Alle inzendingen over Trans Siberië Expres

De flonkering van een diamant is meestal kouder dan de glinstering van een traan.

Daar zit ze. Overdag in de rolstoel. En daar ligt ze. ’s Nachts in haar bed. Soms zit ze ook overdag in haar rolstoel naast haar bed. De verpleging heeft haar daar naar toe gereden omdat ze de andere bewoners in de woonkamer onrustig maakt. Volgens de afdelingsarts gaat haar toestand...

Er ligt een traan op tafel, hij ligt er pas. Biggelde doorzichtig vanuit de hoek van het oog over de wang en pinkte dwars. Bol van wat was sprak hij boekdelen zo druppelend langs het grimas, koerste naakt van verdriet, vloeide op een eigen kompas. Nu ligt hij daar open en bloot zout zonder harnas,...

Ik noemde hem mijn poolvos en hij scheen te luisteren naar die naam. Toen ik eens terugkwam van mijn werk was hij blij en onbekommerd achter mijn fiets aan komen huppelen; blij en onbekommerd staken we over bij de stoplichten, roekeloos en in weerwil van het in dubbele rijen aanstormende verkeer....

...de buitenhal. Onze hostess was al met de transfer-bus vertrokken en onze door het reisbureau geboekte en betaalde taxi was er ook niet meer. Een lokale chauffeur was, na uitvoerig overleg aan de taxibalie, bereid ons met de door ons getoonde voucher alsnog naar onze bestemming te brengen....

Een mondeling in memoriam Hij had haar een tijdlang zijn dichtmoeder genoemd, zij hem haar dichtzoon. Dat hij schreef, ontdekte ze bij toeval. Hij had op de universiteit een kerstverhaal van zijn hand op de balie gelegd. Ook zij griste het weg en sprak hem er na de feestdagen over aan. Hij ...

...raken? Lichtelijk in paniek probeerde ik hem expres pijn te doen, door zachtjes op de wond te drukken. Ik was nog nooit zo blij met een krijsend kind als toen. Hij deed het weer. Ik heb weer eens verschrikkelijk gefaald als moeder. Hoeveel waarschuwingen moet je krijgen? Hoeveel kinderen...

...te Breda. Daarna ging ze naar de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar in Utrecht. Ze woont en werkt nog steeds in Utrecht. In 1980 speelde ze in toneelstukken van Shakespeare, Pinter en Bernard. Naast dichteres is ze actrice en regisseur. In 1989 was de opvoering van haar...

Van het zout gewonnen uit de tranen van mijn lief, wil ik met Pasen een vleugje op mijn ei.

Het is op die desolate, duistere zaterdagavond, kort voor jouw dood, geweest, moeder!, dat we naar die cafetaria gegaan zijn waar mijn tranen vloeiden en stroomden; mijn tranen die je me verbood, die ik me van jou moest ontzeggen..... Waar ben je nu? Zal ik je eens weerzien zoals ik je vaak zo...

...gebieden; Alaska, het in mijn hart gesloten Siberië en de Noordpool zijn of worden binnenkort geslachtofferd. Deze uitholling en aantasting zorgen voor verwoesting van de daar nog aanwezige natuur en cultuur. Inkomstenbronnen van de daar bivakkerende nomaden worden verwoest, de natuur naar...

...zijn er de Taiwanese Aboriginals en ook Siberië herbergt een groot aantal bevolkingsgroepen. Andere inheemse bevolkingsgroepen zijn Lors, een Iranees/Iraans volk, verwant aan zowel de Bakhtiari als de Koerden en Qashqai in Iran, de Assyriërs in Irak, de Arameeërs in Syrië, de Ainu in...

Het was in lijn zeven dat ik een mevrouw aantrof met een forse cocker-spaniel op schoot met langs de lieve snuit neerhangende flaporen en een cognackleurige vacht en open bek die een roze tong en een gezond, goed verzorgd gebit liet zien. De hond had zich genesteld op de schoot van mevrouw en ze...

Vaak kwam ik haar tegen tijdens mijn eveneens doelloze, zinloze escapades; ze verwende zich zichzelf vaak met steeds nieuwe cadeautjes, al dan niet aangeschaft in Kringloopwinkels om het overweldigende psychische leed te stelpen..... Zo liet ze me bij onze laatste ontmoeting een glazen brander...

...totaal nergens over, maar soms lokte ik het expres uit zodat ik voor mezelf kon zeggen: zie je nou wel? hij geeft helemaal niks om je. Maanden gingen voorbij, M. & ik spraken elkaar nauwelijks, heel af en toe kwamen we elkaar tegen en spraken we enkele seconden en dan ging ons leven weer...

