Alle inzendingen van E van Dam

Gek, maar waar, ik stuur enkele minuten geleden een vrij depressief verhaal op. Waar ik dit naar toe zend, daar mag ik een plaatje op plakken, en ik ga internet op om een mooi plaatje erbij te zoeken. Raar, maar waar ik kom op een site terecht die gaat over geluk, waarvan ik vind, dat ik dat niet meer kan vinden. Ik zet de site even bij mijn favorieten…

Huil maar eens uit, dat lucht op zegt men. Waar zijn mijn eigen benen gebleven om op te staan. Je moet het niet zo somber inzien, er komt heus een betere tijd. Na zes jaar kan ik daar nog moeilijk in geloven. Je moet proberen je verleden achter je te laten, zegt men. Daar zit juist de knoop, het hier en nu brengt mij nog steeds niets. Ik kijk…

De eenzaamheid maakt de dag net zo lang als de nacht, met het enige verschil dat het licht is. De uren van de dag veranderen niets, je doet de verplichte dingen, maar het gevoel is wrang. Je zit thuis in je huis en hoort de klok: die tikt de uren net zo langzaam rond als de uren van de nacht. Eigenlijk heb je nergens zin in, je weet niet eens…

De dag is weer voorbij; in mijn hart denk ik 'Gelukkig'. Ik weet ook wel dat het niet zo hoort te zijn, maar het is niet anders. Pinksteren was in mijn jonge jaren het beste weekend dat ik maar kon hebben. In de tijd dat ik mijn motor nog in bezit had. Ik heb 20 jaar Harley-Davidson gereden. Electra glide, bouwjaar early 1978 1200 CC nog net met…

De warmte maakt mij gek. Toen ik dit huis aannam zat ik op de bekende schopstoel. Het was dit huis of de eerste tijd niets. Dit is ook niet het meest slechte huis dat ik ken, net opgeknapt, 3 slaapkamers. Een 'flaco-woning' noemen ze het hier in Zeeland. Het is wel een hoekhuis en uit ervaring weet ik dat die wel een stuk frisser zijn in de winter…

Ik wil met een groep naar de Efteling, het is nogal al prijzig, maar toch. Ik ga niet met vakantie en ik denk, dan heb ik toch iets leuks. Onderling is er afgesproken dat we al wel voor een kaartje zouden zorgen. Omdat het via een site is genaamd Zeddnet, de site voor de minder perfecte mens, wil dat wel zeggen dat het voor heel Nederland telt, en…

Boos. Boos dat ben ik op mijzelf, sinds ik die rot rekening binnen heb gekregen van Delta Nuts Voorzieningen. En waarom, omdat mijn water verdubbeld is, het is ineens 2 maal zoveel als de jaren daarvoor. Vreemd denk je dan, je vraagt aan een buurman die ongeveer in dezelfde positie leeft als jij, hoe hoog zijn verbruik is. Die vertelt je dan dat…

Heel lang geleden, was er een Dame die veel van kindertjes hield. Natuurlijk vraag jij jezelf af,waarom neemt deze Dame dan zelf geen kindertjes en dat is waar het verhaal begint. De Dame had alles om gelukkig te zijn, geld, bediendes, een kasteel met een mooie tuin. Alles om gelukkig te zijn, maar wat zij niet had, was een man. Zo mooi en rijk…

De spelletjes op een computer zijn niet om te doen. Als er iets verslavends werkt is dat het wel, ongelofelijk. Uren echt uren kan je in de ban geraken van zo spelletjes, het werkt als gokken. Elke keer dat je verliest, denk je: Nog een keertje en dan is het afgelopen, dan stop ik er mee. Soms is het nog erger, dan ben je zo in het spel verweven…

Van de week keek ik naar het televisie programma KASSA. Vol belangstelling luisterde ik naar het onderdeel dat ging over verhuur van woningen. Het ging over een internetbedrijf waar je je kon in laten schrijven om sneller een huis in Amsterdam te krijgen. Vol verbazing luisterde ik naar de bedragen die werden gevraagd om je daar in te laten schrijven…

