Alle inzendingen over familie

In Australië staat een interessante erfeniszaak op de rol van het Hooggerechtshof in Sydney. Drie zaadkinderen van donor Willem Wijma, die in 2001 in Australië overleed, claimen een deel van zijn erfenis. Dat zou ten koste gaan van het reguliere kind van Wijma de 55-jarige Janna de Jager-Wijma u...

“Weet je, ik krijg het echt op mijn zenuwen van je zoetsappige, moraliserende snertverhaaltjes man!” Even voelde ik me uit het veld geslagen. Een rilling ging over mijn ruggengraat en eindigde in mijn kruin. Ik wist dat ik wat van kleur verschoot. Schaamte en schuldbesef… “Het is toch ...

Mijn tante is een ijverig mens. Een echte regulateur. Ze kan niet zien dat het bij een ander niet zo is, zoals bij haar en doet er dan alles aan om daar verandering in aan te brengen. Eigenlijk was ik ook een regulateur vroeger, wat ik afgeleerd heb door de omstandigheden waarin ik geleefd heb....

“Rossy”, zo meldden wij ons bij de receptie van de camping aan het Italiaanse “Lago di Tracimeno” na een lange vermoeiende reis. De signorita achter de balie begon een heel verhaal in het Italiaans en natuurlijk begrepen we haar niet. Wij maakten ons verstaanbaar in het engels, waarbij de s...

‘s Avonds kon Mus zijn energie ook wel kwijt. Hij liep als een bezetene met een vliegenmepper achter de muggen aan, hij ging zelfs in discussie met deze beestjes. “Kom maar op, ik sla jullie allemaal plat”. Maatje 38 vond dit nog al barbaars en had een andere oplossing voor dit probleem. Zij o...

De rode papieren kerstklok, die op haar kamerdeur zit geplakt, hangt scheef. Ik moet erom lachen. Is dit toeval of heeft Bonnemama dit opzettelijk gedaan? Ik klop op de deur en doe hem open. Daar zit ze, mijn grootmoeder, in haar glimmende zwarte jurk van crêpe de chene bedrukt met prachtige grij...

De deurbel ging en ik was echt verrast toen er een bode voor de deur stond. Een pakje voor mij en van wie…??? Het was erg licht en ik kon me echt niet bedenken wie zo iets zou doen. Ik heb een vriendin die met de kerst altijd iets geeft, maar nooit stuurt ze dat over de post. Ik zag allemaal...

Niemand laat zijn eigen kind alleen. Dat is een liedje, maar van wie dat ben ik vergeten. Toch klopt dat niet altijd. De vrouw die ik ken is min of meer in de steek gelaten door haar ouders. Waarom? Ik zou het echt niet weten. Het is een aardig mens, die voor iedereen het goede wil. Het schi...

‘Waarom moet Jennifer ook altijd alles bederven? Waarom moest ze zonodig Monica vertellen over het smsje van Annemarie?’, denkt Jaap terwijl hij zijn Audi A6 de oprit op draait. De sfeer in huis was na het telefoontje drastisch veranderd. Van zijn eens zo ruimdenkende, begripvolle vrouw was wein...

Vlak voor hij tevoorschijn floepte, was de zon over de daken van de huizen aan de overkant gekropen om de spot op het spektakel te zetten. ‘Je hoeft niet te wachten op de volgende wee,’ zei Tanja, de verloskundige, tegen mijn vrouw, ‘je perst hem er nu gewoon op je adem uit.’ Selma perste...

Toen ik daar zo een tijdje gezeten had, keek ik op de klok: vier uur. Dat betekende dat het langzamerhand tijd werd om afscheid te nemen. Ik kuchte een paar keer nadrukkelijk en probeerde door het voortkabbelende gesprek heen te breken. Op een luidere toon dan ik eigenlijk gewild had riep ik: “Wie...

Ik schrok op uit mijn overpeinzingen. We reden de oprijlaan van de vrijstaande eengezinswoning op waar mijn oom en tante woonden. Met piepende remmen kwam de Japanner tot stilstand. Opgetogen werden we door het hoogbejaarde echtpaar verwelkomd: ze waren oprecht blij dat we hen met een bezoek veree...

'Klein Ulsda', las ik op een wit bordje dat al half was weggezakt in de berm van de B-weg. De bebouwing van dit gehucht bestond uit wat boerderijen en rijtjeshuizen aan weerszijden van het smalle, al vele malen opgelapte asfaltweggetje op luttele kilometers van de Duitse grens. De ruitewisser van ...

Ze woonden ver weg aan een weggetje. Verhard met steentjes. Klinkers, maar dan geen echte. Meer van die waar je huizen mee bouwt. Ja het moeten stenen van gesloopte huizen geweest zijn. Als je er op fietste hobbelde alles. Misschien was het eigenlijk een laantje. Twee auto's konden elkaar tenauwern...

Tien lege dozen heb ik om te vullen en ik kijk wanhopig om mij heen, waar zal ik beginnen? Verstandig lijkt me in de keuken en daar neem ik een aantal pannen, borden, soepkommen en bekers en stop die samen met handdoeken en theedoeken in de eerste doos. In de kast in de kamer liggen liedboeken en b...

