Alle inzendingen van Hans)

Voor mijn in een verzorgingshuis wonende moeder houd ik al geruime tijd de administratie bij. Naast het bijhouden van de administratie controleer en verricht ik ook het inkomende en uitgaande betalingsverkeer. Omdat voor de meeste uitgaande betalingen machtingen voor automatische incasso werden afge...

Vriendschap is een plank waarop ik mensen heb geplaatst die ik koester. Ik hoop dat ik bij hun ook op zo’n plankje mag staan, dan pas heb je echte vriendSCHAP.

Onlangs stonden ze er weer. Zo maar in het wild, langs de kant van de dijk. De sneeuwklokjes. Fragiel bewegend in een verlegen voorjaarsbriesje. Alsof ze van de ene op de andere dag de grond waren uitgeschoten. Ik herinner me, dat ik er vroeger, als kind, weleens op mijn buik vóór ben gaan ligg...

Afgelopen zondag is een tante van mij op drieënnegentig jarige leeftijd, toch nog tamelijk onverwacht overleden. Zij overleed, naar wat ik van een neef vernam, heel vredig en in het bijzijn van haar kinderen in een Rotterdams ziekenhuis waar zij was opgenomen, omdat haar nieren niet meer functionee...

"Q que le Q ..."

Nadat mijn vader vanwege zijn medicijngebruik het advies had ontvangen niet langer zelf auto te rijden, drong zich de vraag op wat er moest gebeuren met de anderhalf jaar oude Russische Lada, die met negenduizend kilometer op de teller, werkeloos in de garage stond te verouderen. Immers de vaste...

Het is een behoorlijk aantal jaar geleden, dat ik via het uitgebreid lager onderwijs voor het eerst bewust te maken kreeg met het verschijnsel wiskunde. Toentertijd de verzamelnaam voor algebra en meetkunde. Algebra, het cijfermatige geknutsel binnen vergelijkingen om de grote onbekende of onbeken...

De telefoon ging. Ik nam op. "Met Joop" klonk het aan de andere kant van de lijn. "De video doet het niet. Stuur effe iemand" en weg was hij. Joop was een jongen van de gestampte pot, die in het oude centrum van de stad een druk beklante sex-club had, waar voor ingewijden de gelegenheid best...

Charlotte, onze kleindochter van bijna vier jaar, is een voor haar leeftijd meer dan gemiddeld lang, dun en over een tomeloze energie beschikkend meisje. Als ze loopt, loopt ze meestal hard en als ze praat, dan doet ze dat ook meestal hard. Alsof ze met doven van dagen in plaats van met grootouder...

“Pap, mogen wij ook een keer op een kameel?” vraagt Charlotte aan haar vader. We komen van het strand af gewandeld en zijn op weg naar de vacantie-appartementen als we via de duinen de sjofel geklede en dienovereenkomstig voortsjokkende kamelenverhuurder tegenkomen. Aan een touw sjokken loom a...

Dat de vermoorde politicus Fortuijn ons kleine land stevig door elkaar heeft geschud, is vanaf den beginne duidelijk geweest. De beelden van de begrafenisplechtigheid die door een groot aantal binnen- en buitenlandse tv-stations werden uitgezonden, zorgden voor een dusdanig gecompliceerde, niet in...

Ons dorp heeft een eigen kleine begraafplaats. Hij ligt net buiten het dorp, ergens onderaan een dijk. Op ongeregelde tijden is het er druk. Soms ook zijn er mensen, die verse bloemen op een graf leggen, maar meestal is het er stil. Vandaag loop ik weer op de dijk en naarmate ik dichter bij de b...

Mijn echtgenote moet, na een eerder uitgevoerde biopsie waarvan de uitslag gelukkig goed was, voor een poliklinische ingreep naar het ziekenhuis. We zijn er al twee keer eerder geweest en beide keren was ons de ongelooflijke drukte in en om het ziekenhuis opgevallen. Ook dit keer is het druk. Op het...

Half juni dit jaar hebben we voor het eerst onze kleindochter Charlotte van twee jaar plus iets meer dan een maand meegenomen naar de jachthaven om haar kennis te laten maken met ons 8,5 meter lange kajuitzeilscheepje. Wat ons betreft een testje, bedoeld om vast te stellen hoe het peutermensje reage...

Ondanks de extreem harde wind die er nu al bijna twee weken staat, is de temperatuur hier, op Fuerte Venture, overdags en ‘s nachts heerlijk. Dus wat doen we overdags? We trekken meestal tussen elf en twaalf uur naar het strand om te genieten van datgene, waarmee we in eigen land nogal eens st...

Na een rampzalig verlopen nachtrust, waarbij ik net vóór het aanbreken van de nieuwe dag in een diepe slaap wegzak, word ik met een schok wakker. “Waarvan werd ik wakker”, vraag ik me af. Het antwoord volgt, zonder dat ik er ook maar iets voor hoef te doen, een ogenblik later. Het is de ...

