“De wereld is oneerlijk!” had de laatste psychologe die hij had gesproken tegen Bjarne gezegd. “Ik zeg altijd, de wereld is oneerlijk”, had ze letterlijk gezegd, alsof het één keer zeggen niet genoeg was. Bjarne had tevergeefs naar oogcontact gezocht, maar de psychologe was daar wel aanwezig, ergens ver van zijn belevingswereld verwijderd. Uit zijn…

In de tijd dat ik zwanger was, zag ik overal zwangere vrouwen lopen en die vrouwen waren echt zwanger. Nu ik herstellende ben van narcistisch geweld en mishandeling, zie ik overal narcisten, narcistische systemen en bolwerken en dat zijn meestal echte narcisten. In de bijbel zie ik de eerste narcist al optreden in hoofdstuk drie, daar waar Eva door…

De oranje-gele bloem van onnatuurlijke materialen had voldoende charme om de gedachten van Bjarne op te fleuren. Natuurlijk had een echte bloem met zijn gevoeligheid voor tijd en vergankelijkheid een intensere invloed gehad op het humeur van Bjarne, maar deze tijdelijke oplossing bracht nieuwe hoop op voorjaarsdromen. Het beangstigde Bjarne soms…

“Laat onze gave God mij met al zijn genade verzorgen” had zijn oude grootmoeder gezegd tijdens een bezoek van haar geliefde kleinzoon. Ze was inmiddels drieënnegentig jaar geworden en Bjarne Gosse, haar kleinzoon, had een ansichtkaart van haar gekregen, zomaar voor de aardigheid, omdat hij op bezoek was geweest onder de grote rivieren. Een afbeelding…

De vrouw door wie ik geboren ben gunt mij geen enkele blik. Ik voel onverhoeds de gemene zuigkracht van haar dwingende energieën die mijn boosheid moeten uitlokken. Hier was ik als kind aan overgeleverd. Ik had geen schijn van kans. Heden heb ik die kans wel. Want ik heb de familieband verbroken van buiten en van binnen. En daarom kan ik dit theater…

De droomwereld van Amsturia had een stille getuige die de droom in woorden probeerde te vatten. “Ik liep door een schijnbaar volkomen lege en onbekende straat in een vreemde stad. Maar onderweg zag ik aan de overkant een kleine donkere man lopen. Ik rende naar hem toe om te kijken waar ik was. Ik raakte zijn schouder aan en hij draaide zich om. Ik…

Tegenover mijn psychologenpraktijk zit een basisschool met een speelplein. Ik voel me altijd ongemakkelijk als ik er langs loop, maar ik probeer er niet teveel over na te denken. Daar is ook geen tijd voor, want het is weer tijd voor mijn afspraak. Onrustig zit ik in de wachtkamer, doelloos te scrollen op mijn telefoon. Tien minuten die een eeuwigheid…

Naast mijn laptop staat een foto van mijn vader. Deze foto heb ik hier, meer dan een jaar geleden, neergezet. Het is de foto die wij, zijn nabestaanden, hebben gekregen na zijn dood. Hij kijkt alsof hij net weer een Ufo heeft gezien. Zo kon hij ook in vervoering raken van de natuurlijke moederliefde waarmee de dieren hun jongen verzorgden en beschermden…

Ons mooie Twente lijkt een bijna volmaakt gespreid bedje voor het narcisme. Met de Twentse schappelijkheid kom je bijna overal mee weg. Hand in de zak en een klap op de schouder. 'Ach, ik help oe wah eff'n.' Maar vandaag de dag werkt het zo niet meer. Tien jaar geleden ben ik verhuisd naar een wereldberoemd gebouwencomplex waar veel mensen nog…

Belinda deed haar ogen dicht en ze hield haar handen gestrekt voor haar gesloten ogen. Bjarne las met zijn ouder geworden stem zomaar een spontaan gekozen tekst van een schrijverssite voor. Belinda moest vertellen welke geurbeleving zij kreeg. Kreeg zij associaties met een warme Hollandse maaltijd uit een kleinburgerlijk milieu of werd zij bedolven…

