Vreemd dat je nu pas begint te lachen. Er is niemand die een grap heeft verteld. Er is ook niemand die probeert grappig te zijn. Jouw lach klinkt lachwekkend, hoge tonen bereiken de wolken. Alsof je op de wolken loopt. Ben je verliefd? Of is het gewoon een binnenpretje? Ik meen jouw stem te herkennen of heb je meegedaan aan een radioprogramma. Ik hoor…

In de vroege morgen sta ik te wachten voor een boekenzaak aan de Schouwburgpromenade in Tilburg en werp een blik op de feestelijke en overdadige Kerstverlichting, samengesteld uit goudkleurige rozetten. Aan twee passerende heren vraag ik de tijd en ze manen mij tot het geduld dat ik niet bezit. In een belendende herenmodezaak, daterend van 1932, is…

Aan het eind van de lange rij van lokalen, in het lage gebouw van Zweeds hout waar de planken overheen lagen als de schubben van een vis; onze lagere school, die sinds lange tijd afgebroken is, lag ons knutsellokaal dat we te weinig bezochten. Als er dan toch de zeldzame gelegenheid was dat we daar kwamen, mochten we met onze kinderhanden woelen in…

Het kleine restaurant aan de Noordstraat ademt een Franse sfeer en eveneens Franse, lang-vergeten chansons weerklinken er. Een nieuwe dag scheen aangebroken en een onverwachte, lente-achtige atmosfeer hing in de lucht die scheen te duiden op de voorspoed, zo lang al verwacht, die was uitgebleven en waarom we bij uitstek verlegen zaten. Ongeduldig…

Dankzij de goedgunstigheid van de "armoedzaaiersbeweging" in Tilburg heb ik eveneens toegang tot Safaripark "Beekse Bergen" en een snelle bus brengt me daar op een winterdag die het eind van het jaar al inluidt. De felle kou van december doordringt mijn overigens toch dikke jas en kwelt en geselt mijn lichaam. Het park ligt uitgestrekt bezijden de…

Ik was langs de huizen gelopen en had een blik naar binnen geworpen en de kale, armoedige inrichting had mij gefrappeerd. Ik was op weg naar een Wijkcentrum dat niet uitmunt door een weelderige of uitbundige architectuur. Een enkele eend vermaakte zich in het kalme, gerimpelde water van de bijbehorende vijver. In het lokaal dat ik kende van eerdere…

Hij voerde een forse en mollige hond aan de lijn; mokkabruin was hij en droeg een grote, witte bef op de borst en ook de uiteinden van de poten waren wit. Ik complimenteerde de man met het mooie dier dat stilletjes jankte alsof men het eveneens menselijke gevoelens zou moeten toeschrijven, alsof het beroofd was van een vriend, van een kameraad en vroeg…

Op die dag wenste men elkaar "fijne dagen": op die enige, luttele dag, die zo snel zou passeren: als een zandkorrel in een woestijn, als een druppel op een gloeiende plaat, want in de keiharde jungle van de maatschappij, in de slangenkuil, in het gekkenhuis, maakt men elkaar van dag tot dag af, bedriegt, liegt, konkelt en manipuleert men, om nog maar…

De naam op de Kerstkaart is geschreven in een fors, maar sierlijk handschrift: de naam "Bogaers" die karakter en moed symboliseert. Zij was mijn wandelgenote gedurende zestien lange jaren tot voordien onvoorspelbare en onherroepelijke treurnis en ziekte haar dit verhinderde. We aanschouwden samen de kerken en de boerderijen aan een verre horizon en…

Kerstmis… Bij dit feest komt de menselijke huichelachtigheid wel heel sterk naar voren. Vrede op aarde.. Om spoedig weer door te gaan met ruzie en twisten. Zouden de Amerikaanse militairen in het Midden-Oosten soms ook uit volle borst over vrede op aarde zingen? Ja, achter in hun hoofd hopen zij dat natuurlijk wel, hoe ver dat ook van hen af is. Maar…

De donk’re dagen voor Kerst zijn reeds lang niet donker meer, de donk’re dagen voor Kerst zijn lichter dan die van weleer, de zon schijnt, ‘t is warm buiten nog even en de vogels nest’len de eendjes broeden, deze warmte kon immers niemand bevroeden? De donk’re dagen voor Kerst, zijn verlicht als nooit tevoren, maar nu nog de rest! Ik…

ik wens u een fijne dag doe dat graag want elke dag mag en zeker vandaag…

In je huisje van oude vrijgezel, van "oude bok" zoals men oneerbiedig beweert, had je je huishouden ingericht (mallotige kussens op de eikenhouten stoelen) September is weer aangebroken; het is de tweede herfst na je vertrek en na ons afscheid. Foto's bereiken me nu van je bouwvallige Afrikaanse woning, rustend op donkerbruine, kennelijk weinig solide…

We waren tenslotte in het Winkelcentrum gearriveerd, waar een band op ronduit oubollige maar uitbundige wijze stond te swingen en kerstliederen aanhief. Ze trok een ruim publiek. Een meisje in een rode kerstjurk, omzoomd door randen van witte, wollige stof en met een kerstmuts op, bood ons chocolademelk aan. Mijn vriendin had me gevraagd haar te ondersteunen…

Het Twee Steden Ziekenhuis te Tilburg is omringd door een merkwaardig samenraapsel van gebouwen die geen samenhang vertonen en die niets met elkaar te maken schijnen te hebben zoals een kraamkliniek, een restaurant en een tankstation, alsof de theorie van de "grote chaos" bewaarheid is geworden en hierdoor geïllustreerd wordt. De massieve, trotse letters…

Men moet het niet prefereren en men kan het bezwaarlijk wensen de haveloze en armoedige straat te doorkruisen die twee slagaders van het verkeer in het zuidelijke gedeelte van Tilburg met elkaar verbindt en vooral op Kerstavond moet men dit vermijden...... Als men dan genood is bij zijn psychiatrische kennissen die "leven van de liefde" in een wanordelijk…

"Het zijn mooie vogels" verklaarde ik aan de man op de markt, die daar trouw de wacht hield naast de kooien met vele parkieten en kanaries: de parkieten bont gekuifd en levenslustig kwetterend. Hoe graag zou ik zo'n dier "huisvesten", zij het dat het afscheid van Pietje me te zwaar is gevallen en dat ik tezeer vrees voor nieuw, soortgelijk verdriet…

Ook ik heb een kerstboom; alsof ik een werkelijk thuis zou hebben in de wereld; alsof niet de meditatieve kerstavonden met Moeder voorgoed een gepasseerd station zouden zijn; alsof niet alles mij ontvallen is; de familiekring, de mistletoe, de kerstgedachte en alles wat daarmee verbonden is sinds onheuglijke tijden..... Een klein mannetje, een kleurig…

Alsof er een regenbui geweest is, een wolk vol met nare dingen die in een keer naar beneden zijn gekomen, alsof de aarde is bedekt met alle letters van de meest dodelijke ziekte die de aardbol teistert. Alsof elk stofje wat er van overbleef, aan schoenen is blijven hangen en op die manier de huizen is binnen geslopen! De heerschappij van de ziekte…

De boekhandel heeft al meerdere vestigingen gekend in Tilburg in lang vervlogen tijd en heeft sinds lange tijd haar domicilie aan de Emmapassage. Haar collectie is overweldigend, onbeheersbaar, onweerstaanbaar en onbetaalbaar. Op die avond zou de lezing plaatsvinden aan een lange tafel die de ruimte in tweeën deelde maar men verwees ons naar een…