Alle inzendingen over ouders

Dit jaar wordt voor het eerst in Nederland de ‘week van de opvoeding’ georganiseerd; van 10 tot 17 oktober. In België bestaat deze week, overigens in het voorjaar, al vanaf 2005. De Australiër Matthew Sanders introduceerde het ‘Triple P’ programma, dat ‘positief opvoeden’ inhoudt, welke de aanleiding gaf tot het organiseren van deze week. Deze methodiek…

Je hebt van die dagen…, of beter gezegd van die ochtenden…je voelt het al bij het ontwaken, dat je denkt; ‘Oh, nee ik wil niet, mag ik deze dag overslaan?’ Op zulke ochtenden kan ik ook denken: ‘Waarom ben ik moeder geworden?’ Want als ik geen moeder was geweest, kon ik blijven liggen. Dan had ik het vast wel zo geregeld dat ik er voor niemand uit hoefde…

Mijn kinderen lusten de ‘P’-gerechten: patat, pizza, pannenkoeken, poffertjes en pasta’s. Natuurlijk heb je ook groenten die met een ‘P’ beginnen, zoals: parmentiera, pereskie, pronkboon, pijpajuin, pastinaak en niet te vergeten patisson. Maar die lusten ze niet. Wij eten wekelijks: rauwe wortels, spinazie, rode bietjes, bloemkool, broccoli, sperzieboontjes…

De toekomst van een groot deel van ons ligt in het zorgcentrum, zoveel is zeker. Op je 60-ste is de kans op dementie 1%, boven de 90 wordt het 40%. Met deze zekerheid trappen we af op de open dag in het zorgcentrum Mariengaarde, Aarle Rixtel. We zijn in dit geval de vertegenwoordigers van de 'sandwichgeneratie'. Thuis schoppen een stel pubers een…

Hoe gewoon ouderschap en opvoeding in het leven ook is, in het dagelijks leven blijkt het vaak toch ongewoon. Hoe ongewoon het ouderschap en de opvoeding in het dagelijks leven is, ondervinden we wanneer het anders verloopt dan verwacht en / of gehoopt. Elke ouder / opvoeder heeft verwachtingen, dromen, wensen of idealen binnen het ouderschap en…

Daar gaat-ie. Ik laat zijn arm los. Een gure luchtstroom trekt aan zijn grijze haren. Hij schuifelt door de klapdeuren op weg naar de toiletten. Daarvoor duwde ik een vijftig centstuk door de gleuf zodat mijn 91-jarige vader kan voldoen aan zijn natuurlijke drang. Naar links pap! roep ik hem na. De geluiddichte kunstglazen klapdeuren sluiten hun kaken…

Donderdagavond 17.00 uur, we zitten aan tafel voor het avondeten. We eten vroeg, want Joris heeft om 18.00 uur muziekles. Pien kijkt naar buiten en roept: “Kijk nou, een tent in de straat”. De andere drie hoofden aan tafel draaien tegelijkertijd naar het raam. “Oh, dat is een eh…hoe noem je ook alweer zo’n ding…een eh…klapkut”, floep ik eruit.…

Pien is een weekendje op kamp. Dus Joris neemt het ervan. Hij slaapt uit. Hangt lang en breed op de bank. Zapt in ’t rond. Loopt de badkamer in wanneer hij wil. Kan als eerste het mes zetten in een verse pot chocopasta. Neemt de tijd voor de Donald Duck zonder opgejaagd te worden, kortom hij geniet van weekendje enig kind zijn. Maar 2 uur na thuiskomst…

“Mam, als ik het barbecuefeestje geef, doe je niet je bikini aan hoor! En het topje dat je nu aan hebt ook niet”, zegt mijn bijna 13-jarige zoon, met zijn ogen gericht op mijn diepe decolleté. Hij en ik zitten in ons rubberbootje met motor, dat om stabiel op het water te liggen, van zijn passagiers vraagt om het gewicht gelijkmatig te verdelen over…

