718 resultaten.
Four Hours at the Capitol
verhaal
5.0 met 1 stemmen 130 Dit kan toch niet, ik droom, dit kan en mag niet waar zijn wat hier gebeurt. Een rechtstreekse uitzending van het journaal met beelden die zo onwerkelijk schokkend zijn, dat het niet eens gedroomd kan zijn!
Een mensenmenigte belaagt de Tweede Kamer, waarbij de voorste groep luid schreeuwt...
Weer bij bewustzijn/Op de verkoeverkamer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 58 ...en toen ik bijkwam uit de narcose op de verkoeverkamer hoorde ik dat namen van personen weerklonken en zag ik dat de verpleegkundigen in hun groene kledij bedrijvig af en aan liepen. Tenslotte trad de gynaecoloog aan mijn bed en hij sprak de woorden uit die mij, na alle spanningen, zielsgelukkig...
GGD-beleid
column
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 352 Gisteravond heb ik mijn booster prik gehaald. De naam alleen al. Het is alleen maar een herhalingsprik, maar goed. Ik heb de prik en waarom zou ik klagen? Het was niet druk. Ik was zo aan de beurt. Ik had mijn formulier en als ik dat niet had gehad, zou ik alle kans hebben gekregen om het alsnog in...
De galante dichteres van Makkum
verhaal
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Het loopt tegen kerstmis 2021 en de jonge dichter Bokke Bullema loopt met zijn gefrustreerde ziel onder zijn als een klepel slingerende arm. 'Was ik maar een klok!', denkt hij, 'dan zou ik continu keihard luiden!'. De corona-varianten vliegen hem aan en hij vreest, dat het nooit meer zo zal...
autobiografie
4.3 met 3 stemmen 283 Eind juli 1983 vertrok Emma naar Parijs om haar goede vriendin Victoria Martin te bezoeken. Er kwam een verkoelende wind uit het westen opzetten. De jeugdige Bjarne besloot het zwembadje leeg te laten lopen en het water voor de planten te gebruiken.
Toen hij zo bezig was zag Bjarne een insect op...
De sjaal
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 58 Ik ben een warme wintersjaal aan het breien voor je uit zachte turquoise en witte wol, die ik bij de "Action" kocht. De kleur turquoise zal overheersen in de sjaal maar ik brei er witte strepen in ter verlevendiging. De wol lag al lang te wachten tot ik haar ter hand zou nemen, maar nu zet ik...
That's The Spirit
verhaal
4.0 met 1 stemmen 110 Mijn vrouw was buiten bij de ingang van het UMCG gaan zitten – het zonnetje scheen – en de taxi zou haar over een klein half uurtje komen halen. Tijd om nog even een broodje op te peuzelen.
Bij de uitgang hangen altijd duiven rond die op mensen zoals zij loeren, in de hoop een paar...
Winterkind/De meest trouwe kameraad
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 50 Vijfenzestig jaar geleden stond mama's bed ineens in de voorkamer en de vreemde wijkzuster in de vijfiger-jaren-schort was daar plotseling. Een zus en een dochter was ons geboren en mijn trouwe zus stond levenslang aan mijn zijde als niemand anders.
Eens kwam een jongeman; een man om haar te...
Geroerd
verhaal
4.0 met 1 stemmen 116 Thuisgekomen zette ik de tas neer en gooide het boekje op tafel. ‘Is het niet leuk?’ zegt mijn vrouw.
‘Nou om eerlijk te wezen, konden de eerste paar stukjes mij niet echt bekoren. Maar gaande weg herken ik toch weer de echte Sylvia Witteman. Mooie observaties die soms grappig zijn en soms...
Het grote brevet van onvermogen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 48 Als in extase greep ze mijn beide handen, kennelijk veronderstellend in haar idealisme dat ik de "Godmens" zou zijn, "The benefactor of mankind", de grote weldoenster die al het leed kan wegnemen, die alle wonden kan helen. Haar oude en verweerde gezicht lichtte op in een hemelse glimlach. Maar...