Van een vrouw als jij is er geen tweede. Jij met je bruine ogen, je zwarte kroeshaar, je lijf van soepel, atletisch vlees. Je onstuimige manier van vrijen en stoeien, je manier van uitrekken 's ochtends vroeg. Je eigenzinnige karakter. Je was met zo weinig tevreden en als je tevreden was, dan maakt...

Het paard stond in de wei dromerig voor zich uit te kijken. Elke dag, dat ik langs kwam stond het er, met die weemoedige blik in de ogen. Vandaag ben ik even gestopt. Zenuwachtig zwiepend met de staart kwam het langzaam naar me toegelopen. De dag was nog jong. Er hing zo'n mysterieuze lichte grondn...

Thijs, onze vanaf het prille begin door eczeem gekwelde en voor zijn leeftijd onwaarschijnlijk temperamentvolle kleinzoon van ruim tweeëneenhalf, loopt op een zonnige voorjaarsdag samen met zijn moeder heerlijk door het dorp te wandelen. Door een speling van het lot wordt hij vanuit het niets d...

“Mam, wat zijn vitamientjes?” “Dat zijn voor het lichaam onmisbare voedingsstoffen m’n kind.” “Onmisbare voedingsstoffen? Wat zijn dat, mam?” “Dat zijn stoffen die door ons lichaam uit het voedsel worden gehaald en in het bloed worden opgenomen, kind.” “Gebeurt dat met een so...

Vandaag hebben we, dat wil zeggen m'n zoon en ik, het hok, dat aan de garage is gebouwd, weer in zijn oude glorie hersteld. Oorspronkelijk was het een hondehok met een kleine omheinde ren eraan. Toen we echter ons huis zo'n tien jaar geleden kochten, werd de bestemming van het hok, na een vriendel...

De dag na onze aankomst in Palma de Mallorca, waar we voor twee weken een zeilboot hebben gehuurd, besluiten we ‘s ochtends rond de klok van tienen te vertrekken. De zon schijnt zoals ie dat alleen in deze contreien lijkt te kunnen doen en er staat, zoals de Engelsen het zo treffend kunnen uitdru...

Na verloop van tijd strijkt op het strand, niet al te ver bij ons vandaan, een jong Spaans gezinnetje neer. Vader, moeder en een jochie van, wat zal ie zijn, drie, vier jaar? Nadat de moeder een kleed heeft uitgespreid en de vader een parasol heeft opgezet, gaat het drietal zonder veel omhaal uit de...

Vanochtend waren ze er weer. De gebroeders kat. Twee slanke, tegen het magere aan zittende, zwart-witte scharminkeltjes, die zich deze laatste week van onze vacantie, steevast rond de tijd van het ochtendontbijt bij ons op het terras melden. Mauwend en tegen het raam van de schuifpui tikkend probere...

Elke vrijdagmiddag gaan mijn schoonzoon en ik drie kwartier squashen in een sportcentrum waar zich naast de vier squashbanen eveneens een fitnessruimte, een grote turnzaal, een knots van een zwembad en een aantal overdekte banen waarop tennis gespeeld kan worden, bevinden. In “De Boogerd”, zo ...

India was mooi; maar niet wat ik ervan verwacht had. Afrika was prachtig maar vreselijk. Zuid-Amerika heeft iets dat wij niet snappen, dit maakte mij bang en terugkeren. Altijd maar weer terug, terug naar het rare Nederland waar ik mij nu eenmaal thuis voel. Zelfs Indonesië, een land waar wij toch ...

Het is wrang voor mij te constateren dat zondag 17 april 2005 mijn vraag “Waar oh Waar is Hans Gruijters gebleven” gesteld in een stukje d.d. 02/04/2005 op deze site ter gelegenheid van het D’66-Congres nu een zo trieste invulling heeft gekregen. Het is zeer te betreuren dat deze bijzondere ...

Er was eens een verliefde Nibbel..... Gimpeltje slenterde door het rusteloze woud. De wind liet bladeren ruisen en de geluiden van verborgen dieren klonken overal, alleen hoorde Gimpeltje het niet. In zijn kleine hoofd klonk alleen maar de stem van Brodeltje, het mooiste wezentje op de hele werel...

Slenterend schopte ze met haar kleine voeten tegen de gevallen bladeren. Prinses Goudfontein schudde haar hoofd gelaten. De gouden haren die haar knappe gezichtje omringden dwarrelden weer terug toen ze het hoofd weemoedig boog. Glinsterende tranen zochten hun weg over haar roserode wangen tot ze ...

Het zweet parelt op mijn voorhoofd....Hoeveel waren er nu ook alweer over? Ik verberg me achter een vuile container...even rust... Denk na!! Je hebt er twee neergeschoten buiten de snackbar en nog eens drie in het metrostation. Ik weet het verdomme niet meer! Wat zal ik doen? Mijn partner heeft h...