Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Usselo, herbezocht De hemelen glimlachten toen altijddurend als de glimlach van de Mona Lisa; onder de wegwijzers en hun gerechtige arm blonk de spiegeling van lantarens in de poel met boomstammen, en altijd was 't de bloeitijd van de distels, lasteraars leven hier niet, sprak het hooiland; later staken ze de weg neer; zoete moederkoek van…

Zo aan het begin van de een-en-twintigste eeuw van onze jaartelling is de poëzie in een stroomversnelling terecht gekomen, alleen is het de vraag of zij nu bergopwaarts of bergafwaarts gaat. In hoeverre kun je het heden modern noemen, werkelijk vernieuwend? Het huidige computertijdperk lijkt vooruitgang te betekenen, vervoermiddelen gaan steeds sneller…

De allerbelangrijkste poëzie is de poëzie, die niet wordt opgeschreven, dat is de poëzie, die geleefd wordt, zoals bij de natuurvolken of bij de kinderen, zonder enige pretentie kunst te zijn. Het bestaat zelfs dat men voortdurend lyrisch kan zijn en zien, deze staat is eigen aan alle kunstenaars, mits zij zich niet laten verstoren, vangen door negatieve…

Paardebloem Het is eerder gebeurd, ook dat ik zei: nooit eerder. Dat het geel van de paardebloem nooit geler geweest is eerder nooit eerder geweest. Dat hij zei: liever niet, en mij niet kuste - of bijna niet. Het zal ook eerder voorbij zijn gegaan. Al was het nooit eerder hier en op dit uur, en mij en met hem, en zo, en zo donker.…

Ik vernam dat minister-president Mark Rutte Nederland weer terug wil geven aan de Nederlanders, volgens de Moslim-televisie, hoe (af)stotend zeg! Geen woord over liefde en saamhorigheid, enkel deze PVV-nabootsing! Na-aperij! Ik wist het, het apenverstand regeert dit landje, een beetje tegengas is okay, maar de boel gelijk platbombarderen, dat is je…

Ik ben werkelijk tot het bot, mijn naakte botten, gegaan om te ontdekken waar ik nog blokkades kon opheffen, de nare boel kon transformeren of anderszins verwerken, als ik maar mezelf kon bevrijden van die ellendige nasleep van mijn destructieve, psyche ontwrichtende, liefdeloze, wrede opvoedingssysteem. Ik ben niet iemand die het leven lichtvaardig…

Afscheid Als aders op witte huid, zo staan ze aan de lucht, de bomen aan de einder. Landschap dat zich sinds altijd herhaalt in glooiende eeuwen akkerland. Het voorjaar wacht in harde botten maar de sleedoorn bloeit als toen ik nog een meisje was, lichtjaren her. Lente breekt zich baan, als verdriet, het eerste vloeien van bloed. Komen…

Rialto (voor Gerard Reve) in een aangespoelde stad tussen land in water schiep aan het einde van de zestiende eeuw Antonio da Ponte een brug eb en vloed ondertussen werden verguld in paleizen aan plafonds gepleisterd een Maagd werd aan land gedragen: Santa Maria Gloriosa dei Frari Santa Maria della Salute Santa Maria della Carita Santa…

Het was in ieder geval mooier weer dan twee weken geleden, maar ik hield mijn hart vast omwille van de camera, want een tweede cameradoop zou ik niet kunnen verdragen. Gelukkig zat de camera nu op een stevig statief vastgeklemd en zou het daar niet aan gaan liggen. De twee heren van de NCRV waren inmiddels ook weer bekomen van de schrik (het verlies…

Zij haalt lapjes uit de kast, schudt die open, tilt ze tot tegen haar kin. Het hoofd erboven als een goochelbal, rolt naar links, naar rechts. Ze ontwaakt als een kaal blad, lege mal, paspop, hangt kleren rond haar schouders, begint te leven. Of zijn het de kleren die gaan ademen? Buiten haar om, buiten het ijle diep van binnen zijn zij tastbaar…

