Verhalen

In het kleine authentieke, dorpje stond aan de rand van het pleintje een bankje. Meestal bezet door oudere mannetjes uit het dorp en af en toe schoof er weleens een jongeman aan. De jeugd had hier nog respect voor de ouderen. De gemoedelijkheid en het tempo van het alledaagse leven in dit in het di...

In 1979 sta ik als vijftienjarige jongen in de rechtbank aan de Noordsingel in Rotterdam om te worden veroordeeld door een oud grijsharig uitziend vrouwelijk krom gezeten lijk met ziekenfondsbril en een afschuwelijke foto van onze koningin in het blauw achter haar, tot twee maanden voorwaardelijk en...

We hadden net getekend voor de kogel bij eventuele ontsnapping en hadden onze cellen ingeruimd om daarna de weg te vinden in deze voor mij in ieder geval nieuwe omgeving, ik was pas 15 jaar en zogenaamd in een jeugdgevangenis met straffe maatregelen geplaatst. Na de afwas en wat zakelijke afspra...

Mijn opa kende oude verhalen, hele oude verhalen waarvan de betekenis ook vandaag de dag misschien nog steeds hun waarde hebben. Dit verhaal gaat als volgt: ‘Is het nog ver’, vroeg de jonge reiziger aan de eenvoudige landbouwer die z’n gewassen stond te bewerken. ‘Wat is ver jongeman? H...

Volgens mij waren de buitenlandse bezoekers die in de Beekse Bergen gezellig met z’n allen tussen de luipaarden dachten te gaan lopen, aardig de weg kwijt! Net zo als de persoon die vandaag de auto parkeerde, zijn alarmlichten aanzette en vervolgens een winkel inliep, zijn kind achterlatend in de ...

Een mooie parabel waarbij een priester een lokale Afrikaanse visser probeert te stimuleren het anders aan te pakken. De visser zit met z’n hengeltje in de schaduw van een boom en probeert van daaruit z’n dagelijkse kostje bij elkaar te hengelen. De priester wijst hem erop dat hij veel beter ...

Met Carla, een buurvrouw van verderop, loop ik wel eens een heel rondje door het bos. De laatste keren iets minder vaak moet ik toegeven, ze heeft het vermoedelijk druk of ze loopt op andere tijden haar rondje met haar dalmatiër. Zelf loop ik ook niet meer op vaste tijden. Omdat je wel vaker met ...

Er was eens een jongetje, zo’n jongetje dat altijd een beetje zielig dwars lag. Dat nooit ergens het nut van inzag. Als moeder zei, je moet je handjes voor het eten wassen, deed hij dat soms gewoon niet. Hij vond het onzin, want hij at ze immers niet op. ‘Kom jongen ga nu eens naar buiten, voet...

In vele gevallen betreffende mijn denken en handelen ben ik consequent. Nú blijkt weer eens te meer dat ik nooit van mijn leven tot op heden écht standvastig ben gebleven. Dit oprecht bedoeld verslag is in beginsel niet mijn idee. Joanan Rutgers schreef onlangs onder mijn inzending “Vacuüm”...

Ze legt een klein paars bloemetje neer bij de foto... Het is een wild viooltje. Wild in de zin van vrij. Ze vond het tussen de stenen die ooit haar thuis omhulden. Vandaag is ze voor het eerst terug gegaan naar dat stukje Rotterdam, waar ze vijf jaar geleden haar prachtige en complete leven verloor....

Ben ik vertwijfeld? Welnee! Ik heb alleen maar de vader…. En de moeder van alle catastrofe reacties. Gelukkig zit er geen glas in de deur. Ik sla ermee. Bij het verlaten van de klas. Ben ik overstuur? Ja! Vol wraakgevoelens kan ik onmogelijk nu al mijn verlies verwerken en neem ik met s...

Iets meer dan elf jaar geleden (op 15 maart 2007) schreef ik mijn beschouwing (nr. 70) “De smidse”. In de loop van de daarop volgende tijd leverde het mij de bijnaam ‘De Lettersmid’ op. Naast het feit, dat ik het niet erg vond dat mijn ego werd gestreeld bestond er voor de lezer een niet t...

Wu wei, wu wei, wat hebben we nou weer aan onze fiets hangen zult U wel of niet denken. Wat bedoelt hij daar nou weer mee? Het zal wel over een of ander familielid van de tegenwoordig wereldberoemde en alom terecht geprezen conceptuele kunstenaar Ai Weiwei gaan. Die kunstenaar wiens kunst tenminst...

Het kleinzoontje vroeg aan z’n opa: ‘Wat is dat nu precies opa, selectieve verontwaardiging?’ De opa ging erbij zitten en dacht na en overdacht alle kanten van de zaak die hij zo een twee drie bij zich zag opdagen. Verdorie dacht hij, wat een rotvraag eigenlijk en een verschrikkelijke vraag om...

(vervolg op 'De Sprong', zie Biografie) Liselore werd door de golven van de zee meegenomen naar de bodem van het helderblauwe water. Ze had de harde klap op de rotsen nauwelijks gevoeld. Het zachte water streelde helend haar pijnlijke wonden. Helderrood bloed vermengde zich met zeewieren, krab...

