Verhalen

De trein dendert langzaam door het grijze landschap dat door een laaghangende sluier van mist in tweeën wordt verdeeld. Zittend tegen de opengeschoven laaddeur van de trein kijk ik uit op de benevelde jungle. Naarmate het daglicht het overneemt van de lange nacht die ik doorgebracht heb in de trein...

HET HEEFT IETS verbazingwekkends: zo woedend en polemisch als Andreas Burnier kan uithalen op papier, zo zorgvuldig en omzichtig formuleert zij nu. Geduldig luistert zij naar de vragen, zij denkt even na, buigt voorover en antwoordt weloverwogen, genuanceerd, relativerend zelfs. Beter beschouwd ...

bij het overlijden van de Nederlandse schrijver met mondiale bekendheid Jan de Hartog (1914-2002) een samenvatting van een van zijn meest gelezen boeken: Hollands Glorie uit 1940. Hollands Glorie is de grote, klassieke roman van Jan de Hartog en het levensverhaal van Jan Wandelaar, een man ...

Bleke gezichten. Ernstige gezichten. Jonge gezichten. Naar bruin vergeeld zwart-wit. Onleesbaar eigenlijk. De jongens - zijn het jongens? Het lijken meer mannen, voor 16 ouwe zakken zelfs - de jongens staan of zitten stil, voorgoed. Maar eens moeten zij bewogen hebben. Die daar met die verwaande kop...

Zij trekt geen aandacht, zij sleurt. Het zit vermoedelijk in haar natuur. Misschien was zij een heel goede actrice geweest, vermits. Zij spreekt goed verstaanbaar, al kun je niet zeggen dat zij schreeuwt. Zij heeft het niet direct tegen iemand, maar er zit een man tegenover haar tegen wie zij het zo...

Hij deed zijn boodschappen zoals hij altijd deed: met een briefje in zijn ene hand en een mandje aan zijn andere snelde hij de schappen langs. Op het briefje stonden zijn boodschappen geografisch gerangschikt en het mandje was makkelijker manoeuvreerbaar dan een wagentje. Bij de groenteweegschaal hi...

Het bewogen leven van Jozef, een roestige spijker te Schuur Reeds lang vertoeft Jozef in het tehuis voor oude spijkers, Roest Rust te Schuur nabij Het Zagen-complex. Hij is daar flink in de vergetelheid geraakt. Hij wordt ook wel Jozef de Kromme genoemd daar hij na een misslag van een timmerman ...

Zou er echt muziek zitten in de band van Jan Peter Balkenende, zo heb ik mij in gemoede afgevraagd. Op het eerste gehoor zou je geneigd zijn te denken van wel, want de eerder genoemde dirigent kun je makkelijk verlengen tot Notenbalkenende, omdat wanneer zijn noten onverhoopt harder blijken dan geda...

Ik had vroeger als ik bezig was met intypwerk regelmatig problemen om tot eindverademing te komen over de vooraanstaand genoemde schrijfbewerkingen. Dit heeft als grondslagverleden een ververvroegd uiteengebroken leerconcentratieverlies dat helaas onopgemerkt is gebleven door de lerarenachterband...

Evert kijkt beleefd. Hij draait een theelepeltje tussen zijn vingers. 'Ik kan het heus,' mompelt hij. 'Jij kent Suzan een beetje. Mag ik op zijn minst naar haar bellen? Meiden zijn gezellig. Alleen jij doet nooit aardig tegen me. Je praat alleen over de dood!' Odiel smijt een Delftse kan...

Inburgeringscursus les 3 - De supermarkt Hoofdstuk 1 - Moet ik een mandje of moet ik een karretje? Nederlanders zijn een vriendelijk volkje. U zult merken dat u, nog voor u binnen bent, welwillend wordt toegeknikt door een morsige man of vrouw met een button of een onleesbaar naamkaartje en ee...

Gisteren naar de opera Madama Butterfly geweest. Een erg gestileerde enscenering. De zangers gleden over het toneel alsof deze waren opgenomen op film en vertraagd werden weergegeven. Dit gaf de uitvoering een haast surrealistische uitstraling. Het boeide me wel maar ontroeren deed het mij niet. ...

KOST EN INWONING Leegte Zwarte leegte koude eenzaamheid tranen van ijs vallen op een gebroken hart Een beving, een rilling een windvlaag door mijn kille lichaam Starend in het niets snakt mijn ziel naar adem gevangen voel ik mij Geketend in de boeien van het alleen zijn kruip ik diep...

Hoe uitgebreid het assortiment is dat u tegemoet rijdt, hangt helemaal af van waar u winkelt. Een van de goedkoopste supermarktketens in Nederland is de Aldi. Een Aldi investeert niet in verleidelijke productpresentaties en behulpzaam, representatief personeel. Dat maakt het winkelen daar tot ...

U bent bijna klaar, maar nog niet helemaal. En de laatste loodjes zijn het zwaarst. Het fysiek en mentaal zwaarste onderdeel van de Hollandse winkeltoer is namelijk het in de rij staan. In de rij toont de altijd zo tolerante Nederlander zich plots van een geheel andere, in buitenlandse ogen eigena...