Onvoltooid Al mijn avonturen in verleden tijd mijn avonturen, stel je daar maar niet te veel bij voor toeristen bekogelen met wijnappelsienen waarom wijnappelsienen? Hoor ik je vragen maar zulke vragen stelden wij ons nooit mijn hond, mijn nicht en ik. Onze zogenaamde weeskinderlijke lichamen verkopen aan dikke Duitse toeristen nog zo'…

Eiland Je krijgt geen brieven van het vasteland alsof ze allemaal dronken op zee hun letters verloren aan de vissen. Vandaag koop je een Joodse krant. Op een dag koop je kruiden op een bazaar in Istanbul of een suikerspin in Moskou. Op de heenweg lees je een boek tijdens een treinvertraging van minstens twaalf uur uit. Het land trekt…

Ewig weiblich zo zacht, Marjan, als nu je armen om me heen gesloten zijn zo zacht als je twee tere borstjes zich nu nestelen aan mijn borst, zo zacht als 't smeken van je bruine ogen zo zacht als 't strelen van je lieve naam zo zacht en welig als je heupen zijn, beschroomd gewillig aan haar meesters hand, zo zacht gehoorzaam als je zoete schoot…

Park Soms zit ik in het park en breek ik in gedachten eenden die ik in een broodzak aan je geef. Rituelen van weleer en hoe er errors sluipen in hun voorgeprogrammeerd teder dat dan kabbelt tot onwezenlijk wreed, naast alle andere begrippen, alfabetten rekensommen die men - vraag iets, vraag me alsjeblieft iets - foutloos in een vingerknip…

Vaders altijd gaan vaders weg verdwenen scheerspullen in het badkamerkastje ellebogen in het tafelblad geruit colbert met stukken over de stoel gaan vaders weg ze roepen je achterna op straat vloeken wat ze anders nooit doen PP - papa praat dat doen vaders die weg zijn gegaan ze zitten in orgels komen met grote handen eruit rammen…

Binnen de roomse traditie worden verschijningen vaak exclusief waargenomen door heiligen, zoals bijvoorbeeld door het arme herdersmeisje Bernadette van Lourdes, die diverse keren Maria gezien heeft in een grot. Sint-Franciscus hoorde stemmen (op zich al kielekiele!), die hem zeiden een kerk te bouwen op een bepaalde plek. Doordat hij nauwelijks at werkte…

Mij steekt het steeds meer dat superlieve mensen zich zo nodig moeten bewijzen in onze razendgekke rampcultuur, terwijl ze zonder hun connectie met deze flitscultuur veel beter tot hun recht zouden komen. Laat al die oerlieve, unieke, goddelijke artiesten toch eens met rust, mensverdomme! Pas je anders aan hen aan, werkelijk aangepaste gestoorden! Verdiep…

Hemelsblauw Hij zegt dat wanneer de nacht bijna ten einde valt en ik de slaap nog steeds niet bij zijn haren kan vinden, vlinders zoek op plaatsen waar we eerder die avond met kussens vochten en ik naar adem reikte naast het bed, dat hij dan hoopt mij achter het behang te plakken met de alleslijm die ook zijn vorige verloren liefdes rustig…

Toren Ik sta in een plek van wind en kijk naar nieuwe daken boven de dijk mensen op een fiets, boten in de verte zijn vlekken op water Ze denken dat ik een paard ben wit met ridders en prinsessen ik ben onverplaatsbaar, dus komen de dingen naar mij. Je haar blaast uit je gezicht, dooft je oren draait je om en het is stil Als het er…

Dictator Kadhafi is laaiend van woede, omdat zijn volk hem weg wil hebben, iets wat hij niet kan tolereren, want iedereen moet hem eren, moet zijn opgeblazen ego strelen en niet tegen de haren in, want dat pikt hij niet. Als een kwade leeuw brult hij van zijn ivoren toren, dat hij zwaar psychopaat is, wordt nu wel heel schrijnend zichtbaar. Zijn…

