Best een doordenk titel maar het is dus echt zo want wat gebeurde er vandaag, wel dat ging als volgt: de buurvrouw komt binnen en complimenteert me wederom met de schitterende orchideeën die in de vensterbank staan, volop in bloei en prachtig om te zien ook. Ze vraagt me: hoe doe je dat toch, bij mij gaan ze allemaal dood?
Tja meis, er tegen praten wil wel eens helpen, lief zijn voor ze, dat ook en 1 x per week een beetje water geven…je kunt ze ook in een dompelbad zetten. Oh zegt ze, maar…

-----------------------------------------------
TOT ELKAAR KOMEN
-----------------------------------------------
De vogels in de bomen fluiten het concert des levens. Ik parkeer mijn auto voorzichtig op de weinig gebruikte, met mos begroeide parkeerplaats voor het bejaardentehuis, maar toch hoor ik een krak. Ik stap uit om te kijken wat ik geraakt heb, maar kan niets vinden.…

Berja, de vrouwtjesmug, verlangde naar een mannetje.
Steeds klonk een vrolijk muggengezoem door heel het bos, waar Berja woonde. Welk diertje zou zijn liefde aan Berja geven? Maar opeens kreeg ze een opwindende gedachte:
"Ik heb eens gehoord dat er aan de rand van ons bos een groot paleis staat. Daar woont de koning van de mensen. Voor ons muggen moet het daar heel prettig zijn. Laat ik daar eens wat gaan zoeken!"
Berja vloog heel snel, bereikte de laatste bomen van het bos. Vanuit een geweldig…

‘Hoi buurman, heb je de afgelopen dagen ook zo genoten van de Europese kampioenschappen atletiek? Man, man, die Femke Bol dat is me toch wel eentje. Wat een vrouw, ongelofelijk. Ze heeft het Nederlandse volkslied toch maar mooi laten klinken. Ik was gewoon een beetje ontroerd.’
‘Nou, om heel eerlijk te wezen ik heb niet zoveel met sport. Het is zo oneerlijk als maar kan. Die atleten trainen allemaal even hard en toevalligerwijs heeft dat meisje Bol dusdanige goede lichamelijke…

Een soort van déjà vu, dat had ik dus even en hier zie je aan dat er in feite geen verschil zit in het volgende:
Ze is op zoek naar een nieuwe keuken voor haar toekomstige huis en besluit de stoute slippers aan te doen, gezellig met paps en mams naar de keukenwinkel - welke dat doet niet ter zake in deze, want een verkeerde opmerking is snel gemaakt en je maakt tegenwoordig snel mensen boos, dus hou ik het op een filiaal van keukenspullen -.
Ze zitten vier uur (of langer) in het filiaal, de…

Komt een man bij de autodealer en vraagt hem: ‘Beste man, ik zit met een probleem. Deze Suzuki Alto, die ik een half jaar geleden bij u heb gekocht, bevalt op zich best wel goed, maar hij is een beetje klein; misschien net iets te klein voor waar ik hem voor gebruik. Ik wil hem tegen een grotere auto inleveren.’
‘Dat kan', zegt de dealer. ‘Dan staat hier een mooie grote Opel, dat is echt iets voor u. Hij heeft nog maar 195.850 kilometers afgelegd en is slechts 15 jaar oud, echt een…

Het is gezellig geweest. Goed, tijd om naar huis te gaan. Niks zo treurig om als een van de laatsten de toko te verlaten. Alsof je niks anders te doen hebt dan je beschaafd te laten vollopen met collegae op een anders saaie en vervelende vrijdagavond.
De kinderen, zijn voetbal. Ma die belt. Wanneer ze weer eens denken te komen. Dit weekend niet ma, Theo heeft. Theo heeft, Marietje heeft. En Jan-Willem, ja die heeft altijd wel wat. En als hij niets heeft, heeft hij geen zin. Daar is hij goed…

De bedelende poes Jack Sparrow is vandaag weer op zijn favoriete stek, de haringkar van Vishandel M. Hartevelt & Zn. te Katwijk aan Zee. Zij doet haar naam eer aan, want zij kaapt zoveel mogelijk de voedselresten van de visboerklanten. 'Die arrogante, lange tweevoeters krijgen alle lekkere vis zomaar uit die met vis gevulde kar!', denkt zij mopperend, 'en ik moet maar zien dat ik nog wat restanten te pakken krijg!'. De altijd knorrige poezenhater Foppen Visscher bestelt twee broodjes haring,…

‘Waarom ben je zo chagrijnig?’ vraagt het muisje aan de olifant.
‘Ik heb al de hele dag oorpijn’, bromt de olifant, ‘en dat is een hele nare pijn.’
Het muisje kijkt de olifant meewarig aan.
‘Ja, dat weet ik,’ zegt hij, ‘ik heb dat ook wel eens. Maar ik heb kleine oren, die van jou zijn zo groot. Dat zal nog wel meer zeer doen, hè? ‘…

Vanmorgen moest ik van mijn vrouw een brief posten. Een briefkaart posten? Ja, dat bestaat nog, ook al is de in het centrum van het dorp staande postbus – misschien mede ter ontmoediging van het brieven schrijven - blijkbaar een poosje geleden verwijderd. Misschien wel terecht, want wie schrijft er heden ten dage nog handmatig een brief?
Maar gelukkig kunnen we nog bij de plaatselijke super terecht, waar een postkantoor is gevestigd. Ze hadden er zelfs nog postzegels – zal ook niet…

