Verhalen

Ik ben op de Afdeling "Short Stay" van het St. Elisabeth Ziekenhuis. Hulpeloos en kwetsbaar, met bebloede lippen, ligt daar mijn vriend, en hij huilt. Inderdaad heeft hij zijn ondergebit, dat groenachtig was uitgeslagen en meters in de rondte zijn stank verspreidde, onder narcose laten trekken....

Toen ik een jaar of acht was voltrok zich een klein drama op de markt dat een grote invloed had op ons gezinsleven en vooral op mij. Mijn moeder was op een avond met m’n oudere zus nog even naar de kermis gegaan. Het was zoals gewoonlijk behoorlijk druk en ze wilde de kortste weg nemen door over e...

Zuidlaren was natuurlijk meer dan de Oranjelaan. Een jaarlijks terugkerend feest was de Zuidlaarder paardenmarkt waarvan we op school leerden dat het de grootste paardenmarkt van West-Europa was. Het is maar dat u het weet. Buiten de paarden was er ook een hele week kermis en ik kon me daar uren...

De dag vóór Kerstmis: onbeschrijflijk grauw, troosteloos en droefgeestig is de aanblik van de stad, van de straten; als de hel. Merkwaardig nu genood, genodigd te zijn in een brandpunt van commercie, van jeugd, schoonheid en glamour; een brillenzaak annex contactlenscentrum aan de Bredaseweg. ...

"Ik ruik heerlijke geuren van de aarde. De fee heeft mij verteld dat ik zowel een kobold als een grondelf ben. Daarom zal ik me in die aarde ook best thuis voelen. Als het om mij heen maar donker blijft." Rrroetssj, daar ging het door dat nauwe gangetje heen. Wijnvlek maaide met zijn armen en ben...

Het was doodstil in Groede. Het Slijkstraatje lag er mooi witbevroren bij. Op sommige plekken lag de sneeuw wel twintig centimeters dik opgewaaid! Het was kerstavond. Er was wegens de felle koude maar weinig beweging op straat. De meeste mensen zaten knus in huis. Ze dronken een kop warme chocoladem...

Woonachtig in een dorp voel ik mij gelukkig in een rijtjeshuis. Achter mijn woning zijn landerijen en een smal pad naar een bos. Jong volk in het dorp is te tellen, ze wonen liever in een stad waar werk voor ze is. Naast mij woont een echtpaar, die kwaad op mij zijn. Toen ik nog werkte als fabrieksa...

's Avonds woei een koude herfstwind door de grote wijngaard van Jacob, de druiventeler. In de geweldige kelder van het huis brandde heel gezellig een olielamp. Schaduwen dansten als wriemelende vingers op de ronde houten vaten vol wijn. Jacob zat bij de lamp, samen met zijn vrouw Miranda en zijn me...

Het was kerstavond. De hele dag had het gesneeuwd. Alle schapen, die nog buiten waren, haastten zich langs de dijk van Breskens naar Hoofdplaat naar hun warme stal in schapenboerderij: ‘De Goede Hope’. Dat was best een heel eind lopen. Wel zes kilometer door de vrieskou! Helemaal vanaf Port Scal...

De Schrijver lag moe in bed en hij was boer dus had er ook alle reden toe. De koe was ziek en de ezel had last van de hoeven, het schaap was mank, de haan kukelde al tijden niet en de muizen aten het stro en hooi op en de haver van het paard van de buurman met wie hij ruzie had over een stukje land...

''Ouwe, hoe kan je nou in godsnaam Joop en Annie uitnodigen om met Kerstmis hier te eten. Ik mag haar niet met haar kapsones. Joop vind ik wel aardig, maar haar niet. Ze doet altijd voorkomen of ze meer is dan wij.'' Alie kreeg een idee, en zei: ''Nou ze toch blijven slapen, jij hebt toch ...

Vanmorgen zat ik te ontbijten met daarbij ook een snee Kerstbrood met spijs. Gisteren zat ik voor het raam ook te ontbijten toen de mij bekende ekster met zijn snavel tegen het raam tikte en duidelijk naar me riep: ''Hé Niesse, krijg ik geen Kerstbrood?'' Ik kende deze ekster en die was net t...

Ze zagen wel dat dit kleine kamertje overging in een lange gang. Die konijntjes waren dan wel een beetje angstig, maar meer nieuwsgierig. "We gaan eens in die gang kijken," besloten ze. Verderop werd die gang wijder en hoger. Tenslotte kwamen de konijntjes in een geweldige, donkere zaal. Het was...

Het was stil in de bus, hoogstens tien passagiers. Buiten was het koud en winderig en de zon verschool zich achter een gesloten wolkendek. Bij een halte stapte een zwaar gebouwde man in, die ik in de zestig schatte. Hij ging naast mij zitten en zei met een vriendelijke stem: ''Goedemorgen mijnhee...

Een helder, bruisend beekje stroomde van een mooie heuvel, waarop veel bomen en bloemen groeiden. Maar dat beekje was vol wonderwater! Elke dag kwam er een fee die met haar toverstokje op het water sloeg. Dan kwam er toverkracht in. Ja, dan werden de planten die naast het beekje groeiden heel, heel...