Nachtschepen Jas open in oktober fiets jij mij op je dooie gemakje tegemoet, en al van verre val je me op; ik val voor jou als we elkaar passeren en wat is zaliger. Die onbewuste avonds, als ik het nieuws verneem van een geschepte fietser die het niet heeft gered ondanks de inzet van de traumahelikopter et cetera, et cetera, dan…

Mijn kostbare kut viel helemaal verkeerd op het centrum Kost per uur? Honderdveertig all in, zeiden ze, ik zei een rijles is goedkoper. Als je armen het niet doen heb je niets aan rijles, zeiden ze, laat staan een auto. Kom nu maar op het centrum trainen, misschien heb je iets aan de auto als je benen het later ook weer doen. Zeg ik…

Archie Fire Lame Deer, een Indiaans Lakota-opperhoofd, met wie ik eens een zweethutceremonie meemaakte, zei ons dat we onze Keltische roots moesten bestuderen en opwaarderen, want de Kelten waren de Indianen van West-Europa. Ik ben vervolgens in veel literatuur gedoken en ik ontdekte inderdaad een rijke cultuur, religie en ritus. Zo begreep ik dat…

Een tegenwoord Op deze maandagmorgen, een roerloos interval tussen hoop en geloof, trekt een cycloon ons terug - want wat het betekent met de moed der wanhoop te leven hebben we pas goed begrepen toen alles over en nooit begonnen bleek (lepel je met mijn kiwi mee uit, dan zijn we nog even samen) Er was een moment - ik herinner het me - het duurde…

Het hele Midden-Oosten is in rep en roer. Van Marokko tot Bahrein wordt gevochten om de kapitulatie van autoritaire machtswellustelingen. Terecht, ik als nihilist en anarchist juich deze bewegingen alleen maar toe. Khadafi in Libië is het ergste, die laat zijn burgers door scherpschutters doodschieten.…

Op een trapje, een ijsje etend, vraagt een jongen me: 'Verzamelt u iets?' Ik doe mijn zonnebril omhoog Ik zit op een hoek van de Kalverstraat en tijdens het eten van mijn ijsje vraag ik me af is mijn geliefde mijn geliefde Mensen stromen voorbij winkels in en uit Vanmorgen, in de krant, een feelgood-expert aan het woord over het belang…

Zolder in de eerste kamer kraken de balken de spijkerkast, pluggen in een pindakaaspot stof op de werkbank, oranje gordijn een deur naar de tweede kamer in de tweede kamer liggen herinnering, aannemelijkheid en vreemdsoortigheid in de verhouding 2:2:1 over het hout spijkerkast en lichtgloeiende muizen in een pindakaaspot vader die een…

Eerlijk gezegd ben ik zo klein als een pasgeboren eendje, als Calimero. Ik heb meer gelezen dan goed voor me is: filosofen, psychiaters, talloze literaire grootheden, verlichte goeroe's, de meeste dichters/dichteressen, historici en journalisten. Het heeft me uiteindelijk niets meer opgeleverd, ik sta nog steeds met lege handen naar de Hemel geheven…

Het is volle maan vannacht, dan zijn we altijd extra onrustig, wat verklaarbaar is, want de maan trekt water aan en wij bestaan grotendeels uit water. Onbewuste emoties komen dan spontaan bovendrijven, hoe je ook tegenstribbelt. In mijn geval wordt ik een soort weerwolf, een lunatic (maanzieke), daarom sluit ik mijn gordijnen hermetisch, barricadeer…

Weekendtas voor langer dan een weekend De condens op een raam van ademhalen kijkt uit op een tuin waarvan ik weet dat je me erin zult zien staan, je kunt niet naast me kijken. Ik schreef in sneeuw en kou de letters van een werkwoordsvorm en de letters van je naam. In het steenwit van een kleermakerszit, mag je de brieven lezen die ik je schrijven…