Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De Sprong - Liselore gaat studeren (1)

De kamer waarin Liselore terecht kwam, was bijna even groot als het hele huis van Nana en Herald. Nou, zeker zo groot dan als de keuken plus de hal plus twee slaapkamers van Liselores thuis. Aan de wanden stonden hoge kasten vol met boeken. Achter een grote tafel zat een kleine tovenaar in een grote stoel met rode pluche. "Dag Liselore", zei de tovenaar. "Dag tovenaarmeneer", zei Liselore beleefd. "Fijn dat je even met me komt praten, ga zitten", zei de tovenaar en hij wees naar een stoel. Liselore had helemaal geen zin om te zitten, maar ze deed het toch maar uit beleefdheid. Hoorntje, die in kleine en onzichtbare vorm op haar rechterschouder lag, stond op en ze hoorde hem zachtjes snuiven. Lana lag als kleine draak op haar hoofd, maar keek de tovenaar waakzaam aan en gromde zachtjes als antwoord op Hoorntje, ze waren het duidelijk eens. Ook Spetter was niet in zijn normale doen. In plaats van rondjes rond haar middel te zwemmen, hield hij stil aan haar linkerzij en zwiepte onrustig met zijn staart. Dwergfeetje Bibi zat op Liselores linkerschouder.

"Wat moet die vent van je?", vroeg Bibi, maar alleen Liselore, Hoorntje, Spetter en Lana konden haar horen. "Ik begrijp dat mijn zoon Jiwa bevriend met je is", zei de tovenaar, en hij keek Liselore inschattend aan. Opeens begreep Liselore waarom hij haar wilde spreken. Niet door wat hij zei, maar door de manier waarop hij haar bekeek. Ze werd gekeurd! In een fractie van een seconde drong de hele situatie tot haar door. Jiwa had zijn tovenaarvader laten weten dat hij haar leuk vond, en nu werd gewogen of ze wel goed genoeg was voor zijn zoon. Ze keek de tovenaar met een koele blik aan en zei: "Ik heb veel vrienden, tovenaarmeneer." De tovenaar keek haar met half dichtgeknepen ogen aan. "Ik zie wel dat je een slimme jongeheksdame bent."

"Slimmer dan je weet, hete aardappel!" Bibi had een zacht, hoog stemmetje, maar Liselore verstond haar goed. Ze moest onwillekeurig glimlachen. De tovenaar dacht dat die glimlach voor hem bedoeld was en hij glimlachte gemaakt terug. "Wat doet je vader voor de kost, Liselore?" Ja hoor, daar had je de bekende vraag. Altijd wilden mensen weten wat haar tovenaarvader deed, maar nooit vroeg iemand naar het werk van haar heksmoeder. Liselore vond dat stom. Ze was er heel trots op dat ook haar moeder werkte. "Mijn moeder werkt bij een zorghuis, en mijn vader bij een bedrijf in Belaland." Minzaam keek de tovenaar haar aan. "En wat doen ze daar precies, Liselore?" "Werken", zei Liselore. Ze keek de tovenaar aan alsof hij van heksenlotje getikt was. "Tovenaarbestuur? Tovenaardirectie? Tovenaarmanagement?", vroeg de tovenaar, langzaam pratend ter verduidelijking. "Nee, ze werken", was Liselores brutale antwoord. "Het stinkt hier naar kouwe kak!", zei dwergfeetje Bibi.

