Alle inzendingen over algemeen

Als je niet in paranormale gaven gelooft, kun je je ook beter niet hier aan wagen, door er uitspraken over te maken. Je zal dan nooit weten, wat je over jezelf afroept.…

De uitnodiging ligt al weken op mijn bureau. Reunie, St.Fransicusschool, schooljaren ’55 t/m ’64. De 5e klas. Hans van Boelingen, Grote Boelie, kan met zijn tong diep in zijn neusgaten komen en tegelijkertijd zijn enorme oren bewegen. Als broeder Ignatius met zijn gezicht naar het bord staat doet Boelie razendsnel zijn kunstje en ontlokt gejoel aan…

Waar staat ie in ? Wessel buigt zich naar zijn welvoorziene trommel met mondharmonica's. Hij heeft er een voor elke toonsoort, een voor elke tussen toon en daar dan meestal weer twee van. Wessel is de echte bluesman met jarenlange ervaring in bandjes en jamsessies. Hij kan lachen, strelen en janken met zijn instrumenten. We doen 'Kansas city',…

Over de hele wereld wonen wijze mensen. En de echte wijze vertellen niet waar.…

Hier langs en scheuren maar, ik geef geen krimp. Zo ben je nog niet van het ene plot afgestapt of je raakt al vlot verzeild in het vervolg, kijk wel uit. So what men ook beweert, moet je toch nagaan... en ik weet wel zeker dat we als van ouds het moeten hebben van de fabeltjeskrant. Zo wil het verhaal; wat vandaag wordt uitgebroed, is morgen opgepikt…

Tjaaak! Het is de laatste wat oudbakken krentenbol uit het zakje van de Aldi ( 6 voor 0,79 Euro) die me de das om doet. Een venijnig versteend pitje rukt mijn linker voortand uit het gelid. Mijn laatste fiere ivoren wachter wankelt. De andere had al een aantal jaren eerder de geest gegeven en kreeg een kunststof invaller die met een plaatje aan mijn…

Bij het lezen van vele inzendingen op dit tabblad lijken enkele beweringen hier en daar op een hoenderhok, waarvan de bodem bezaaid is met knuppels. Er blijkt, als reactie, door menige gevederde medebewoner fel of juist sussend te zijn gekakeld, terwijl andere nog druk op reacties broedden. Achteraf zou je verwachten, dat vanuit de redactie enig respons…

Een bewering is een korte, kernachtige uitspraak die betrekking heeft op een actuele situatie of een maatschappelijk vraagstuk en heeft een uitnodigend karakter om er van mening over te verschillen. Ik besef dat deze begripsbepaling makkelijk vervangen kan worden door een andere of aanvulling kan krijgen. Waar het mij echter om gaat is de ‘vervuiling…

Het bovenleer van de zwarte stappers die ik eens bij uitzondering had kunnen bemachtigen op de befaamde mei-markt vertoonde, na een trouwe dienst van acht seizoenen, kleine scheurtjes. (Je wordt steeds inventiever als je een werklozenbudget hebt...). In de advertentie had ik gelezen: "Wegens omstandigheden te koop: partij schoenen van chique dame…

Een tabblad "aforismen" waar bijdragen die geen echte aforismen zijn worden geweigerd, zou mogelijk door velen worden verwelkomd. Zie Wikipedia voor verdere informatie en de site "maximen" voor voorbeelden.…

Een klein succes is een enorme stimulans.…

Eigen schuld plus ouderdom: ik ben de helft van mijn pseudoniemen vergeten.…

Ach, ik leef maar alsof er nooit een eind aan komt.’ De man met wie ik voor de deur van de kapper vanochtend een kwartiertje stuk moet slaan, heeft me net toevertrouwd dat hij 89 is. Natuurlijk heb ik hem een jaar of 10 minder gegeven toen hij me liet raden. De ouderdom verdient dat vluchtige geschenk nu eenmaal. Een glimp van genoegen trok over zijn…

Zo raakte ik vandaag verzeild in een woeste mailwisseling met de firma Unilever, want die hebben om onnaspeurbare redenen de Conimex Boemboe Sate kruiden uit de schappen verbannen. Uit het assortiment gehaald, niet langer leverbaar, computer says ‘Nooo’, sprak men bij AH. En daar moet ik het als toegewijde Conimexer blijkbaar mee doen. Dat pittige hulpje…

Gelukkig kon ik als boerenknecht mijn baan behouden. Ons land werd getroffen door een landbouwcrisis. Amerika importeerde goedkoop graan en Denemarken goedkopere boter. Dat vonden onze boeren niet leuk. Het was 1880 en ik was net zeventien jaar geworden. Mijn vader wilde hebben, dat ik naar onze koloniale bezittingen ging om daar een koffieplantage…

Toen het baasje op de bank in het park zat zei het hondje tegen hem: ”toen ik zei dat we eens vakantie moesten nemen bedoelde ik niet dat jij mij in het hondenasiel zou brengen zodat jij op Ibiza tussen de mooie meiden op het strand zou kunnen liggen. Als je dat nog eens doet loop ik weg.” Het baasje knikte begrijpend. De alien had planeet aarde…