“Hoe vaak doe jij het nog?”, vraagt Liza met een vragende doordringende blik. “Eerlijk antwoorden hè!” Ze is 4 maanden geleden bevallen van haar 2e kindje. Het valt haar zwaar; de zorg voor 2 kinderen naast haar baan en al haar andere activiteiten. “Zo irritant die glossy‘s”, gaat ze verder. “Die artikelen gaan over dat je van seks energie krijgt…

Zaterdagochtend is boodschappenochtend. Toegegeven ik ken leukere rituelen. Hoewel ik geen hekel heb aan het volladen van het boodschappenkarretje, is het daarna zes keer uit- en inladen dom vervelend werk. Bij de kassa uit de kar, na de kassa in de kar, uit de kar in de auto, uit de auto in de keukenkastjes. Natuurlijk kan ik de boodschappen laten…

Toen ik negentien was deed ik na mijn werk overdag ook avonds nog een paar uur schoonmaakwerkzaamheden in een groot kantoor. Daar leerde ik een jonge vrouw kennen, die hetzelfde werk deed. Ze heette Petra. Ze zag er leuk uit en we spraken af op een zaterdagavond naar de bioscoop te gaan. Toen de film begon en dus het licht uit was, pakte ze mijn hand…

In een winkel stond ik een rij te wachten op mijn beurt. Voor me een man met zijn zoontje. Zijn zoontje liep wat door de winkel en vond alles wel mooi. Een klein mannetje. En nu komt het. De vader zei met de verschrikkelijkste woorden tegen zijn zoontje dat hij overal van af moest blijven en niet moest zeuren. Met woorden die ik zeker niet zal schrijven…

Ze had zich met een tijdschrift en goed ingepakt geïnstalleerd in een stoel voor het schuurtje op mijn volkstuin. In de zon maar buiten het bereik van de frisse oostenwind. Eerder die dag was mijn moeder met een taxi van de zorgvoorziening bij mij thuis gebracht. Ik gaf de nog jonge plantjes water; het was droog dit voorjaar. Hoog in de lucht cirkelde…

‘Udeldjoho! Udeldjoho!’ Een groenachtig gele vogel met grijze vleugels zat lekker te zingen boven in een grote eikeboom in de Haarlemmerhout. Een heldergele vogel, met zwarte vleugels, streek naast hem neer. ‘Dudeljoho! Dudeljoho!’, zong hij geduldig voor. ‘Het is bijna goed, beste jongen, alleen het is: ‘Dudeljoho! Dudeljoho!’ en niet ‘Udeldjoho…

De huisarts staat in de deuropening van de wachtruimte en spreekt nadrukkelijk zijn naam uit met een rollende r. Ik grijp snel mijn spullen bij elkaar en pers er een: ‘dat zijn wij’ uit. Maarten kijkt even op en het lijkt erop dat hij eerst het krukje van de peuterleestafel even terug wil zetten. Samen kijken we hoe Maarten behendig met het krukje…

Als moeder weet je dat je kinderen eenmaal het ouderlijk huis gaan verlaten. Dat gebeurt natuurlijk ook bij ons gezin. Maar dat ik er zo'n moeite mee zou hebben......... Voor zijn studie vertrok onze zoon ruim 3 jaar geleden naar Leuven. O, wat ging hij met tegenzin er de eerste keer naar toe. Na verloop van tijd wende het allemaal en kwam hij…

De vrouw zit vol moederschap, de man droomt van erotiek. Daarom is de relatie tussen man en vrouw een hachelijke onderneming.…

"Mam! Kimberly heeft m’n roze nagellak weer gejat!” Een boze tiener van hoogstens zestien met lichtblond haar en een half opgemaakt gezicht stormde kwaad de trap af met een schreeuwend meisje achter zich aan. “Niet waar, iemand heeft hem op mijn nachtkastje gezet,” gilde het meisje met de bruine krullen dat achter de tiener aanliep. “Ik wed dat…

Als alle grote ramen rood zouden zijn, dan zouden er maar weinig blauwe ramen gemaakt kunnen zijn.…

