Alle inzendingen over Lek

Ze klom de trappen op naar mijn appartement met een gigantische bos bloemen in de hand: bloemen in bonte kleuren, in wonderlijke gedaanten waarvan ik de namen niet ken en die hier nu staan te pronken in een doorzichtige glazen vaas. Het boeket, voor mijn achtenzestigste verjaardag, leek de...

Als ik mij posteer op de "Social Sofa" vóór "Woonzorgcentrum "De Bijsterstede" tref ik vaak een bewoner of passant die mij aanspreekt. Zo ook op die zomerdag, waarop de atmosfeer mild en verzadigd was en de ongeschonden toekomst zich nog leek uit te strekken als een weldadig, breed en...

...van de Zeedijk. Waar ik zo treurig van werd. Ze leken helemaal niet op de prachtige mensen in mijn oude aardrijkskundeboek.. Of, dichterbij, als Clarence Seedorf de voetballer. Maar dan een beetje doorgedonkerd zal ik maar zeggen zoals dat blijkbaar gebeurt met ouder worden. Hij had grijze...

...alsof hij geheimen voor me had. Het liep niet lekker tussen ons, er begonnen zich spanningen te vormen. Natuurlijk wilde ik niet dat hij vond dat ik me teveel met hem zou bemoeien en ik wilde ook niet dat hij het gevoel zou krijgen dat hij voor alles wat hij deed een verklaring bij mij moest...

...goed dat de ogen van de vrouw nu wel schoteltjes leken? ‘Je bent een lieve meid,’ ging hij verder ‘echt, maar ik zou zeggen laat het allemaal effetjes bezinken en dan bel ik je over een poosje om te vragen hoe je erover denkt.’ Voor hen stonden twee kleine koffiekopjes, een stuk taart...

...zijn ogen fonkelden bij het kaarslicht. Leken deze ogen nu nog mooier te zijn... Vroeg haar te zitten - daar waar zij plaats nemen kon, keek haar lieflijk aan, zij herkende hem, het was Phothelius de dichter, wat doet zo'n nobele man hier. Droeg hij opeens hier in deze herberg...

...Dora was vergane glorie. Een paar jaren geleden hadden ze nog weleens een pianist. Maar ook dat trok niet meer klanten. Hij vroeg zich af waar de eigenaar hem van betaalde. Inkomsten leken er nauwelijks te zijn. Bijna zes uur. Dan kwam zijn aflossing. Een of ander studentje. Hij hoopte voor...

Slenterend slinger ik mij tussen de groepjes zombies door, de trappenhal naar beneneden. Nog verdoofd door de intellectuele SM-praktijken die de prof op me losliet. Mezelf verwijten makend: heb ik nu echt zo slecht geleerd of is mijn brein gewoon een sadist? Ik ben nog volop bezig met mijn op...

...ouderwetse zak, die nog nooit van emancipatie had gehoord enzovoort. Daarop zei ik: 'als thuis de wc verstopt is of er is een lekke fietsband, dan zeg je toch ook niet tegen je vrouw: fiks jij dat even.' Toen werd het wel even stil.

...vol, begonnen de barakken oorverdovend te lekken en pleegden collega’s elders in vaste dienst vrolijk ontucht met kleine jongetjes en meisjes. Ik was er bijna katholiek gereformeerd van geworden. Kind, je hebt groot gelijk. Er valt plassterk nog steeds Wallage veel te vieren in het...

...tasje hangen, met plakspullen voor een eventuele lekke band. Trots fietste ik in het rond en in het rond en de mensen op het pleintje waar ik woonde zullen hun gedachten hebben gehad. Jaren later pas begreep ik dat ik toen eigenlijk rond reed op een normale fiets. Het enige ‘race’ aan mijn...

...ik het echtpaar in het park. Hoewel senioren, leken zij toonbeelden van bloeiend leven en blakende gezondheid. Hij hield nauwlettend de hand aan de pols van haar persoonlijkheid en registreerde iedere ritseling en rimpeling van haar brein en de huiver van haar hart onder haar wisselvallige...

Ze leek me bij eerste kennismaking in het trapportaal meteen al een schrandere, bezonnen, bedachtzame en zorgzame jonge vrouw en ze draagt nog alle charmes van haar jeugd. Door de glazen deuren die onze appartementen scheiden zie ik in de vroege morgen en de late avond een licht schemeren. Mijn...

Toen zij zag dat één van de parkietjes door zijn pootjes zakte, niet meer hippen kon, op het zilverzand van de kooi kreupel leek te schaatsen, heeft ze een paar vellen schuurpapier op de kooibodem gelegd. Zo kon, dacht zij, het parkietje zich over het stroevere oppervlak beter bewegen, door zijn...

In het restaurant, waar achter een glazen, brede wand in wit uniform gestoken koks en serveersters druk in de weer waren en zich amuseerden met elkaar, zat mijn vriendin tegenover me en staarde me met de lusteloze, bolle en ziekelijke ogen in die van mij, als wilde ze dat er liefde en trouw uit...

