Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

1984 Herfstavond 2

Het was herfst in de oude stad Utrecht. Bjarne had alle ansichtkaarten van Joop van Teil in een grote enveloppe gedaan en die teruggestuurd naar Amsterdam.
Hij was met zijn hospita in een galerie voor moderne kunst. Het krachtige werk van Peter Halm was een spiegel voor de ziel. Bjarne liet zijn gedachten dwalen over zijn relatie met Emma. Hij was zich niet bewust van de mensen om zich heen.
Tederheid was al een tijdje verdwenen. Misschien had Emma gevoeld dat Bjarne zijn liefde bij een ander zocht. Ze deden het niet meer met elkaar. Ze waren niet meer intiem en dat gaf spanningen in de onderlinge relatie.
Onderhuidse spanningen die de tengere Bjarne soms van zijn stuk brachten. Hij hield er ook niet meer van om aan haar rollenspel te voldoen. Ze verzon dingen om haar grenzen te verleggen. Ze begonnen steeds vaker te acteren in plaats van dingen echt te voelen. Het was een routine geworden,

Het was bijna zo geweest alsof het bij de huur zat inbegrepen. Niet alleen de kamer met balkon en schitterend uitzicht, maar ook haar liefde en bemoeizucht.
Het deed de jeugdige Bjarne verdriet dat Emma zo nors was geworden. Hij voelde dat ze niet gelukkig was in de dwaze droom die ze nastreefde tussen de belangrijke mensen op aarde. Ze vond Bjarne te gewoon en dat liet ze aan alles merken. De eenvoud die zij ooit zo aantrekkelijk vond aan Bjarne begon haar meer en meer tegen te staan.

Ze probeerde Bjarne zoveel mogelijk weg te houden bij haar belangrijke vrienden. Alleen de cultschrijver uit Amerika wist dat ze een liefdesrelatie hadden. En Peter was natuurlijk ook niet op zich achterhoofd gevallen. Maar die hield verstandig zijn mond omdat hij wist hoe wispelturig Emma Petronella was.

De twijfelachtige overgang van rood naar donkerbruin, of geel naar verschrompelen, de geuren van vergankelijkheid, het afscheid van de natuur van het hoogseizoen, het gaf de herfst zijn persoonlijke charme, maar het was de charme van Emma die haar tegelijkertijd van haar voetstuk deed vallen.

Donkere wolken zwierven als boze luchtkastelen boven haar bizarre avonturen. Het enige wat Bjarne als schooljongen kon doen was het over zich heen te laten komen. Zorgen dat ze niet te veel en te vaak in zijn schaduw ging dansen of hem tot een slaaf maakte van haar tedere schaduw.
Het begon de tengere Bjarne te duizelen. Hoeveel hoogtepunten hadden ze samen gehad en nog steeds was er geen samenspraak over de toekomst. De jeugdige Bjarne kreeg zo langzamerhand als aardse sterveling behoefte aan wat meer vastigheid onder zijn voeten.

Zijn gedachten begonnen ernstig te dwalen in de galerie. Bjarne had niet in de gaten dat Emma beschonken raakte. Zijn geliefde diva liet zich weer volledig gaan. Mensen schrokken van haar luidruchtige gedrag.

Schrijver: Bjarne Gosse
26 juli 2022


Geplaatst in de categorie: emoties

4.2 met 4 stemmen 184



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)