Mijn twee oudste zussen in de voorzijkamer, de jongste bij mijn ouders in bed, de vier jongens in de achterzijkamer. De tijd van Paul van Vlaanderen, een hoorspel op de radio, we mochten een uurtje later dan gewoonlijk onder de dekens. De vrouw van Paul, Ina, was immer bevreesd voor wat komen ging en zijn assistent, naam even ontschoten, zei altijd…

Ik sta aan de rand van het graf, hier liggen mijn vader en moeder, en ik vraag me af waarom zij mij hebben gemaakt. Ze hadden immers al vijf kinderen, waarom moest ik daar nog bij ? Na mij kwam er nog een kleine, niet levensvatbaar en door de kerk opgehaald, de volgende borelinge kreeg alle liefde die mij werd onthouden. Dat voel ik zo, alsof ik niet…

Iedereen heeft wel eens een droom. De 13-jarige Laura Dekker heeft een hele aparte. Ze wil de wereld rondzeilen in twee jaren. En wel nu. Dat wil ze niet alleen omdat ze zout in haar bloed heeft. Nee, ze hoopt hiermee in het Guinness book of records te komen. Haar ouders steunen Laura in haar kinderdroom. Ze weten dankzij talloze Amerikaanse films wat…

'Je blijft toch Papa’s jongen’ had ik over de telefoon gezegd. En ook ‘wanneer zag jij voor het laatst je vader?‘ Grote verwachtingen vaders en zonen boeken vol dode zielen. Jade, jaspis en de jitterbug, je zal je kind maar wezen. Ik speelde vals op schuld en sentiment. Ook dat nog – schaam je Heer Slaapslurf. ‘Ja ja ‘t is al goed’ had hij gemurmeld…

Het zou de beste nacht van de week moeten zijn. Een nacht waarin je na ontspannende liefkozingen in een diepe, zorgeloze slaap valt. Een schier eindeloze nacht waarin alle vermoeienissen van de week heerlijk weggeslapen kunnen worden, zodat aan de nieuwe week weer met frisse moed begonnen kan worden. Zo’n nacht waarin je dromend vertoeft in een paradijselijk…

ik zit even thuis te zitten. want ik voel me niet geweldig. ik bedenk me kort even wat ik fout heb gedaan. want ik voel me niet zo helder. met een bonkend hoofd loop ik de trap af. en hoor een snerpend geluid. er wordt aangebeld, nee toch! ik voel me moe en door het kijkgaatje in de deur zie ik dat mijn ouders er zijn. een pijnlijk gevoel suist…

Het zou de beste nacht van de week moeten zijn. Een nacht waarin je na ontspannende liefkozingen in een diepe, zorgeloze slaap valt. Een schier eindeloze nacht waarin alle vermoeienissen van de week heerlijk weggeslapen kunnen worden, zodat aan de nieuwe week weer met frisse moed begonnen kan worden. Zo’n nacht waarin je dromend vertoeft in een paradijselijk…

Het is bijna niet voor te stellen, maar rond 1960 was het een realiteit voor mijn moeder, vader en hun veertien kinderen; ze hadden geen koelkast. Hoe moesten de levensmiddelen dan bewaard worden? Ik hoorde als kind wel eens van grote koele kelders in grote huizen van rijke mensen. In mijn kinderlijke fantasie liepen die kelders helemaal door onder…

Er wordt wat vernederd in dit bestaan. Deze week bij De Wereld Draait Door. Het ging om één vraag al jaren gesteld door de actiegroep van ouders ‘Sesamstraat hoort om half zeven’ aan de netmanager en alle andere mogelijk aanspreekbare lieden. Om één vraag waarop nooit enig antwoord kwam. Noch van de NPO die de zendschema’s opstelt noch van de NPS, zendgemachtigde…

Verleden jaar heb ik de vertelling “Seringen met peren” aan mijn moeder opgedragen. Zij was er zeer mee ingenomen, te meer omdat ik ook deze vertelling voor haar had vertaald en opgestuurd. Inmiddels is zij in het bezit van twintig vertaalde items van mijn hand en laat ze mij herhaaldelijk in telefoongesprekken weten, dat zij deze regelmatig herleest…