Alle inzendingen van I,Broeckx

In mijn woonkamer, die wel iets weg heeft van de kamer van een overjarige studente, staat sinds kort een fleurige plastic tas met het joyeuze en "optimistische" opschrift "Top Toys" in felgekleurde letters. De tas bevat de cadeautjes die ik, in weerwil van het bepaald niet zachtzinnige maar...

In deze lente, die ons uitbundig, overdadig, overrompelend aandoet, tevens de lente van het zevenentachtigste levensjaar van mevrouw M., heb ik haar een kortdurende vlucht geboden, een geringe uitweg uit de smerige vergaarbak van ellende, uit de wachtkamer van de dood, die het verpleeghuis vormt en...

Het Heidepark omringt als een beschermende gordel de gebouwen van "Amarant", de inrichting voor zwakbegaafden en de daar eveneens gevestigde hospice, met groene lanen waarin het licht en de schaduwen van een junidag hun spel spelen en waar een romantische, vervallen villa valt te bewonderen, die...

Toen de avond viel op de 16e juli j.l. had zich een menigte verzameld in het Reeshofpark in Tilburg. "Ceux qui se savent désirés, se font attendre" zegt men in Frankrijk en dat gold op die avond ook voor de heren van de band "Cookies and Cream", maar toen ze eindelijk verschenen,...

Toen de herfst inzette en je al een enkel geel blad kon zien neerdwarrelen, kwam hij de goederen stallen in mijn berging. Het meisje, zijn vriendin, was ook weleens meegekomen. Ze droeg bij die gelegenheid een frivool klokkend rokje over haar witte lange broek. Ze praatte veel en was duidelijk in...

De eerste herfst is aangebroken waarin de WAO-ers niet meer stoken. De weldadige, behaaglijke warmte die hun bestaan nog enigszins opfleurde, waar zij al uitgesloten zijn van de arbeidsmarkt en daardoor ook ongeveer uitgestoten uit het menselijk verkeer, is hen nu ook ontzegd. Naast de zweepslag...

In de helverlichte parfumeriezaak die glanst en glimt grijnst me vanaf duizend spiegels mijn drastisch verouderde gezicht als een vogelverschrikker tegemoet. Honderden flacons, potjes en tubes met kennelijk magische lotions, crèmes en maskers beloven de eeuwige jeugd, glamour en glitter,...

Toegegeven: het Heidepark omringt als een groene, beschermende gordel de gebouwen van de inrichting voor zwakbegaafden. Toegegeven: de zomer overgoot, overstroomde, overwelfde de wereld; het kon niet ontkend worden dat de natuur feeëriek was, dat de landelijke villa met haar glanzende deurstijlen...

Nog een keer ben ik naar het flatje geweest; leegte en stilte; het hart en de ziel waren eruit gesneden als uit een nog levende vogel. De klokken tikten nog. De stoel stond er nog. Het hoedje hing nog aan de kapstok; het kolderieke, kokette hoedje dat ze welhaast bij wijze van "practical joke"...

Het centrale plein wordt bewaakt door twee stenen gestalten, geheel verschillend qua geschiedenis, postuur en betekenis. De ene is van de koning, die verstard is in een stoere, krijgshaftige pose met bijbehorende kledij. Aan zijn voeten vier stenen, levenloze maagden en op zijn hoofd vaak een...

Mijn vriend nodigt me uit een kijkje te komen nemen in zijn nieuwe woning. Het is een koude, winderige dag in de Schubertstraat en rillingen dringen door mijn dikke winterjack. Op de eerste etage bevindt zich een brede gang met grasgroene vloerbedekking, doorweven met zwarte strepen die toegang...

Eens per zes weken mocht ze komen. De trein snelde door afwisselende landschappen en bracht haar naar de spreekkamer die rijkelijk voorzien was van absurdistische en surrealistische kunstwerken. Aanvankelijk had haar ziekte haar in zijn ban en was ze blind, doof en onwetend ten opzichte van de...

Het meisje op de foto heeft aarzelende borstjes en op de achtergrond is het huis zichtbaar. Het meisje ben ikzelf op 13-jarige leeftijd en het huis is mijn ouderlijk huis uit die tijd. Veertig jaar later zag ik het arbeidershuisje terug, op een oktoberdag, toen storm en regen de ramen geselden...

Mevrouw is hypergevoelig geraakt voor de hoe dan ook zwakke geluiden die haar enerveren en doen opschrikken. De geluiden van een overvliegend vliegtuig of de onbestemde en ondefinieerbare geluiden die in het gebouw waarin zij is ondergebracht, weerklinken. De verwarring neemt toe en ze vroeg me een...

Een hoge omheining, een forse, groen geverfde en met klimop begroeide balustrade verheft zich in Tilburg Zuid naast de spoorbaan die de stad met Den Bosch verbindt. Zij dient om de wanhoopspogingen van de betreurenswaardige slachtoffers van het "psychiatrisch regime" op Psychiatrisch Ziekenhuis...

