Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Lief hè?

De telefoon ging. Ik nam op. "Met Joop" klonk het aan de andere kant van de lijn. "De video doet het niet. Stuur effe iemand" en weg was hij.

Joop was een jongen van de gestampte pot, die in het oude centrum van de stad een druk beklante sex-club had, waar voor ingewijden de gelegenheid bestond om, hééél erg illegaal, te gokken. Een jaar of drie geleden was Joop door een stom toeval klant van mij geworden en sindsdien liet hij, voor zover ik het kon nagaan, alles wat enigszins met elektronika te maken had, via mij lopen. Over de rekeningen, die altijd contant werden betaald, werd nooit gezeurd, zolang hij maar, als er iets was, op zijn wenken bediend werd.

Omdat ik op het moment dat hij belde alleen op de zaak was, zette ik de telefoonbeantwoorder aan, deed een nieuwe video-recorder in de Renaul-bestel, sloot het kantoor en de werkplaats af en spoedde me naar de stad. Omdat ook dit keer voor de deur van de club geen parkeerplaats vrij was en omdat ik niet wilde gaan zeulen met de recorder, besloot ik de wagen met de knipperlichten aan, dubbel te parkeren om me daarna via de intercom te melden. Nadat de deur was opengedaan liep ik naar de controle-kamer van waaruit de videoapparatuur werd bediend en van waaruit de zaak en de straat buiten, met behulp van camera's in de gaten werd gehouden. Ik groette de dienstdoende gorilla, die in zijn lederen draaistoel zeer ontspannen naar de monitoren zat te kijken. Via één van de monitoren zag ik dat de Renault nog steeds braaf stond te knipperen.

Het was duidelijk, dat het in de club spits-uur was. De meisjes aan en rondom de bar hadden aan klandizie geen gebrek. Rondom de speeltafels in de gokruimte stond volgens mij de complete penose van de stad en heel stiekem vroeg ik mij af, hoeveel geld hier per dag buiten het officiële circuit om, van eigenaar zou wisselen. Na de nieuwe recorder uitgepakt en omgewisseld te hebben, controleerde ik nog even of het probleem was opgelost. Dat bleek het geval dus pakte ik de oude recorder in om naar de zaak terug te gaan.

Terwijl ik de doos oppakte om te vertrekken, stootte de gorilla me aan. Met een brede grijns op zijn gezicht wees hij naar de monitor, waarop niet alleen de Renault-bestel te zien was maar ook twee politie-agenten, waarvan er één, dat was duidelijk, een vette bekeuring stond uit te schrijven voor de wijze waarop mijn auto geparkeerd stond.
"Dat wagentje is toch van jou?" vroeg de gorilla veelbetekenend.
"Helaas wel" antwoordde ik, waarop hij ons gesprekje afsloot met een veelbetekenend: "Lief hè?"

Schrijver: hans uil, 2 februari 2008


Geplaatst in de categorie: humor

2.0 met 7 stemmen 659



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
frits
Datum:
22 februari 2008
leuk

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)