Hartenkreten

Blind date via internet

Vandaag was het de dag, de dag waar ze zo lang op had gewacht.
Nooit geweten dat het toch nog zo snel zou gaan.
En nu, nu was het zo ver. Nu vond ze het dood eng. Was ze er wel klaar voor, ze voelde de koude rillingen over haar rug lopen.
Ze snapte eigenlijk niet echt, waar ze nu zo bang voor was.
Klopt, ze was 51 jaar; klopt, ze had een ander leven gekend als de meeste doorsnee mensen.

Maar dat ze al deze dingen als bezwaarpunten van haar leven zou maken...
Nee, dat had ze niet verwacht, toch zeker niet van zich zelf.
Ze had een afspraak, de zogenoemde 'blind date'.
Er was al een eeuwigheid geschreven naar elkaar. Deze man wist meer van haar dan iemand anders die ze kende.

Waar was ze bang voor, dat ze niet mooi genoeg was, of dat hij haar toch niet aardig vond achteraf.
Nog erger: veronderstel dat zíj hem vindt tegenvallen. Wat ga je dan zeggen, het beste was om het meteen aan te geven.

Maar andersom: veronderstel dat zij hem leuk vindt en dat hij meteen zegt: 'Sorry, maar je bent toch niet wat ik zocht'.

Als ze zo nog langer doordacht, zou ze al niet meer gaan.
Gelukkig was daar geen tijd meer voor.
Ze hoopte nog stiekem dat haar auto haar in de steek zou laten. 'Broem' hij sloeg meteen aan, zoals altijd.
Nu moest ze toch echt gaan, anders kwam ze nog te laat.

Het moment dat ze weg wil rijden, hoort ze een raar geluid.
Gered, ze was voor gered door een lekke band.
Gelukkig ze had nog even respijt voor haar eerste blind date.
Mazzelpik.
Maar toch zou ze een keer moeten gaan.