Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Geldingsdrang

Ooit zei een goede vriend van me: 'Ik hoef me voor niemand te bewijzen!'. Ik was het roerend met hem eens en ik heb die zin zelfs opgeslagen in mijn denksysteem. Altijd als ik het gevoel heb niet te kunnen voldoen aan de eisen van de wereld, dan grijp ik zijn zin weer beet als een reddingsboei. Veel mensen willen zich toch bewijzen, ook ik, soms tegen beter weten in. 'Ga toch lekker in de zon zitten!', zei een kunstschilderes vandaag tegen me, 'al dat geploeter op internet!'. Ergens weet ik dat ze gelijk heeft, maar ik ben waarschijnlijk te verslaafd aan creatief produceren, dat ik er zelfs de genietingen in het nu voor opgeef. Best wel triest. Alsof ik nu zelf de huiswerkuren van vroeger herhaal, toen moest ik binnen ploeteren, terwijl anderen in de zon dansten, nu is er letterlijk niemand die mij ertoe dwingt, alleen ikzelf dus. Bizarre zelfkwelling. Je moet je talenten benutten, is de erfenis van mijn gereformeerde drilachtergrond. Wat je van God gekregen hebt, mag je niet wegstoppen, maar moet je als een lantaarnlicht laten schijnen. Ik bezit bakken aan literaire kennis en creatievermogen, dus moet ik daar mee aan de slag, koste wat het kost. Ik wil me niet echt meer bewijzen, daar ik mezelf al ruimschoots heb bewezen, velen weten inmiddels van mijn literaire tics en uitwassen, mijn grensoverschrijdingen en tomeloze energie als het om literatuur gaat. Arnon Grunberg schreef 'niemand nodig hebben is een ziekte' en dat is een rake opmerking, want ik zie steeds meer tot autisme gekweekte mensen, afgesloten door muziek, laptops en games. Egoïsme viert hoogtij en dat baart mij grote zorgen. Echte communicatie van oogcontact en fysieke aanrakingen worden bijna naar taboesferen verdrongen. Rauwe seksbeelden te over, maar werkelijk tedere erotiek kunnen de meesten steeds minder aan of zelfs verwerken. Intimiteitsproblematiek zal de toekomst vergallen, let op mijn woorden. Identiteitsproblematiek eveneens, gezien de overmatige informatieprikkels zullen steeds minder mensen hun eigen ster weten te volgen. Daarom wordt het steeds moeilijker om jezelf te zijn, laat staan om jezelf te doen gelden. Ondanks deze negatieve feiten is het wel een zegen dat we in een open samenleving leven, waarin we vrijuit onze meningen en kunstvormen kunnen presenteren, zonder te worden beteugeld door dwaze, achterlijke censuur. We doen soms wat concessies, maar met een knip-oog naar onze zielen, want we weten wel beter. We hoeven echt niet zo nodig onze vrije zielen weerspiegeld te zien hier op deze vermoeiende aardkloot. Bij benadering dan, hogere eisen koesteren we niet, we kennen de mankementen. Ik ben allang verzand als schrijver, ik had veel grotere successen voor ogen toen ik ermee begon, maar ik neem het leven zoals het gaat en ondanks dat ik geen slimme Joost Zwagerman ben, vind ik mezelf toch veel intelligenter dan bijvoorbeeld de nationaal bekende Jules Deelder, wiens werk absoluut in het moeras van de vergetelheid zal wegzinken, ook al wordt hij nog zo in de spotlights gezet door een wasmiddel en een jenevermerk. Ik geloof dat ik mijn geldingsdrang beter gebruik, dat bedoel ik maar, het gaat niet om de roem, maar om de kwaliteit en dan is er niets mis met geldingsdrang. Had je wat?

Schrijver: Joanan Rutgers, 6 mei 2011


Geplaatst in de categorie: psychologie

5.0 met 1 stemmen 113



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)