“Je gedicht is zo mooi, alle woorden passen heel goed bij elkaar. De regels van dit vers creëren een sfeer van mysterie en romantiek onder de maan. Het gedicht speelt met taal en beeldtaal, waardoor het gedicht een gevoel van mysterie en innerlijke diepgang krijgt. Het couplet heeft zijn eigen unieke sfeer en sensualiteit, het richt zich ook op het…

Na een herfst en winter van intense rouw over het heengaan van zijn voormalige geliefde Emma begon de lente van 2011 voor Bjarne Gosse met de laatste tranen. Alle hoofdstukken over Emma Petronella waren nu echt verleden tijd. Ze lag begraven in haar kist op de grote begraafplaats niet ver van de rozentuin in het oostelijke gedeelte van de stad Utrecht…

Het was niet de eerste keer dat Bjarne een blauwtje had opgelopen na een intensieve chat op de datingsite, en het was ook nog eens de beruchte blauwe maandag, ooit door een zakenman verzonnen om vliegreizen te promoten. Maar Bjarne liet het hoofd niet zakken omdat hij zich realiseerde dat het geen enkele zin had wanneer ook hij bij de pakken neer zou…

In de laatste maand van 2023 kwam Bjarne een interessant citaat tegen op Facebook. Over kunstmatige intelligentie, zegt Noam Chomsky: "De menselijke geest is niet zoals ChatGPT en zijn collega's een statistische machine die honderden terabytes aan data verslindt om het meest plausibele antwoord te krijgen op een gesprek of het meest waarschijnlijke…

De maand november van het jaar 2023 kende een periode van onrustige nachten. “Een casemanager met het intellect van een onderontwikkeld personage, dominant, dom, gestopt met roken, aan haar pensioen toe.” De nachtmerries van Bjarne lieten er geen gras over groeien. Nat door het angstzweet werd hij wakker met die bezeten kop van zijn voormalige casemanager…

Toen de nieuwe maand begonnen was, oktober 2023, beweerde Astrid opnieuw dat Bjarne altijd op de verkeerde mannen viel. Bjarne wilde er niet over horen. Hij was nooit verliefd geweest op David, hij was een correspondentievriend, niet meer of minder. Het was een voor Bjarne nuttige vriendschap geweest, ook al wist hij dat hij wellicht met een hosselaar…

In het voorjaar van 1992 stond er een fietstocht door het Amsterdamse bos in de agenda van Bjarne Gosse gepland. Tussen alle sombere regendagen door kwamen er dagen dat het de moeite waard was om er op uit te trekken. Om het voorjaar te beleven in de natuur. Joshua Eenoog uit de Hudsonstraat had met Bjarne afgesproken. Het werd een onvergetelijke dag…

In de Amsterdamse Spaarndammerbuurt leefde de zonderlinge Bjarne Gosse een eenvoudig bestaan op de vierde etage van een modern woongebouw. Op 25 januari 1986 verscheen in het opinieblad “Vrij Nederland” een artikel over de kunstenaar Jean Fautrier. Emma dacht dat Bjarne het wel interessant zou vinden en ze stuurde het artikel in een grote bruine enveloppe…

“Zoals je al weet, woon ik bij mijn moeder in Kazan. En ik heb ook een huisdier, een kat genaamd Maria. Helaas heb ik geen vader, hij stierf toen ik nog heel jong was, ik was toen nog maar een jaar oud. Ik ben opgevoed door mijn moeder en grootmoeder, maar mijn grootmoeder stierf vorig jaar, het was moeilijk voor mij om een andere geliefde te verliezen…

Spullen die overbodig waren, wilde Bjarne weggooien, om met een opgeruimd gevoel te beginnen aan de therapie, waar hij die komende maandag 12 december 2016 een intakegesprek voor had. Hij kwam weer oude brieven van Emma Petronella tegen, waaronder die brief van toe ze dweepte met onzichtbaarheid. Er stond nauwkeurig in beschreven hoe ze als meisje…