Het is niet vanwege mijn verzakte oogleden, vanwege mijn grijze lokken of wegens de lijnen in mijn gezicht, dat ik vandaag op stap ga; ik ben weliswaar razendsnel tot de "zestigers" gaan behoren, maar vandaag is het letterlijk mijn (lots-)bestemming mee te gaan met de "BoodSchappenPlusBus" naar ...

Chantal is een mooie vrouw van in de dertig, een mannenvreetster. Ze werkt op een bank en daar lopen de hoge heren in mooie zwarte kostuums en dat doet haar verlangen naar seks enorm toenemen, want ze krijgt na de daad een mooi bedrag in haar smalle handjes gestopt. Vlak voor het weekend zitten de h...

"Heb je nou die taperecorder aan laten staan joh?” “Die batterijen zijn zo leeg man." Vroeg ik verbaasd. We liepen naar binnen en het zat er vol met jongens en meiden. Een stuk of tien op onze luchtbedjes opeengepakt. Met een beetje 'naakt in mijn blote reet staand' gevoel probeer ik het hoo...

Onlangs struikelde ik even over mijn woorden. Eigenlijk wilde ik een mooi meisje een berichtje sturen, maar ik miste toch iets om het echt te doen. Nu ja, toen trok ik mijn stoute schoenen maar aan en vroeg naar haar leesplaats, vooral omdat ik meende dat het een vrolijk plagertje was. Toen...

Toen Carolien tien jaar was woonden haar ouders dichtbij een militaire kazerne. Ze vond het prachtig wanneer ze soldaten zag marcheren en de commando's kon ze al uit haar hoofd. Bij het uitgaan van de school liep ze altijd langs het hek van de kazerne en bleef ze even kijken naar de oefeningen van ...

Kareltje was acht jaar en hield al een kasboek bij van zijn inkomsten en uitgaven en diversen. Hij was ook handig in een gesprek met iemand. Bij de fietsenmaker zag hij in een hoek en klein bureau staan met een ingebouwde inktpot. Het was nog in de tijd, dat er met een pen gedoopt in inkt werd gesch...

Op een mistige en regenachtige morgen, midden december, ben ik de stad ingegaan met het vooropgezette doel Kerstcadeautjes te kopen om een vriendschap kracht bij te zetten; een vriendschap die al vijfentwintig jaar harten verenigt aan beide zijden van het water dat ons scheidt: de kille, onherbergza...

‘Christa, misschien kun je maar beter gaan’. Terwijl Roline de woorden uitsprak, merkte ze pas hoe ze was bevangen door de drank. ‘Gaan?’ had Christa gezegd. ‘Ben je gek meid, ik ben een heerlijke pasta aan het maken voor ons en ik heb je nog zoveel te vertellen en ik wil ook nog iets met ...

Roline ligt op haar bed. Haar ogen zijn dik van het huilen en haar hoofd bonkt. Ze richt zich op, ziet met een oog de fles met nog een bodempje rode wijn op tafel staan en laat steunend haar hoofd weer zakken. Jezus, hoe laat is het, ze moet in slaap gevallen zijn. Ze richt zich nogmaals op en zi...

Gedurende de lange jaren van mijn uitstapjes met de BoodSchappenPlusBus ben ik gewend en zelfs verknocht geraakt aan mijn mede-passagiers. We worden vandaag ontvangen in de warme woonkeuken van een boerderij in Diessen waar een kleine jongen, vier jaar oud, een puzzel legt, op schoot bij zijn trots...

In een grote appelboomgaard leefde een dwergje. Zijn huis was een boomhol, waar vroeger spechten in gewoond hadden. De dwerg had het daarbinnen keurig opgeknapt. In het ronde kamertje, met houten wanden, stonden prachtige stoeltjes, een tafeltje met een keurig lapje erop en een lekker zacht bed. Ee...

Het was de finale van het wereldkampioenschap voetbal. En wat voor een finale! Natuurlijk was het Zwitserland tegen Algerije. Dat was de reden van een hysterische dans op alle tafels van de restaurants in Rio de Janeiro van Sepp Blatter. Wat was die Sepp Blatter op zijn balletspitsen een fantastisch...

Met een touringcar vol familie en kennissen was Marieke vanochtend vroeg uit Den Helder vertrokken. Die bus kostte nog een lieve duit, maar geld speelt nu even geen rol, dacht ze, dit moéten ze zien. Haar vader en moeder en broer waren er bij, de collega's van de supermarkt. Haar oma... Voor ie...

De "Ontmoetingsruimte" van het Psychiatrisch Ziekenhuis is min of meer opgeknapt; er staan nieuwe grijze stoelen rond de tafels die zijn bedekt met plastic kleden als in een ouderwetse, gezellige keuken, iets à la Bromsnor en Saartje, maar Bromsnor en Saartje zijn hier ver te zoeken en zijn perso...

Dit is een verhaal, dat ik ècht meegemaakt heb, in letterlijke zin. Het gaat dus over woordspelingen, wat in mijn familie veel voor kwam, even voor de duidelijkheid. Vroeger hadden we elpees, singeltjes, die je op een stand kon zetten zoals je zelf wilde, vooruit, terug draaien, enfin, de groot...