Een levensgrote schildering van een krijtwit skelet tekent een muur in de Burgemeester Brokxlaan; een soort uitvergrote maar onechte grafitti, die het uiteindelijke, oneigenlijke doel en de tragische, tot wanhoop stemmende uitkomst van al onze nutteloze strevingen levensgroot verbeeldt. Vlakbij,...

Kopen, kopen, kopen tot je erbij neervalt, zit de bevolking in het bloed. De onmiddellijke, acute behoeftebevrediging die niet kan wachten is zo sterk als voor een baby de moederborst. De koopkracht is het kernpunt geworden waar alles om draait. Het bezit tot zinloos levensritme, de materie...

De Regiotaxi heeft op een zondagmorgen de stad omcirkeld en ik heb de troosteloze bebouwing van de buitenwijk willens en wetens aanschouwd. Tenslotte moesten we onvermijdelijk het Zorgcentrum, genaamd "Boshuis" bereiken, dat is verrezen in de plaats van de onlangs gesloopte en met de grond gelijk...

Op 10 december, je zesenzestigste verjaardag, stonden de bomen aan mijn venster in een stille, koude, dichte mist. Je bent een winterkind, mijn zuster. In 1956, drie jaar na mijn geboorte, kwam die vreemde zuster en toen ben jij, mijn levenslange kameraad en metgezellin voor het leven, aan mijn...

Ik had met de trouwe Regiotaxi en een lieve, goedhartige chauffeur het parcours gevolgd dat via Udenhout (waar de uitbundige Kerstversieringen zijn uitgespannen boven de brede straat, die is als een avenue) de inrichting bereikt waar mijn zeer zwakbegaafde broer nog altijd zijn dagen rekt. Het...

Je was altijd weinig begaafd tot het leven, mijn Lucie, mijn trouwe en jarenlange vriendin. Zo vaak sprak je het woord "lusteloos" uit, dat je altijd vóór op de tong lag, het woord waarmee je kennelijk alles wilde zeggen. Het toverwoord dat je hele toestand en al je vergaande en ultieme...

In Zorgcentrum "De Heikant" was het niet ongezellig op een dag in januari die nog kenmerken droeg van een onstuimige en felle winter zoals een heftige, gure wind en vlagen van regen die een stormachtig karakter droegen. In de eetzaal keken sommige ouderen enigszins verbijsterd, verbaasd en...

In een laag, langwerpig, wit gebouw in Oosterhout is het speelgoed- en carnavalsmuseum gevestigd. Voor de deur, in de stille, weinig bevolkte straat treft men merkwaardig kale,zwarte, geknotte bomen aan van een soort die ik niet kan benoemen. We zijn door het Brabantse land dat spoedig al een...

Mijn Ilonka, mijn lieve, trouwe en goede Ilonka die aan mijn zijde staat, heeft de beide zwarte bijzettafeltjes die ik had aangeschaft in elkaar geschoven zoals dat hoort volgens haar. Ze had ze gecombineerd tot een klein altaartje waarop ze foto's van mijn geliefden heeft gerangschikt. In de...

De chique, luxueuze auto kwam voorrijden, bezet door een montere jongedame en door twee heren. We zouden naar de Abdij van Postel gaan in België, even over de grens, en zijn daar inderdaad gearriveerd en hebben deze bezichtigd. Momenteel wordt zij wegens de "kerkelijke teloorgang" nog schaars...

De man met het kleine zwarte hondje met het Schnautzer-achtige kopje solliciteert kennelijk naar een zingeving voor zijn dag en voor zijn leven als hij voor de zoveelste maal paradeert in het park naast de snelweg met zijn kleine kameraad. Soms neemt hij het hondje op schoot. Wordt het leven tussen...

Een moeder moest voorgoed afscheid nemen... De natuur heeft me in haar groene omhelzing genomen, waar haar armen voorgoed voor me gesloten zijn... We hebben de dieprode en paarse rododendrons bewonderd, die iets van haar geest, van haar hart en ziel weerspiegelen; waarin haar leven, haar...

In een voorjaar, dat ongetwijfeld door velen bejubeld, maar door mij verafschuwd wordt om moeilijk nader te definiëren redenen zoals hoogst onaangename sferen en stemmingen (zoals eenieder weet houden de vertwijfeling, de eenzaamheid en de wanhoop geen halt voor uitbottend groen en kwetterende...

Ze heeft me nog gezegd, kort vóór het einde, nadat ze een blik had geworpen op de wandklok, die daar ongetwijfeld tot op de dag van vandaag hangt en de seconden en minuten wegtikt: "Zeven uur, een mooie tijd" (We dronken samen een glas vruchtenbowl in dat sfeerloze, desolate "restaurant", in...

Het is een stille, grijze novemberdag als de BoodSchappenPlusBus van start gaat bij "De Reyshoeve", een bejaardencentrum in de Tilburgse wijk "De Reeshof" en als zij koers zet naar het Winkelcentrum Wagnerplein met "aan boord" drie oudere, grijsharige dames, een vrijwilliger als chauffeur,...