Mijn voetstappen doken op in de mist. Zij weergalmden tegen de pakhuizen. De ratten loerden naar mij. Plotseling zag ik de neonletters van de bar waar ik met Haar had afgesproken. De helft van de letters waren donker. Ik voelde in de linkerzak van mijn regenjas of mijn zesklapper ontzekerd was. Ik nam mijn Stetson af en streek door mijn met brillantine…

Het was voorjaar 1883. De zon scheen hoog aan de hemel en haar warme stralen maakten de mensen blij. Ik maakte een wandeling op de heuvel van Montmartre bij Parijs. De terrassen zaten vol met levensgenieters. Een jong paartje danste. Zij was welgevormd en droeg een lange lichte jurk met oranje figuurtjes en een rode muts met aan de zijkant een strik…

Het is een mooie zomerdag. Mijn Daf is nog in prima staat en ik verveelde me. Kom dacht ik, tuf naar het strand en ga daar wandelen. De auto startte pas na een half uur na veel gevloek. Gelukkig bleef de motor lopen en na een uur stopte ik op een parkeerplaats in een badplaats. Ondanks het prachtige weer was het niet druk. Dat vond ik fijn. Eerst wat…

krraaak..knorrr..fffluit.. Mijn telefoon gaat, maar na me twee keer gemeld te hebben zijn dit de enige geluiden die doorkomen. Wacht even,een stem,van ver; 'Hier rechtsaf..nee de volgende ..50 euro..buitenkacheltje..je haalt de borstel er een keer..en..ppieep..voorrijkosten..knarrrr.. Ik heb een afspraak met de schoorsteenveger en die is blijkbaar…

“Zullen we vandaag eens naar Winschoten gaan, daar zijn drie rommelwinkels heb ik op internet gezien”, zei mijn vrouw. U snapt het: mijn vrouw houdt van rommel. Deze keer werd de jacht geopend op goedkope bloempotten voor binnen. “Schrijf de adressen even op dan kan ik ze in de tomtom zetten”, vroeg ik redelijk beleefd. Mijn vraag was niet beleefd…

Ik heb al geruime tijd niets beweerd en het bevalt mij uitstekend.…

Mien had boodschappen gedaan op de markt en ging daarna een kopje koffie drinken. Ze nam plaats op het terras van een restaurant. Een bleek uitziende ober kwam naar haar toe en vroeg beleefd: ''Waar kan ik u mee van dienst zijn, mevrouw?'' ''Graag een kopje koffie en een plak cake met slagroom'', zei ze vriendelijk. ''Dat komt in orde,…

Ik ben blij met een korte groet, of iemand die even naar mij lacht. Die kleine dingen doen me goed, het maakt mijn hart weer zacht.…

Ze leidt haar fiets met de vrolijke bloemenkrans aan het stuur over de stoep en tilt de peuter voor haar uit het stoeltje. Het kind stribbelt tegen, zet een keel op en klemt zijn voeten onder de rand van het zitje. Er valt een schoentje tussen de natte rommel bij het fietsenrek. Met een rood aanlopend hoofd gaat ze door de knieën, pakt het op, zet…

Nog maar net gewend aan mijn eerste smartphone de 3S, een krijgertje, duizelt het me de laatste dagen van een techno overdosis. De eerste foto’s van Apples nieuwe vlaggenschip, de 6, zijn al op illegale Chinese sites verschenen. Qua camerapixels en opslagcapaciteit ben ik in het stenen tijdperk beland en durf ik mijn exemplaar nauwelijks meer uit mijn…

'Nee, IK laat u uit.' Ik blijf braaf zitten totdat Leonard om de auto gelopen is en met een zwaai het portier opent. 'Half 12' , zegt hij, 'dan sta ik weer op deze plek. Wordt het later dan graag een half uur van tevoren bellen.' Het regent. Naast me duikt een man op die me onder zijn paraplu naar de rode loper en de ingang begeleidt. Kwiek…

Achter mijn huis loopt een pad naar het bos. Het was lekker weer en vrij warm. Ik besloot avonds nog een wandeling te maken. Het weerbericht had het wel over onweer, maar alleen in het zuiden van het land. Ik hou van de natuur. Aan weerszijden van het pad zijn weilanden. De koeien dachten misschien wat moet die ouwe kerel daar nou. Verder was er geen…

'Hier kom ik echt niet in hoor.' 'Vreemd het is toch de maat', zegt Greet, '44 zei u.' 'Dat was een ruwe schatting', kreun ik. 'Ik wou maar eens optimistisch beginnen.' Ik sta in de pasruimte van 'Greet Verkleed' en doe iets waar de uitdrukking 'ergens een hekel aan hebben' bij verbleekt. Ik ben kleren aan het passen, een smoking…

Een neef van me, een vrij kleine maar gespierde man, was ooit vrachtwagenchauffeur. Hij distribueerde voor Vroom en Dreesman koelkasten en wasmachines binnen het vaderland. Hij was, zoals het hoort, in staat tot het rollen van een sjekkie met slechts 1 hand, daarbij het enorme stuur van zijn veelwielige mastodont als hulpmiddel gebruikend, terwijl…