Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De laatste lente

Het was bijna zomer en alle bloemen stonden in bloei. Ze was tevreden. Haar tuin had er nog nooit zo mooi uitgezien als vandaag. Verheugd zette zij zich in haar tuinstoel onder de grote tuinparasol uit te rusten. Het vele snoeien was niets voor niets geweest. Haar gazon stond er schitterend bij. Vandaag was de laatste lentedag. De zon scheen stralend en was keurig afgemaaid. Geen onkruid meer te vinden. Alhoewel, de madeliefjes wel schattig gestaan hadden in het groene gras.
Ook in de voortuin zag het er keurig uit. De varens hielden hun koppen stevig omhoog. Ook de Clivia’s stonden stevig in hun zwarte bloembakken. Vele knoppen voorspelden dat er dit jaar prachtige oranje bloemen te verwachten waren. Op een tuintafel waren enkele kamerplanten tentoongesteld. Twee cactussen wedijverden met elkaar wie er de meeste bloemknoppen zouden baren. Vanop een muurbankje wedijverden –zij aan zij- de vele zelfgemaakte boetseerresultaten wie er de mooiste waren. Moeilijk te zeggen want elk beeld had een eigen identiteit. Ook droegen zij sporen van de regen die er de laatste weken op gevallen was. Dat had zijn eigen charme, vond ze, want door de stofjes was er een groene aanslag op ontstaan.
Het had erg lang geduurd eer de feitelijke lente eindelijk begonnen was. Het was lang koud en guur weer geweest. Vele maanden had het niet geregend. Kortom, het had net geleken alsof de winter niet wijken wou. Een enkel sneeuwbuitje had die indruk nog versterkt. Maar dan, plotseling, was het weer verbeterd. De vele vogels waren beginnen te kwinkeleren. De paarden stonden terug in de weide en de lammetjes waren geboren. De mensen hadden vaker een glimlach op hun gezicht en velen waren gewapend met spa en harken de tuin in gegaan om alles op te knappen. Eindelijk had het weer eens geregend. De boomgaarden stonden plotseling in bloei! Joepie, het is lente hadden de mensen gejubeld. De weken waren voorbij gevlogen. Vandaag was het dus al de laatste lentedag. Ze voelde zich gelukkig als nooit te voren.
© Laurine Vandepitte


Zie ook: http/laurinevandepitte/wordpress

Schrijver: Laurine Vandepitte
18 december 2025


Geplaatst in de categorie: natuur

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 10

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)