Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Vaderschap

Heel voorzichtig nam hij haar handen in de zijnen.
“Niet huilen joh”; zei hij.
“Je wordt er beslist niet mooier van”.
Ze keek vanuit haar betraande ogen naar hem op.
“Maar…..”; snikte ze, “ze is zo gemeen!”.

Het beeld dat hij nu voor ogen kreeg, was er een van wel 40 jaar geleden.
Hij bedacht dat ze toen een jaar of tien geweest moest zijn.
Het was een pracht van een dochter geweest.
Hij had heel veel van haar gehouden.
Door haar komst had hij de reden van zijn bestaan beseft.
Hij had haar overal voor willen beschermen.
Zelfs voor de man waarmee ze toen getrouwd was.
Die bleek achteraf toch zo slecht niet geweest te zijn.
Terwijl hijzelf zich een beetje had kunnen herstellen, was zijn schoonzoon nog steeds niet de oude.
Hij was sterk vermagerd en keek vaak erg afwezig.
Hij had hem zelfs al eens geadviseerd een andere vrouw te gaan zoeken.
Dat was totaal in verkeerde aarde gevallen.
Verdwaasd had hij hem aangekeken en gezegd dat er nooit een ander zou komen.

Nu hij er over nadacht en dit besefte, werd hij erg trots op zijn dochter.
Ze was heel bijzonder geweest.
Hij wilde dankbaar zijn dat hij haar vader had mogen zijn.
Ondanks zijn verdriet leunde hij met enige tevredenheid achterover.
Hij was de vader geweest van deze prachtige vrouw.

Schrijver: Eva Mensch, 4 april 2009


Geplaatst in de categorie: familie

3.0 met 3 stemmen 324



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)