Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Te heet!

Oma, mogen we bij jou eten, mamma is wat later thuis? En natuurlijk mag dat maar opa en oma hadden al gegeten, dus werd er een menuutje in elkaar geflanst! Als jullie de broodjes meebrengen, dan zorg ik wel voor de rest!

En zo druipen drie kinderen ons huis binnen, intussen staat de telefoon gloeiend rood! Zowel mobiel als de vaste lijn en moet ik twintig dingen tegelijk doen, dat is natuurlijk iets overdreven, maar opa houdt het kroost even bezig als ik een greep in de voorraadkast doe! Eindelijk klaar met bellen, ben ik bezig met het voedsel.

Blik knakworsten wordt gevonden en als ik roep, willen jullie.. ..jaaaaa natuurlijk, lekker oma! Zo sta ik worsten op te warmen en broodjes open te snijden! Lekker!!!!

Dan blijft het verraderlijk stil binnen, hoor ik opeens een vreemd geluid wat er op duidt dat er iets niet helemaal in de haak is, of in de worst? Wat is er aan de hand? Nou ehhhh oma, ze zijn een beetje heet! Ik zeg: wat is er mis met blazen? Maar begrijpen doe ik het niet want ik had zelf gevoeld en ze warm bevonden, dus is er iets anders?

Dan besluit opa een hapje te nemen om te checken wat er nou precies aan de hand is, die zegt in eerste instantie ‘niks mis mee’ tot ik hem een minuut later rood zie worden? Wat is er in vredesnaam aan de hand?

Alle drie zeggen de koters nu: ze zijn wel heet hoor, maar één kind eet dapper door en vindt het wel lekker! Dan zegt kind twee: er zit peper in! Peper? In knakworst? Ik ben gestopt met begrijpen en loop naar de keuken, open de vuilnisbak, alwaar het lege blikje ligt en meteen valt mijn oog op de tekst: gepeperde knakworsten!

Juist! Dat verklaart veel en bij de jongste telg haal ik het bordje weg om het “ goed” te maken met een broodje chocoladepasta! Beter opletten voortaan, want er zaten hier gewoon vier vlammenwerpers! Ik denk dat ze voorlopig geen knakworsten meer eten!

Schrijver: An Terlouw, 6 april 2018


Geplaatst in de categorie: voedsel

4.2 met 4 stemmen 839



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
An Terlouw
Datum:
7 april 2018
Sorry Dirk, maar het is een verhaal, “ uit het dagelijkse leven” en zeer zeker geen dagboekuittreksel zoals jij het noemt. Immers, was het wel uit een dagboek gekomen, hadden er sowieso geen mobieltjes aan te pas gekomen! Nog los van het feit dat: commentaar altijd geleverd mag worden, maar de persoon die dit doet, niet bepaald wat er geschreven wordt, dus hoe het wel- of niet moet is echt niet aan de lezer te bepalen, maar altijd aan de schrijver of schrijfster in dit geval! Als je dan de reactie van Ton ziet, begrijp je misschien beter het hoe- en waarom,
Naam:
Dirk Vleugels
Datum:
7 april 2018
Sorry, maar dit is een voorbeeld van hoe het niet moet. Dit is een dagboekuittreksel en totaal oninteressant voor de lezers.
Naam:
Günter Schulz
Datum:
7 april 2018
Email:
agschulzziggo.nl
Zeer herkenbaar An: onvoorspelbare, koddige en vermakelijke situaties, die ook wij bij onze drie kleinkinderen mochten beleven. Er staan ons hopelijk vergelijkbare te wachten als onze drie achterkleinkinderen ons bezoeken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)