"Ik zou graag teruggaan naar het tuinfeest, met uw welbevinden", zei Liselore, expres overdreven beleefd. Ze bedoelde te zeggen dat ze wel klaar was met het gesprek. Ze ging die man echt niet proberen naar de mond te praten. Ze had kunnen zeggen dat haar vader en moeder beiden heel belangrijk werk deden, maar ze zag er de zin niet van in. Ze had in de ogen van de tovenaar gezien dat hij zijn oordeel toch al klaar had. Dwergfeetje Bibi had gelijk. Kouwe kak! "Maar natuurlijk", zei de tovenaar, en hij keek haar misprijzend na. Liselore liep door de grote deur en de ellenlange gang weer terug naar het tuinfeest. In de opening van de tuindeur bleef ze staan. Ze zag Fedan dansen met een heksmeisje dat ook vaak naar het drakendansen kwam. Ze heette Rosa en droeg altijd heel dure hekskleren met dure glimmende puntschoenen, en ze droeg nooit twee keer hetzelfde. Liselore keek naar haar eigen kleurige heksjurkje, dat al meer keren gedragen was. Haar rode puntdansschoenen, die ze voor dit feest nieuw gekocht had, staken eenvoudig af tegen die van Rosa. Wat deed ze hier nog?

Liselore voelde zich teveel op het feest, keerde resoluut om, liep de lange gang door, opende de voordeur, en voelde de vrijheid toen ze naar buiten liep. Ze trok de deur achter zich dicht en vloog op Hoorntje naar het meer in het bos. De volle maan verlichtte het zilverglinsterende meer in een donkerblauwe sterrennacht. Lana legde haar kop op Liselores linkerbovenbeen. Hoorntjes hoofd lag op haar rechterbovenbeen met zijn hoorn in haar schoot. Spetter buitelde meerdere keren salto's in en uit het water. Bibi sprong van Liselores schouder op haar hand. "Ik had hem tegen zijn schenen moeten schoppen!", zei het dwergfeetje boos, en ze maakte woeste schopbewegingen met haar kleine beentjes. Liselore moest lachen, ondanks de verdrietige situatie. Ze zag Bibi in gedachten tegen de schenen schoppen van de tovenaar. Hij zou wellicht denken dat er een lieveheersbeestje aan zijn been kriebelde. "Het is al goed, Bibi", zei Liselore. "Ik wil toch niet bij zo'n kouwe kak familie horen." Gelukkig kon Liselore niet in de toekomst zien. Want ook dat wat je niet wilt, komt vaak wel naar je toe.

Die zomer, na Liselores achttiende verjaardag, zocht de jonge toverheks een kamer in de stad waar ze zou gaan studeren. Jiwa studeerde ook in die stad, en hij ging ieder weekeinde terug naar Mosastad om te dansen. Ook Liselore was dat van plan, maar het leven loopt vaak anders dan de plannen die je maakt. Jiwa had geen kamer hoeven zoeken, want zijn tovenaarvader had een huis voor hem gekocht. Daar woonde Jiwa met nog twee andere tovenaarstudenten. Liselore zou hen beiden nog goed leren kennen. Een van hen zou ze zelfs beter leren kennen dan haar lief was.

~ wordt vervolgd ~

... De illustraties bij de verhalen van Liselore zijn van de getalenteerde kunstenares Josephine Wall, zie link. ...


Zie ook: http://www.josephinewall.co.uk/

Schrijver: Lilith de Wit, 28 januari 2015


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.2 met 4 stemmen 175



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
28 januari 2015
Email:
hmessielive.nl
Ja, Liselore heeft wel een lelijke teleurstelling bij dit tuinfeest, tenminste wat de vader van haar vriend betreft. Zij moet inderdaad een harde strijd tegen het komende volle leven voeren.
Jiwa, de naam van haar vriend, doet mij denken aan het Indonesische woord "jiwa" voor ziel, spreek uit "djiwa." Dit lijkt wel een mooie treffer.
Ja, wat zal Liselore met die drie tovenaarsstudenten meemaken?
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
28 januari 2015
Mooi hoe Liselore tegen de autoritaire tovenaarmeester tekeer gaat. Tovermagie is nooit het resultaat van leermeesters, maar altijd van jezelf en de goddelijke magiewereld. Wederom laat je ons kennis maken met magische kunst, nu in de vorm van een schilderij van Josephine Wall. Je overtreft hiermee de standaard kunstgeschiedenis.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)