Ik las vanmorgen dat een groep Amerikaanse biologen heeft ontdekt dat voor de kust van de staat Washington een groep walvissen bijzonder gedrag vertoont in die zin dat ze elkaar schoonpoetsen met zelf geplukt zeewier. “Van andere diersoorten, zoals bonobo’s, chimpansees en olifanten, is bekend dat ze gereedschap kunnen maken en gebruiken maar bij walvissen was dergelijk gedrag tot nog toe onbekend”, meldt De Volkskrant. Wacht even, gereedschap maken vind ik toch iets anders. Die beesten…

"Goedemiddag dames, lekker aan het tippelen?" Vet Brabants accent, elleboog uit het autoraampje. De vrouwen, duidelijk overvallen, lopen enkele meters voor me uit. "Tippelen"— het woord draagt de leeftijd van de gebruiker al in zich. Het blijft stil, dan lachen ze. De man rijdt stapvoets naast hen en grijnst zelfgenoegzaam.
Korte, geruite mouw, net als de vrouwen van middelbare leeftijd. Langzaam maakt hij vaart, tuurt in zijn achteruitkijkspiegel voor het effect. Als een kind dat iets stouts…

(voor Claire Démar (1799 - 1833))
Jij bent waarschijnlijk in 1799 in Frankrijk geboren, want dat is niet zeker. Misschien heette je Émilie d'Eymard. Jouw eerste brieven ondertekende jij met Émilie d'Eymard en jouw publicaties met Claire Démar, waarschijnlijk jouw pseudoniem. Jouw ouders zouden de pianist/componist van Duitse afkomst Sébastien Demar en Elisabeth Riesam kunnen zijn. Elisabeth is ook van Duitse afkomst. Jouw 'vader' Jakob-Ignaz-Sebastian Demar was pianist, componist,…

Op die zondagavonden bezocht ik haar en sloeg ik haar gade in de vele gedaanten en stemmingen die schenen voort te vloeien uit haar geestesziekte. Soms was ze ontdaan en opstandig naar aanleiding van het beleid in het psychiatrisch ziekenhuis, dan weer was ze verzonken in neerslachtigheid. Ook zag ze soms spoken en demonen in haar verwarring.
En eens toonde ze me een foto van haar knappe nog jonge zus die niet meer te midden van de levenden is. Net als zijzelf was zij slachtoffer van genetische…

De subtiele geur van de bloeiende lindebomen oversteeg de geur van de bloeiende kruiden op het kleine balkon van Bjarne, die als stadsmens volop van de stedelijke natuur genoot. Door alle indrukken van de vorige dag was de nacht onrustig geweest, maar tegen de ochtend was er toch een diepe slaap geweest. De vers gezette koffie smaakte goed om mee wakker te worden met de balkondeuren geopend..
Er kwam een bericht van Amnesty via de webmail. Of Bjarne een petitie wilde tekenen. Een protest tegen…

’s Ochtends, even na achten, staat de man bij het raam. De tijd dat de hond van de buren gewoonlijk langskomt. Hij loopt dan het grindpad op, snuffelt bij de struiken, plast tegen de regenpijp, kijkt een paar seconden naar het raam, en verdwijnt weer.
Maar nu verschijnt hij niet.
De man blijft een tijdje staan. Dan zet hij koffie. De krant ligt op tafel. Hij schenkt er geen aandacht aan.
Na het middageten loopt hij naar buiten. De lucht is laag en zwaar. Hij doet alsof hij naar de brievenbus…

Bestaat er in het Nederlands een woord voor extreme vleierij?
Slijmen, paaien, stroopsmeren, pluimstrijken, mooipraten, hielenlikken, flemen: het zijn woorden die in het kwadraat zouden moeten staan om te karakteriseren hoe de baas van de NATO Trump in de Haagse watten legt.
Zal die Donald dat nou echt niet doorhebben?