Verwonderd kijkt Rozemarie om zich heen en beseft, dat zij helemaal niet op de plaats is, waarvan ze dacht er te zijn. De dingen die zij nu ziet, kent zij helemaal niet: ze vraagt zich af waar ze is in vredesnaam. Teruggaand in haar gedachten herinnert ze zich, dat ze thuis bij opa was. En opa Wijsneus - zoals zij hem altijd lachend noemt - was weer…

Over bomen en struiken, over alles wat er maar in een woud voor kan komen. Vooral veel magie. Op een dag fietste ik een stuk buiten Antwerpen toen ik ineens oeroude bomen zag staan. Vervuld van hun grootte en vorm zette ik mijn fiets neer en wandelde dat ongeloofwaardige bos in. Rondom mij heen kijkend voelde ik de aanwezigheid van het onbeschrijfelijke…

Ik heb het koud en ik schrik, het is al weer 15.00 uur en ik heb eerlijk gezegd nog niets gedaan. Ik zit al weer uren achter de computer, het lijkt wel een zaak van leven en dood. Zelfs vergeten de kachel iets hoger te zetten, zodat ik nu zit te rillen achter mijn bureau. Gelukkig ik heb toch nog wat gedaan, vanmorgen nog even naar de bank geweest…

Vandaag was het de dag, de dag waar ze zo lang op had gewacht. Nooit geweten dat het toch nog zo snel zou gaan. En nu, nu was het zo ver. Nu vond ze het dood eng. Was ze er wel klaar voor, ze voelde de koude rillingen over haar rug lopen. Ze snapte eigenlijk niet echt, waar ze nu zo bang voor was. Klopt, ze was 51 jaar; klopt, ze had een ander leven…

Deel4 Ik heb zo'n beetje alles beleefd, wat in een normaal leven niet voorkomt. Toen ik in verwachting was, had ik een heel ander beeld voor ogen. Eén ding was duidelijk: dit heb ik nooit gewild. Maar het leven heeft soms dingen in petto, die wij zelf niet begrijpen. Na al die tijd in België is het met mij niet vooruit gegaan. Ik heb nog…

Gisteren vertelde ik dat ik daar geen zin in had. Vandaag flik je het mij toch. Ik dacht even dat we weer goeden vrienden konden zijn. Hoe kom ik elke keer toch zo dom. Elke keer stoot ik mijn neus weer aan dezelfde steen. Want jij wint met alles in woorden vooral in eigenwijs zijn. Dat is gewoon niet leuk meer. Het lijkt of ik praat tegen dovemans…

Eenmaal weg bij deze niet normale persoon was ik alles kwijt. Samen met Marga naar het ziekenhuis geweest; zelfs daar schrokken ze van mijn gezicht. Maar er was niets anders aan te doen, dan koude kompressen er op te leggen. En later moest ik dan terug komen om te kijken of er iets blijvend was beschadigd. Aangifte durfde ik niet te doen, de schrik…

Het verkopen van speed, wat erg in trek is in Antwerpen. Er kwamen zo natuurlijk nog meer gebruikers in mijn kot (huis). Op een gegeven moment komt er iemand langs die ik niet kende. Hij kwam binnen samen met een vrij grote vent. En maar praten en praten, maar weg gaan,ho maar! Ondertussen was er al wel in mijn oor gefluisterd, dat de hele scene bang…

De jaren van verslaving. deel 1 Toen ik na al deze ellende van dwalingen van het gerecht niet meer wist wat ik moest doen, begon de volgende periode van problemen in mijn leven. Wel of niet door mijn schuld, het was zo. Ongelovig staarde ik naar mijn paspoort waar eens mijn kinderen gestaan hadden. Stond nu niets meer. Eigenlijk was het net…

De eenzaamheid lijkt haar te verstikken. Opstaan om weer te gaan zitten. Alle zin om iets te doen verloren, niet wetend wat ze moet beginnen. Kon ze maar even ergens naar toe. Voor de zoveelste keer pakt zij haar adresboek. Om nog eens door te kijken of er iemand in staat waar zij eens langs kan gaan. Zuchtend en met tranen in de ogen gaat…