De trouwe verplegers stonden allen eerbiedig voor de openschuivende deuren van "Het Boshuis", de nieuwe accommodatie van zorginstelling "De Wever"; eerbiedig ten aanzien van de machtige, onverbiddelijke dood; eerbiedig en bedroefd.... Ze hadden wéér afscheid moeten nemen; toch leek de dood...

We ontmoetten elkaar bij het station, bij de bushalte en ze sprak me aan. Ze was een gezette matrone, gesierd met hoofddoek en ik vroeg haar meerdere malen: "Kent u mij?", mede om de taalbarrière te overwinnen. Ik was verbaasd dat iemand te midden van een anonieme, zich voortspoedende menigte...

Er was een oplossing. Dacht ik. Mijn geliefde broer bewoonde een huisje midden het platteland. Denk aan grazende koeien. Lappendeken van groeiende en bloeiende velden. Daar konden we naar toe. Dacht ik. Tijdens het nieuwjaarsfeest met mijn geliefde broer was bij mij de mening ontstaan dat mijn...

...tafel vertelden mij direct dat het gesprek niet lekker liep. Eva's gezicht zag er ook niet ontspannen uit.  Er werd gepraat over de Nederlandse militair die naar Syrië afreisde om tegen IS te vechten. In gesprek met Eén Vandaag had hij gezegd 'mogelijk IS'ers gedood te hebben'. Eva...

...geen eenvoudige zaak, want diens folders leken voor veel passanten gevaarlijker dan een besmettelijke ziekte. Dat terzijde. ‘Mijn moeder', ging de vrouw verder, ‘was van de PvdA, maar in de tijd van Den Uyl is ze afgehaakt. De PvdA gaf veel te veel uit. Dat is slecht voor het...

Er vloog een zwaluw in de lucht. Die sierlijke zomerse vogel leek de jongeling Bjarne Gosse iets te vertellen over zijn dromen. Want had hij niet vreemde dromen gehad voor een jongeman van zijn leeftijd? Zijn dromen die hij had proberen te verwoorden in klungelige gedichten. Alleen maar voor het...

... niet zomaar vanzelfsprekend was. Ego’s bleken te botsen, al snel waren de eerste ruzies een feit. Els haalde weer al haar vrouwelijke charmes uit de kast om het bestuur te overtuigen van haar gelijk in haar ruzie met Bjarne. Bjarne mocht twee weken niet op het atelier komen, terwijl hij...

Vijf jaar was ze. Een kleine meid die nog niet lezen kon. Met haar broertje, die een jaar jonger was, keek ze, zoals elk jaar, uit naar de goedheiligman. De dagen werden afgeteld. Tot het zover was dat de schoentjes bij de kachel mochten staan. Ze weet het nog goed. Het was zo’n gitzwarte...

...zocht het schijnsel van de staaflamp naar een plek waar ik kon verblijven, totdat het onweer over was. Ik richtte de lamp in de richting van het duister en schrok om wat ik in het schijnsel zag. Er zat een oude man op een rotsblok in het donker. De man was schaars gekleed met eenvoudige...

...er aan begon te ergeren en ook de omstanders leken zich te irriteren aan het gedrag van de wispelturige diva Emma. Ze begon echt dronken te worden. Iemand bestelde een taxi om haar weg te krijgen uit de galerie. Ze begon grote onzin uit te kramen. Mensen geneerden zich voor haar. Peter had...

...kan dit bijvoorbeeld toch ook weer op deze plek gaan doen? ik bedoel, je had het me niet moeten vertellen'. 'Ja maar jij kwam hier per toeval', was zijn antwoord. De hals van Rudolf begon er nu raar uit te zien; rode striemen die zowel door Geerts touw als de opwinding over zoiets als...

“Het is zo dubbel allemaal. Ik wil beter met mezelf en anderen leren omgaan. Mijn natuur is zowel schuchter en teruggetrokken als fel en geëmotioneerd. Wat wil ik bereiken? Het is mijn drang naar kennis over het doel, de oorsprong en de zin van het bestaan, die me steeds voortdrijft. Deze...

...Mijn hardloopschoenen werkten ook niet echt mee. Lekker slim van me om dit onvoorbereid te doen. Het was de bedoeling om deze vakantiedag eens een andere invulling te geven dan al die andere dagen. Ben ik nu zo’n domme Hollander die de gevaren van de bergen zo gemakkelijk onderschat? Naar boven...

...overgeleverd aan aalmoes bedelarij willekeur charitas en kerkfondsen. Schijnbaar als overwinning voor de arbeidersbeweging vooral ook een historisch moment van beschavingstoename: wij gingen delen en lieten elkaar niet meer los. Consensus over de noodzaak voor altijd leek...

...haar gezichtje in Esthers schoot. De mensen leken wel kaarsen. Maar het vuur verbrandde hen niet. Wat was dit voor vuur? Het zat ook op hun kleding, maar schroeide die niet. Nog vreemder was het dat iedereen elkaar kon verstaan. Harten liepen over van liefde voor elkaar en voor het leven....