Hymne aan de nacht en de regen
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 57 De regen regent zachtjes en gestaag en haar rustige en rustgevende ritme tegen mijn ramen leidt me door de nacht. In het glanzende zwarte asfalt van de snelweg naast mijn woning weerspiegelen de rode, groene en oranje stoplichten en in de verte is de brede felrode band van neon van het tankstation...
Moeilijke Tijden
verhaal
5.0 met 3 stemmen 175 ‘Hé buurman,’ riep de buurman, toen ik bij hem langs liep, ‘zou jij volgende week, zo af en toe, even een rondje met m’n hondje kunnen lopen. Of beter gezegd, mag mijn hondje met jou mee de buurt en of het bos en park door?’
‘O ja, dat is wel goed, hij kan nog behoorlijk flink...
Herfst (vervolg)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 54 De bomen aan mijn venster, de aloude, trouwe boompartijen die mij al mijn hele leven vergezellen dragen nu het gewaad en de kleur van een nieuwe herfst. En een nieuwe herfst treedt aan in een leven dat geteisterd is en getormenteerd en veelbewogen. Mijn ziel die in mij rust is gesmeed en gehard in...
Vriendschap
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 61 De vriend verschijnt in de ziekenkamer aan het bed. Plotseling staat hij daar met zijn indrukwekkende grijze haardos, als een helm om de schedel gelegd en met de eveneens grijze snor die zijn bovenlip siert, aldus de solide vriendschap, de trouw en de levenservaring demonstrerend, de gouden gaven...
autobiografie
4.0 met 8 stemmen 263 “Heb je nog afscheid kunnen nemen? Nee..? Oh.. maar ben je niet bang dat je daar spijt van krijgt? Het blijft natuurlijk toch je vader.. Toch wel lief van je zus dat ze je even op de hoogte stelde.. Heb je nog contact met je zus? Nee? O. Je moeder, leeft die nog? Ook zwaar lijkt me.. voor je...
WOLVENGEHUIL
verhaal
4.0 met 1 stemmen 116 Zit ik lekker in mijn tot kantoor c.q. tv kamer verbouwde garage, mijn ‘mancave’, te genieten van heerlijke klassieke relaxmuziek; meen ik zo af en toe irritant gejank te horen van het lijkt wel een roedel wolven, ergens uit het naastgelegen strookje bos.
Dat is gek, net over de grens ergens...
Zwijmelend Verdwaald
verhaal
3.0 met 2 stemmen 93 Mijn vrouw vertelt me dat ze even een dutje gaat doen, ze heeft het druk gehad en heeft net een pakket aan hondenvoer het huis in gesleept. Ze verwacht ook nog pakketten met vogelvoer, maar vertelt ze: ‘Ik kreeg net een mailtje binnen dat de levering een paar dagen is uitgesteld.’
‘Niet...
"Into the magic night...."
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 61 "I close my eyes
and I drift away
into the magic night"
Zo luiden de woorden van de song en zo lig ik wakker of slaap ik in, mijn lange voorbije leven overdenkend en gedachten aan tientallen gebeurtenissen en personen bezetten mijn geest....
De stilte van de nacht die ik liefheb omhult mij...
Een vreemd dagje en toch ook weer niet….
verhaal
3.5 met 2 stemmen 80 De ene moeder gaat op bezoek bij haar zoon en “ neemt “ zijn schoonmoeder ook mee, oftewel beide oma’s trekken richting ziekenhuis waarbij gemeld mag worden dat die beide oma’s prima met elkaar overweg kunnen en dat is meer dan prettig te noemen natuurlijk. We “ overlopen “ elkaar niet...
Zoals het magische "Huis van Usher"?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 55 De door mij zozeer vereerde schrijver Edgar Allan Poe, een "boegbeeld" uit mijn lang voorbije jeugd en een van mijn favoriete auteurs, sprak in zijn fabuleuze en magische verhaal "De val van het Huis van Usher" altijd zeer tot mijn verbeelding. Maar mijn kinderlijke, huiveringwekkende...