Dank uw wel meneer de verzekeraar van ons ziekenfonds C.Z.! Met een hoge eigen bijdrage van 150 euro is aan de kleine mens weer eens niet gedacht. Na nog steeds niets gehoord te hebben hoe uw dit wou innen, ben ik zelf maar eens na gaan denken. Ik denk slim te zijn, want als chronisch zieke heb ik dit bedrag al in 3 maanden gehaald. Ik heb maar…

Wonderen zouden ze echt bestaan? Wie gelooft er nu nog in wonderen. Ik als ik zo vrij mag zijn. In de herfst zoek ik naar paddestoelen enkel en alleen omdat ik anders niet meer in kabouters kan geloven. Anders is het met de wonderen gedaan. Wonderen hebben altijd al bestaan. Waar komen anders alle sprookjes dan vandaan. Blijven geloven in…

Het vorige was een moeilijk deel voor mij. Dit deel is nog moeilijker. Nu was het dus al zo ver gekomen dat er zogenaamd incest bij mijn kinderen was gebeurd. Mijn kinderen 5, 4 en 2 jaar oud. Hoe komen ze daar bij! Maar ik geloofde het ook nog in het begin. Totdat de stichting van de rechter eiste dat ik ze helemaal niet meer mocht ontmoeten…

Omdat in dit geval mijn kinderen voor een week weg waren, heb ik dat weekend niets gedaan, behalve huilen en mij afvragen hoe ik het nu moest doen. Ik ben alleen nog wat kleding voor mijn kinderen gaan halen. De man die zich zo overantwoord had gedragen wilde ik nooit meer zien. Ik ben op maandag naar Jeugd en Gezin gegaan om te bespreken hoe ik…

Het was 10 uur in de ochtend, op een vrijdag. Ik zal het nooit meer vergeten. Toen de man (die ik al 15 jaar kende) mij vertelde om te vertrekken. Het had verschrikkelijk gesneeuwd die nacht. Ik had mijn Lada ingeruild voor een Volvo, maar dan nog. Tot 3 keer toe heb ik gevraagd of hij wel begreep, wat hij verlangde van mij en mijn kinderen. Of…

Ik zou liegen als ik zeg, dat alles goed ging. Niet dat ik mijn best niet had gedaan. Ik probeerde zoveel mogelijk aan mijn kinderen te denken. Met het schrijven komt alle pijn en verdriet weer naar boven. Mijn ouders woonden een eindje uit de buurt. Dus van die zijde kreeg ik jammergenoeg ook niet zo veel steun. Niet dat mijn moeder mij niet wilde…

Ik wil je iets vertellen over mijn leven in het klein. Geboren in een gezin van vijf kinderen waar ik de vierde van was. Mijn Vader was vrij dominant. Dat zorgde er voor dat alle kinderen net als mijn ouders naar het Leger des Heils moesten gaan. Niet dat het nu echt verschrikkelijk was. In mijn ogen zie ik het Leger des Heils nog steeds als een goed…

Een tijdje geleden kreeg ik - jammer genoeg - een raar gevoel als mijn dochter mij een e-mail stuurde. Een gevoel van afstandelijkheid. Helaas wist ik niet goed aan haar uit te leggen, wat ik precies voelde en er kwam een groot misverstand. Hoe erg ik het ook vond het leidde tot een breuk. Ik huilde mijn ogen uit mijn hoofd met de pijn in mijn hart…

Ik wil graag iets vertellen over, hoe ik mijn beste vriendin heb leren kennen. Ik ben Sara al voorbij en ik heb tot voor kort nog nooit iemand mijn vriendin kunnen noemen. Raar maar waar! Ik begon al op vrij jonge leeftijd motorfiets te rijden. Niet met een vriendje maar helemaal zelfstandig. Na 2 jaar gereden te hebben,werd mijn motorfiets wat zwaarder…

Ik wil je iets vertellen, al heb je daar niet om gevraagd. Dat een dag die slecht begint nog geen verlor en dag hoeft te zijn. Dat mijn innerlijke ik en mijn gedachtegang vol met veranderingen zit. Ik wil je iets vertellen ook al weet je het misschien al. Dat ik dacht dat ik alles verlorren had en wat over bleef,niet meer was als een leeg gat.…