Middag Rupert liep een paar uur later in het park een middagwandeling te maken, toen hij een vrouw tegenkwam van zijn leeftijd die hij dacht vaag ergens van te kennen. "Hai Rupert", zei ze tegen hem. "Hoi, hoe gaat het?" vroeg hij. "Goed hoor, met jou ook?". "Beroerd", dacht Rupert, "ik ...

Het was druk in de ontvangstruimte. Verschillende grijze hoofden keken me bij binnenkomst aan. "Ken ik hem?", zag ik ze zich afvragen. Sneller dan men kon denken liep ik door. Voorbij aan de receptie, waar mijn gezicht wel direct werd herkend gevolgd door een vriendelijke groet. Met mijn nog jonge...

Ochtend De telefoon was al drie keer overgegaan. "Waarom neemt ze nou niet op", mompelde Rupert. "Hallo?" sprak een vrouwenstem. "Ja, hallo, met je zoon", begon Rupert, "zeg heb je toevallig..." "Pardon?" interrumpeerde hem de vrouwenstem. "Ik zei..." ging Rupert verder. "Nee, ...

Wat zou ik die twee toch graag eens de waarheid vertellen. Zeggen dat ik hun smoesjes niet meer pik. Dat ik niet meer inga op uitnodigingen van hun kant en dat ik ze zeker ook zelf nergens meer voor uitnodig. Wat zou ik de zusjes graag vertellen dat ze de klere kunnen krijgen en dat ze wat mij betre...

Soms moet je echt eens goed door je huis heen met stofzuiger, reinigingsmiddelen en andere schoonmaakattributen. Doe je dat niet dan loop je de kans dat er zoveel ranzige beesten door je huis gaan kruipen dat je zelf door een overmacht je huis wordt uitgejaagd. Schoonmaken doe ik bij voorkeur 's...

…De oude, gerimpelde rechterhand bewoog met een snelle repeterende beweging als de vleugel van een vlinder op en neer. De rechter onderarm schudde daardoor vanaf de pols tot aan de elleboog in een wat trager tempo. Klapwiekend greep de hand een Gillette scheermeshouder en bracht deze tot aan de me...

Grootvader verdween. Op zich is het niet zo bijzonder. In het begin van de vorige eeuw vertrokken veel mensen naar, wat men toen noemde 'De nieuwe wereld' om nooit meer terug te keren. Grootvader zorgde echter voor een probleem: zijn zoon Gerrit wilde trouwen met Pieternella de Koning. De toeste...

Niet gestoord door een wekker werd ik wakker om half negen, knie- en schootholte gestolen door kattenvolk, ik lag er warmpjes bij. Vandaag ging ik mijn oudste dochter helpen, pas verhuisd, er moest nog gelatexed, gegrond en afgelakt worden. Toen ik mij realiseerde dat ik me nog een keer omgedraa...

Elke dag krijg ik een dagelijkse gedachte toegestuurd via de e-mail. Vaak heb ik daar veel aan en is dat mijn overdenking voor die dag. Deze morgen stond er in mijn e-mail: 'Het beste wat je soms kan overkomen is dat je wensen niet vervuld worden'. Nog deze dag besefte ik dat dit een wel erg gr...

Tussen mij en mijn jongste broer, totdat ik sterf, bevinden zich de jaren, maanden en dagen zich in het getal 11. Dagen, uren en minuten heb ik nog niet gemeten, misschien dat ik u daar later over laat weten. Poezenkind is weer zo geil als boter, mijn ex is te aanwezig en mijn jongste dochter Idolt ...

Het is nog vroeg in de morgen De zon staat al hoog. Gauw eet zij haar boterhammen met kruisbessenjam. Mmm.....eigengemaakte jam. Zij likt haar lippen vol ongeduld en oma schenkt haar een glimlach. Snel drinkt zij haar beker leeg en rent van tafel. Buiten rommelt opa al wat rond zoals elke dag....

"Toe papa!" In mijn pyjamaatje, hang ik aan zijn broekpijp. "Toe, dat is leuk!" Lekker griezelig en spannend, dat is het. Ik heb de kussensloop al in mijn handen. Hij staat wat te lachen én kijkt bedenkelijk. "Nee laten we dat maar niet doen, je wordt eigenlijk al te groot. En te zwaar....

Hij schuddebuikte van het lachen. Stopte de knikker in zijn ene broekzak en "simsalabim" toverde hem uit zijn andere zak weer tevoorschijn. Vol bewondering én wantrouwen keken we toe. "Hoe doe je dat, pap? Doe het nog eens! Doe je het nóg een keer?! Alsjeblief..." "Simsalabim!" daar verd...

Opa’s tuin klinkt mooier, maar mijn opa noemde vava en zijn tuin was ‘den hof’. Toen waren er nog geen opa’s en oma’s in Vlaanderen, maar wel veel bomma’s, bompa’s, moemoe’s en vava’s. Mijn vava heeft twee ‘hoven’ gehad. Tijdens zijn actieve leven was hij zowel ambulancier, p...

Ik vond hem in de staat waarin ik hem zo vaak gewenst had: dood, morsdood! Maar het deed pijn, vreselijk pijn. Een week geleden nog hadden we zijn verjaardag gevierd. Een jeugdige vent. Sportief, sterk, blakend van gezondheid. Je gaf hem geen zeventig. Dertien jaar geleden was ik aan zijn greep ...