In het Twee Steden Ziekenhuis had ik een inkijkje in de ziekenkamers waarin verschillende patiënten uitgestrekt lagen op de witte bedden met bijpassende hoofdkussens en men beantwoordde mijn blikken eveneens; nieuwsgierig dan wel belangstellend. In de kleine, langwerpige wachtkamer aan het...

Een meisje, met een gezicht nat van tranen en een verbeten, gekwetste trek op haar gezicht. Een jongen, een stuk groter dan zij, hoog boven haar uittorenend, die glimlachend op haar neerkeek. Ze sprong tegen hem op als een schaap tegen een leeuw en haar vuisten beukten op zijn borst. Haar mond...

Het was zonder twijfel een schitterende avond in de Tilburgse Concertzaal op 19 december 2022 toen een formidabel orkest aantrad om oude en nieuwe Kerstliederen ten gehore te brengen. Het orkest, de dirigent en de tenor waren uiterst representatief en hun muziek bereikte ongekende hoogten en zij...

...maar als ik lees ben ik gefocust. Doe je dat expres, of hoor je me echt niet? Vroeg mijn vader me getergd. Hè wat? reageerde ik. Onuitstaanbaar. Feitelijk is er niks veranderd. Ik lees nog steeds om te ontsnappen. (Ontspannen noemt men dit ook wel). Alleen mag ik van mezelf niet zomaar op de...

Gerrie dacht weer aan zijn vriend. Waarom heeft hij mij verlaten? We hadden het toch goed samen. Een traan gleed over zijn wang. Hij dacht aan gisteravond toen Joop hem vertelde een einde te maken aan hun verhouding. Gerrie was erg teleurgesteld en de wanhoop nabij. In bed kon hij de slaap niet...

...had gepreveld. De heenreis had ze overleefd, maar nu nog zien dat ze niet werd opgepakt. En dan de terugreis nog. Fluisterend grappen we nog even door over een mogelijke verbanning naar Siberië. Hoe een korte, interessante trip toch nog een lang en naargeestig verblijf kon...

...Bruce Parry is op bezoek bij een inheems volk in Siberië. Het is het eerste tv-programma waar ik na wat rondzappen bij blijf hangen, na een wandeltrektocht door Ierland. Parry vraagt de plaatselijke sjamaan of hij nog een tip heeft voor hij verder reist. 'Sluit je af van alle informatiestromen'...

...hen hebben het desondanks helaas toch ontdekt ) want er komen er steeds meer schuchter onze kant (daar het Siberië van Nederland genoemd) op en je krijgt ze nooit meer weg.

De vriend die ik tenslotte nog vond nu de tijd van mijn leven begint te korten en uitgeput en op begint te raken, was eens, gekleed in zijn slordige en aftandse colbert, aangeschoven aan de tafel van onze redactie. Hij heeft het gezicht van een boxer; stoer en toch lief, met smalle ogen waarmee hij...

Enige tranen Toen ik aan u dacht, schoten mij enige tranen te binnen. Buiten hing een grijs daglicht. De radio stond zachtjes aan. Ik staarde voor mij uit; er viel niet veel te zien, dus zag ik niets. Wel ontdekte ik een gevoel van ontreddering, dat gepaard ging aan een gevoel van...

Als de pijn van het leven me te groot wordt en ik wil afkicken van alle ellende en pijn dan zet ik 'Gert van Hoef' organist op via 'Youtube.nl' tik ik in "Blijf mij mij Heer" of "Eens als de bazuinen klinken"; "Grote God wij loven U"; "Komt als kinderen van het licht" Dat...

In elkaar verstrengeld en samen….een gevoel van top tot teen…verre van anders…anders als anders…puur zoals puur bedoeld moet zijn…gevoelens van intense verbondenheid… Energie…gebundeld op een plek…waar ik graag met jou vertoef…een plek enkel en alleen…bestemd voor ons…een...

....en daar toont de foto op het brede computerscherm achter het bureau van de longarts mijn karkas, dat wil zeggen mijn aanstaande karkas, de keurige twee helften omspannen door de witte ribben. Hiermee zal ik eens rusten, voorgoed rusten en nu al schijnt de gaafheid aangetast te zijn.... Maar de...

Het leven is lijden, song Robert long eens, maar lijden is óók leven, en kan mensen óók samen brengen. Dan worden gestolde tranen, vaak de mooiste pareltjes...

In het Restaurant van Woonzorgcentrum "Joannes Zwijsen", ook wel "De Refter" genaamd, hebben enkele ouderen zich verzameld. Ze werpen bij mijn komst nieuwsgierige, belangstellende, dan wel opdringerige blikken in mijn richting. Sommigen zijn hulpbehoevend en later op de middag, als een paneel...