oma pake en beppe in he...

Liefste zus, Ik heb een klein panorama aan mijn venster: een landschap met hoge dennenbomen dat als het ware een nieuwe zomer inluidt: ik heb de halve sikkel van de maan in de nacht boven mijn landschap. Ik heb de straten van mijn stad met de bonte, krioelende mensenmenigte, dag aan dag. Ik...

Een eeuwigheid geleden stonden twee mensen in een soort van vuur en vlam, daar kwam een aantal kinderen uit voort en ben ik er eentje van! Het woordje vuur komt er in voor, al was ik er geen getuige van! Het vuurtje laaide op of doofde langzaam uit, want dat laatste kan natuurlijk ook! Wanneer he...

Ik duw mijn hoofd tegen haar lange, zachte, grijzende haar dat neervalt tot over haar schouders. Ze is manisch-depressief en op het moment depressief. We klampen ons aan elkaar vast als de drenkelingen op het vlot van de Medusa. Maar ik bereik haar zieke wezen niet dat zich teruggetrokken heeft in d...

Haiku Glanzen overal in het bos witte bloempjes? Zonlicht treft grondloof! Prozatekst Heerlijk heen en weer banjeren en rondkijken in dat Lentebos! Even met de ogen knipperen... Die glanzende zilverkleurige vlekjes; zijn dat allemaal witte bloempjes? Eens beter kijken. Nee, al die gr...

In de avond tonen de vensters aan de overkant van de straat waar zich de gevels van identieke flatjes als het mijne aftekenen steevast een flauw, zwak schijnsel.Het is voor mij een mysterie of daar de totale verbittering en eenzaamheid de dienst uitmaken, maar mijn kennelijk verweesde en vereenzaamd...

Het is een sfeerloze eengezinswoning die verbouwd en ingericht is als dokterspraktijk. Twee ruimtes; de wachtkamer en de spreekkamer van de arts worden gescheiden door een klein kamertje waar jonge vrouwen van vroeg tot laat stressen om de patiënten te bedienen. Een degelijke naamplaat op de gevel ...

Haiku Vogelballet toont sierlijk gedraai: twee merels hebben een geschil. Prozatekst Kijk eens hoe die twee merels zwevend tegen elkaar opspringen, en daarna luchtig en sierlijk om elkaar heen draaien. Daar zou een ballerina jaloers op kunnen worden, zoals die beide vogels hun ballet la...

In Tilburg Noord, grenzend aan de bebouwing die zich sinds de zeventiger jaren van de voorgaande eeuw verheft, treft men haast onverwacht een min of meer merkwaardig natuurgebied aan dat uiteraard een geheel andere sfeer ademt dan de stadse omgeving. Daar strekt de kaarsrechte baan van een wandel...

Van Christus tot Marx van Marx tot Christus Leonhard Ragaz Dit boek kwam ik op het spoor. De titel zette mij aan het denken over de huidige tijd. Het socialisme heeft het moeilijk, het rode hart in Nederland heeft veel kiezers verloren. Maar is het niet een herhaling van bewegingen die er al ge...

In de vroege morgen stond ik onder een waaier van waterstralen mijn oude, vervallen en Rubensiaanse lichaam te masseren, toen er aangebeld werd. De postbode bracht mij een forse envelop waaruit een nietig blikje tevoorschijn kwam met daarop een fotografische afbeelding van de Tower Bridge waarover e...

In de lokalen en zalen van onze universiteit, en met name in het "Dante-gebouw" dat uitzicht biedt op een lieflijk parkachtig landschap dat van oudsher onze "alma mater" omringt en omgeeft waren we samengekomen in het kader van de zogenaamde "Human Library". Fotoportretten van mogelijk exce...

Het arme, nietige boompje draagt vrucht aan de tengere takken. Het heeft de voorjaarsstormen doorstaan. De esdoorn aan mijn venster toont ieder nieuw jaar en ook dit jaar trouw de nieuwe uitwassen, de nieuwe knoppen. De narcissen staan stil, geluidloos en schuldeloos in een bedauwde ochtendmist te...

Wachtend op mijn vriendin en na een wandeling langs het decor van mijn studententijd dat zich als een avenue, als een soort alternatieve boulevard uitstrekt en geflankeerd wordt door gebouwen met indrukwekkende namen van beroemdheden als Dante en Montesquieu had ik mij geposteerd aan de voet van de ...

De gedachte aan wat volgt doet clusterbommen onderhuids ontploffen. De schokgolf galmt, in kieren en gaten. Is dit een doodlopend spoor in en lichaam dat zich ondertussen vult met marcherende soldaten? Dit is niet het eindstation! Hier stoppen is nauwelijks te verkroppen. Bestrijd dan toch dat sn...

Ik ben de lange weg nog eens gegaan: over de Ringbaan West, langs de Professor Cobbenhagenlaan, langs de studentenflats, de kamers die ik ken, waar we discussieerden tot in de nacht onder het lamplicht. Jonge jongens en meisjes scoren nu bij "Subway" een "baguette". Zo was ik eens en zo was ...

Aan de rand van de stad ligt een klein stukje ruig bos, waar veel watervogels en hoenderachtigen in huizen. Op een weiland daarnaast lopen twee fazantenhanen samen voort. Zo nu en dan gaan ze tegenover elkaar staan, en beginnen de snavels hard te werken. Venijnige pikken en sprongen duiden op fell...

Mijn taxi vervoert met nog met regelmatige tussenpozen langs een pand aan de Besterdring te Tilburg waar te midden van vele neringdoenden met al dan niet florissante zaken op de gevel met trotse zwarte letters staat vermeld: "Thomas de Hond, Installatietechniek". En Thomas was de vriend, de onverv...

De muts die ik steevast droeg als was ik een verkapte Moslima; de beige muts met de donkerbruine ingeweven motieven die zo goed beschermde tegen de felle winterkou, kwam op een ongelukkige manier aan zijn eind en ik zou hem node gaan missen. De schnitzel met knoflooksaus was opgediend in mijn fav...

Ik krijg moeite met: “geloven in een betere wereld” ik krijg moeite met: “er iets is boven ons” ik krijg moeite met: “geloven in het goede” want: Er lag een dode baby op een balkon, waarom weet geen mens! een brand kostte een vrouw het leven, een man reed in op een groep mense...

Het is een koude, heldere dag in het vroege voorjaar van het jaar des heren 2018. Ik ben opnieuw de stenen, barokke heiligenbeelden gepasseerd die jouw laatste rustplaats omringen. Ik ben niet gaan zoeken tussen de monumentale, groteske en bizarre negentiende-eeuwse grafmonumenten naar je ongetwijfe...

Het valt mij moeilijk om afscheid te nemen van deze website want de meeste schrijvers zijn gezellige mensen die er van genieten om gepubliceerd te worden en die blij zijn met een puntenwaardering van 9 en zeker met een 10. Ik ben deze site dankbaar toen al mijn verhalen in de top 5 stonden (zie a...

We waren destijds het flatje gaan bezichtigen; mijn goede oude moeder die niet meer te midden van de levenden is en ikzelf. Men noemt de flatjes in de Nassaustraat in Tilburg ook wel "Russische flatjes". Hun balkons worden gesierd door een vlechtwerk van steen en ze stammen uit de vijftiger jaren ...