Hoe Gevoel Je Soms Bedriegt

Vanmorgen niet al te vroeg opgestaan, dat doe ik meestal niet op zondag, want laat me maar eerlijk wezen de zondag vind ik de minst leuke dag van de week. Zelfs het vooruitzicht dat de eerste serieuze voetbalwedstrijd van het nieuwe seizoen, vanavond om de Johan Cruijff Schaal, zoals die meestal op de eerste zondag voor de opening van het voetbalseizoen wordt gehouden, kan me niet echt opvrolijken.
De zondag onderbreekt mijn normale dagelijkse ritme. Dit bestaat uit opstaan de waterkoker aanzetten voor de thee, en een broodje smeren en opeten, onderwijl de TV aanzetten en het journaal even bekijken.

Op zondag zet ik de TV meestal niet aan. Er is dan blijkbaar geen nieuws en het enige wat er dan valt te bekijken zijn programma’s als ‘Ik mis je’ of een of andere kerkdienst met samenzang van de EO, of soms een enkele keer die gladde Ivo Niehe. Zelfs de commerciële zenders hebben die dag vele ‘spirituele’ programma’s, waar je niet echt vrolijk van wordt.
Ik kan het niet helpen maar ik word er, ondanks hun ‘blijde’ boodschap, behoorlijk weemoedig van. Het doet me te veel aan vroeger denken. Je moest dan je nette kleren aan en naar de kerk.
Een oersaaie kerkdienst zien te overleven. Een dienst vol met vele vaste rituelen en het gezamenlijk zingen van psalmen en of gezangen en een zwaarmoedige preek. Nee, ik was daar blijkbaar niet voor in de wieg gelegd. En vandaag is daarbij ook nog eens de vakantietijd begonnen. Er is helemaal geen bedrijvigheid en het weer is ook nog eens triest. Na een poosje komt mijn vrouw die meestal vroeger opstaat dan ik, uit de bijkeuken en ziet mij zuchten.
‘Wat is er,’ vraagt ze.
‘Ach niks. Ik heb alleen maar moeite met deze dag en dan is het ook nog zo’n triest weer.’
‘Wacht maar over een uur breekt de zon door, als ik tenminste buienradar mag geloven.’
‘Ik hou je eraan.’
‘Maar ik ga nu even, want het is lekker rustig vandaag nu de vakanties zijn begonnen. Moet ik nog iets speciaals voor je meenemen.’
‘Hoe bedoel je, ik ga nu even en waar dan wel naar toe?’ vraag ik.
‘Ik ga even naar Coop, boodschapjes doen.’
‘Lieverd Coop is op zondag gesloten, dat zijn gereformeerden. Als je vandaag boodschapjes wil doen, dan moet je naar de Poeisz, die is op zondag wel open, maar die is pas om half elf open.’
‘Ik weet niet op welke dag jij leeft, maar in mijn wereld is het vandaag zaterdag.’
‘Zaterdag?’ Ik zet de TV aan en verdorie inderdaad geen samenzang in een of andere kerk, geen droevig stemmend ‘Ik mis je’. Natuurlijk bedenk ik opeens, die wedstrijd is bij uitzondering op zaterdagavond i.v.m. de finale van het EK damesvoetbal.
‘Nou, moet ik nog wat speciaals voor je meenemen of niet?’
Ik voel me, het een en ander beseffend, gelijk een stuk opgewekter en zeg: ‘Ja doe maar een lekkere dikke reep chocola.’
Ik kijk naar buiten en de zon staat op doorbreken. Ik voel gewoon dat het een prachtige wedstrijd wordt vanavond.
En ... dat werd het .

gevoel bedriegen zondag buienradar

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 124