Dringend was ik toe aan wat kleding, kijk slipjes zijn zo gekocht maar voor de iets andere kledij ga ik dan nog het liefste gewoon naar de winkel. C&A heeft dan mijn voorkeur en zo togen we (manlief gaat graag mee op dit soort tripjes) naar het winkelcentrum iets verderop dan ons eigen winkelcentrum...

Hè hè, zaterdagmorgen, lekker rustig aan – broodje uit de oven, lekker muziekje aan en een heerlijk lekker bakje ochtendthee. Ik laat de thee even lekker trekken en terwijl ik het zakje eruit hengel, zie ik op het labeltje weer zo’n onbeschaamde bemoeizuchtige vraag staan, uit de categorie: -...

Wat leven wij toch in een onvoorstelbaar snel veranderende wereld. Terugdenkend aan mijn ouders, begint het begrip dat ze vooral de technologische ontwikkelingen amper konden volgen, steeds meer invoelbaar en tastbaar te worden. De herinnering aan toen de eerste wasmachine kwam. Het was eigenlijk m...

Mévrouw! Ze aarzelt nog tussen haar privé, ‘wat mot je van me eikel’, blik en het gespeeld servicegerichte van de cursus klantvriendelijkheid, met rollenspel. Ze komt ook net naar binnen lopen in haar jas met het vrolijke logo en de geur van de haastige laatste sigaret nog om haar heen. Ik...

Midden op het eiland Java staat de tempel Boroboedoer, waar eens een geheimzinnige, maar geluidloze stem omheen waarde. Deze onhoorbare klank kreeg lust om te vertrekken. Ze zweefde over de zee, langs de kusten van de Indische Oceaan, naar het Westen toe. Onder het reizen kreeg ze allerlei ingeving...

‘Kopje koffie…hmmm gezellig!’ De ogen van de kleine man beginnen te glimmen als hij op de arm van zijn papa de kamer binnenkomt. ‘Koh…koh’ ‘Jaa, kopje koffie’, zeggen wij in koor. Sinds hij bij een vorig bezoek op het knopje van het apparaat mocht drukken en tot zijn grote verwo...

Oma, mogen we bij jou eten, mamma is wat later thuis? En natuurlijk mag dat maar opa en oma hadden al gegeten, dus werd er een menuutje in elkaar geflanst! Als jullie de broodjes meebrengen, dan zorg ik wel voor de rest! En zo druipen drie kinderen ons huis binnen, intussen staat de telefoon gloe...

Ouder wordende personen onder ons hebben nog wel eens de neiging hun frustratie over hun tanende conditie en verslechterende gezondheid van zich af te schrijven. Ook ik heb in het verleden, zij het met een geforceerde berusting, er meerdere keren en kort gewag van gemaakt. Toen ik, nog niet zolang g...

Hoe lang zal het nog duren, voordat ook het speelgoed is verbannen uit de slaapkamertjes van de kinderen? Hoe lang zal het dan ook nog duren, voordat ze op de kleuterschool niet meer met blokken spelen!? Niet meer aan het knutselen zijn? Dat vraag ik me af, want daar waar de kinderen pak-weg 30 jaar...

Elke dag pingelen onze telefoons bij het binnenkomen van alweer een ‘kleine man filmpje’, dat met gulle hand door de trotse ouders verstrekt wordt. Het vult de tijd tussen de live bezoekjes waar we reikhalzend naar uitkijken en die een warme gloed achterlaten, nadat hij allang weer achterstevor...

Eens in de drie maanden worden er bij ons medicijnen besteld, gaat allemaal reuze handig. Je belt de doktersassistente, geeft je geboortedatum op en de rest gaat allemaal vanzelf. Het wordt doorgaans de volgende dag bezorgd, ook al een heilig moeten want dan hoef je er niet nog een keer uit, tenslot...

Een nieuwe lente en een nieuw geluid! Met een enthousiaste brul richt de kleine man zich op. En plotseling gaat er een hele wereld voor hem open. Hij loopt! De eerste dagen eindigen die paar stapjes al snel op een rijk gevulde luierbroek of voorover op zijn handpalmen, waarna hij meteen in de ver...

Midden op het eiland Java staat een wijde kring van struiken vol grote, helgele bloemen. Deze prachtige heesters omringen de zo graag bezochte en geheimzinnige tempel Boroboedoer. Deze geweldige koepel heeft geen binnenruimte. Maar talloze klokvormige, holle stenen vol beelden bedekken de onzichtbar...

Menig collega-schrijver beweerde en beweert in reacties of inzendingen geen enkele behoefte te hebben aan welke vorm van cijferwaardering dan ook. Ik moet u bekennen daar mijn twijfels over te hebben al wil ik best geloven dat er uitzonderingen bestaan. In mijn beleving schrijf je niet alleen voor d...

Rond Pasen denk ik altijd terug aan die lang vervlogen tijd toen ik leerling was op een Katholieke lagere school in Antwerpen. Ik herinner mij altijd de vastentijd in de periode 1957- 1963 omdat de vastentijd een traumatische ervaring was voor het klein jongetje dat ik toen was. Van mijn zesde t...