U heeft het misschien al meegemaakt: bent u eindelijk aan de beurt, zegt de caissiere verveeld: 'O (of: 'shit'), de kassarol is op!' Wind u niet op. Het vervangen van de kassarol is een klusje van 23 seconden, in principe. Heeft u haast, is het koopavond of spitsuur, of rekent u af bij een v...

Is het koopavond, zaterdagmiddag, heeft u haast of staan er meer dan 2 klanten achter u, dan geven we in Nederland de voorkeur aan electronisch betalen: pinnen of chippen. Chippen is relatief nieuw en werd na de afschaffing van de ouderwetse cent als betaalmethode geintroduceerd om de burgers het ...

'Wat kom je hier doen? Betalen? Afdoen? Hoofdsom, rente en kosten?... "Zij" heeft je niet gestuurd, dat hoef je me niet te zeggen, dat begrijp ik uit mezelf donders goed, dat is niks voor "haar".' 'Zij', 'haar'. Ook deze sprak aldus van zijn moeder. En het legde eensklaps een band, hij vo...

In de vorige eeuw, het jaar des heren 92, bind me vast en schiet me geblinddoekt neer mocht ik er een jaar naast zitten, won ik op de kermis een kartonnen dartbord, met even waardevolle plastic pijltjes. Lief was ik toen al niet, dus dat bord was al snel een serpentine die ergens in mijn woonbuurt...

Ik kwam gisteravond terug van oppassen, het was wat laat op de avond, en dus al donker. Ik weet niet precies waarom, maar toen ik langs het AZC liep bleef ik staan, en ik zocht een bankje. Het bankje was nat maar ik voelde het niet echt. Ik keek de donkere nacht in, de natte straat over, vage lic...

Met het zelfbewustzijn van een op een voetstuk gezette dirigent kijkt hij over zijn omgeving heen. Schilderachtige witte sieraden op de muren verraden zijn adelijke afkomst. De zuilen waar hij gedeeltelijk op rust leggen nadruk op zijn negentiende-eeuwse rijkdom. Zijn blanke huid blakert in het lich...

Ze was er al meerdere malen geweest. Het was een uitzonderlijk mooi plekje op deze aardbol. Ze droeg een jurkje over haar bikini en ze liep op teenslippers. Iedereen loopt hier op teenslipper, dus zij ook. Helaas was zij gewend om altijd op stevige schoenen flinke wandelingen te maken. Deze keer nie...

Onze buurman is zwart, pikzwart. Als ik met hem praat weet ik niet zo goed waar ik heen moet kijken. Het is niet beledigend, maar het is gewoon zo, zo zwart. Mijn huisgenoten en ik vragen ons wel eens af hoe oud hij zou zijn. Wat voor werk zou hij doen en waar komt hij vandaan. Heeft hij geen fami...

Heel lang geleden, om iets preciezer te zijn, in het voorjaar van 1946, schreef ik een opstel over een schoolreisje naar de Barendrechtse brug. Een reconstructie is bijna niet mogelijk. De dingen veranderen. Ik stond achter in de rij, ’s morgens om acht uur, wachtend op het fluitsignaal, waarme...

Robert van der Laan wachtte. Nog even, nog één halte en hij zou met zijn act beginnen. Maandagmorgen, de metro was nog half leeg. Toch had hij straks 5 euro nodig. Mimoun, zijn Marokkaanse vriend zat waarschijnlijk al te wachten in de xxx-kerk bij die halfzachte, maar toch aardige dominee. Sam...

Zojuist lees ik dat het Zondagskind van de Nederlandse Schaaksport Commentator was op de finaledag van het Nederlands kampioenschap. Loek van Wely werd voor de zesde maal op rij kampioen. Proficiat, zeg ik dan. Wat zegt echter het Zondagskind, inmiddels toch een dikke vijftiger? "Je weet het n...

De jongen lag op het kleed voor het vuur. Zijn gezicht was rood maar het kon nog de schoonheid van zijn contouren niet verhullen. Een wanhopige brand, die schijnt te weten dat er blusgevaar bestaat vlak voor het einde. Moeizaam richt hij zijn hoofd en schouders en ogen op. Hij kijkt en vraagt. Z...

Het is koud. Het regent. Voor de koekkraam staat een mager meisje. Roerloos staat ze daar. Waarschijnlijk kan ze niet beslissen. 'En u', vraagt de man achter de kraam aan mij. 'Ik prefereer mijn beurt af te wachten', zeg ik. De man zwijgt. Het woord prefereren is blijkbaar niet in goede ...

Een regenachtige namiddag waarop de aankomende schemer uitnodigt tot... Eef zakt onderuit op de bank, zijn bestaan is tot nul komma nul gereduceerd. Hij weet niet hoe het te ontsnappen. In no time is hij van de wereld, vertrokken naar dromenland waar hij graag toeft. 'Ik ben verliefd!' roept h...