Zo Maar Een Gesprekje
verhaal
5.0 met 3 stemmen 189 Vanuit het ziekenhuis bel ik mijn vrouw: ‘Sorry, maar het wordt allemaal even wat later. Ik vermoed dat ik rond half zeven thuis ben.
Ik lig er om onder andere wat bloed bijgetankt te krijgen en ja het is zo’n dag dat alles een beetje tegenzit. Was er al voor tien uur en de vorige donderdag...
"Vriendschap is een droom"
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 50 Ik kwam haar tegen vlak bij het oude kerkhof, zwaar vergrijsd en voortstrompelend achter een rollator en ik herkende onmiddellijk in haar de "vriendin" van tweeëntwintig lange jaren, met wie ik in vroeger tijden de zwemafspraken had gehad; de "vriendin" die welkom was geweest in mijn ouderlijk...
Maraboes
verhaal
4.2 met 4 stemmen 163 Zodra ik de afdeling Hematologie van het UMCG Groningen oploop valt het woord ‘maraboes’ me in. U weet wel die niet echt sympathiek ogende Afrikaanse ooievaars. U kent ze vast wel met van die er eigenlijk niet bijhorende kale koppen en enge nekjes. Ook borrelt de naam van die enge hobbit...
Vadertje!
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 67 Vannacht zag ik je in mijn droom, vadertje!
Ik wist dat je terug zou keren van gene zijde, dat we weer samen zouden zijn. Je was altijd vredelievend, vadertje, je beschermde me, alles heb je me willen geven, nooit heb je me geslagen.
Op je saaie kantoor werkte je dag aan dag gedurende...
Toen al met verdriet in de ogen?
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 53 De fotograaf moet gemerkt hebben hoe verlegen ik was. Het jeugdportret siert nog altijd mijn kamer. Ik was zes jaar oud. Met mijn nichtje Guusje was ik gaan spelen in de Jan Truijenlaan. Daar was plotseling die man in het struikgewas die dat vreemde, merkwaardige, angstaanjagende tussen zijn benen...
Mijn kleine stukje Natuur en wat dies meer zij
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 58 De wind ruist en zet het gebladerte, nu in zomertooi, van de bomen aan mijn venster in beweging. Ik zie uit naar een milde septembermaand met milde temperaturen als een feeëriek licht de wereld overspoelt.
Vroeger werden de potloden geslepen in september; de schoolschriften lagen klaar. De...
bewering
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 418 DE MOOISTE SPORTMOMENTEN
De mooiste sportmomenten van het jaar vonden vlak na elkaar plaats. De eerste was de onverwachte zilveren medaille op de slotdag van de Olympische spelen. Wat een groots gebaar van de Nederlandse Abdi richting zijn Belgische vriend Abdi- een onovertroffen...
ONMETELIJK GEDEELD GELUK
column
4.0 met 2 stemmen 229 Natuurlijk volg ook ik af en toe iets van de Olympische Spelen. Telkens verbaas ik me toch weer over het type mens dat daar hun kunstjes vertoont.
Jaren hebben ze bijvoorbeeld zoiets mafs als het synchroon zwemmen beoefend, om dit op de ene allesbeslissende dag op hun best te kunnen tonen.
Een...
Weer naar Tilburg Noord, nu met andere bestemming
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 58 De bus volgde steeds de welbekende route (Von Weberstraat, Heikantlaan en verder): het parcours dat naar jou voerde, dat leidde naar je kleine huisje, in het voorjaar omringd door talloze krokussen en waar de "psychiatersfauteuil" voor me klaarstond.
Je weigerde mij je armen; je armen die ik...
Het Vooroordeel
verhaal
3.0 met 1 stemmen 134 hij was onderweg met de trein vanuit het noorden met een dagtrip naar een museum in Amsterdam.
Stapte halverwege over en ging in een nog lege coupé zitten. Ja hoor, daar lagen ze weer op de banken – de kaartjes met een zielige tekst: Ik ben een ongehuwde moeder met twee kinderen en heb geen...