De door God volmaakt geboetseerde schoonheidsgodin gravin Isabelle de Blocq de Scheltinga bewoont met veel plezier haar Kasteel Biljoen op Biljoen 1 in Velp, gemeente Rheden. Dat zij van adel is, vindt zij vrij gewoon, want dat komt nu eenmaal door één van haar voorouders, die in de 14-de eeuw tot graaf werd verheven. Dat blauwe bloed vindt zij allemaal goed en wel, maar zij wil vooral als kunstschilderes van betekenis zijn en wat dat betreft zit zij flink in de lift. Vooral in Canada zijn…

Wanneer ik, bij deze, wederom het mooie eiland Goeree Overflakkee, met een gevoel van tevredenheid én een soort gretigheid al beschrijvend omarm, dan verwoord ik uiteraard ook de gevoelens van mijn echtgenote. Ik ben me bewust van het gevaar, dat ik daarbij ongewild gemakkelijk en bijna onmerkbaar wegzak in het mulle drijfzand van metaforen. Constaterende, dat wij nu al weer acht jaar op dit paradijselijke eiland wonen zeg ik, dat de tijd ‘als zand door je vingers is gesijpeld’, of in onze…

Er hangen gitzwarte wolken boven Kasteel Rokkenborch op de Koning Albertstraat 132 in Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek, waar de adellijke rokkenjager Philippe de Broqueville als een orang-oetang aan een kostbare kroonluchter hangt te slingeren. Buiten regent het pijpenstelen en de wind giert om het spookachtige kasteel. Philippe's butler en bodyguard Hippoliet de Pelichy toetert met de claxon van de Bugatti La Voiture Noire. Philippe springt meteen naar beneden en hij rent met zijn paraplu naar buiten.…

Laten we eerlijk zijn: het moderne huidige winkelen (beter gezegd hedendaagse) is toch wel een groot gemak. Je bestelt, na eerst enkele tientallen webwinkels bekeken te hebben, uiteindelijk de wasmachine, stofzuiger, televisie, afwasmachine of wat dan maar ook naar jouw keuze, en het wordt gebracht en geïnstalleerd. Kwam daar vroeger maar eens om bij een gewone winkel zoals b.v. Mediamarkt – een heel karwei om iets gerepareerd te krijgen.
Trouwens de meeste spullen kunnen niet eens meer…

Rare titel, maar niet zo raar als je bedenkt dat er in diverse richtingen mensen de kantjes eraf lopen…niet raar als het zelfs niet helpt als een of meer mensen die er ook op de werkvloer zijn, melding maken van het niet- functioneren van 1 - of meer personen. Het werk ligt voor het oprapen zegt men, maar wat voor werk wordt er dan bedoelt?
Het “ aanwezig “ zijn is niet voldoende, het “ op tijd komen “ evenmin, het productieve gedeelte daar: juist daar wringt dus de schoen want: de…

Vandaag is het een open vlakte waar eertijds in een U-vorm de barakken van “Beverlo” stonden.
Deze barakken die naar uitzicht vergelijkbaar waren met de verblijfplaatsen van gedeporteerden in “Auschwitz”, waren begin de jaren 70 een schouwspel en kampplaatsen van diverse jeugdbewegingen. In het midden van zo’n barak stond er een fontein om je te wassen, met aan weerszijden een slaapzaal. Beide uiteinden van de barak waren voorzien van een kamertje. De kolonel en zijn blonde…

In een vorig verhaal „Jaarlijkse Verdenking 1“ kwam Mevrouw 1 aan bod. Om twee verdachte deugkippen niet met elkaar te verwarren heb ik hen een rugnummer gegeven. Nummer 1 woont in Zwolle, nummer 2 in Amersfoort. Dus de kans dat ze elkaar tegenkomen en kennen is klein.
Op mijn wandelingen met de hond werd ons pad regelmatig gekruist door dat van bouvier Boris en diens baas Joop. Boris was alleen op zijn baas gericht vice versa. Kontsnuffelen waar honden doorgaans veel plezier aan beleven…

Er was eens een meisje dat zich vreselijk druk maakte om alles, zo klein als ze was. Haar mamma zei dat ze dat niet moest doen, maar ze kon het niet laten. Ze was ook erg gauw van slag af. Als haar mamma en pappa bezoek kregen, was het meisje helemaal de kluts kwijt. Altijd als iets anders dan anders ging, kon ze daar niet tegen.
Ze was ook erg gevoelig. Als ze naar bed moest gaf ze ook de bezoekers een kusje. Ze vond het zielig voor hen dat alleen haar mamma en pappa een kusje kregen. Haar…

“Goede namiddag, mijnheer. Mag ik uw papieren zien, alstublieft?”
“Is er een probleem, agent? Ik reed toch niet te snel, mag ik hopen.”
“Ik zei: papieren.”
“… euh… ja, natuurlijk. Ogenblikje. Zo, hier zijn ze.”…

Nee, geen schrijffout. Rond deze tijd laat ik elk jaar ongeveer dezelfde riedel los. Typerend voor herdenken is toch dat je (opnieuw) terug blikt. De jaarlijkse aanleiding om iets te hekelen komt er weer aan.
De herdenking van oorlogsslachtoffers op 4 mei door mensen die langs een herdenkingsmonument paraderen verdient respect. Een tweetal betrekkelijk openbare figuren, dat elk jaar meeloopt met een bloemetje in de hand zijn Mevrouw 1 en haar dochter. Er is ook nog een Mevrouw 2, maar die…