Alle inzendingen over plechtigheden

Mij is het de eerste keer overkomen dat ik van een goede makker, een vriend, zo intens afscheid heb genomen bij het schrijven van een afscheidsbrief terwijl de plechtigheid (rond de asurn) plaatsvond. Totaal gefocust op het gebeuren zette ik mij aan de schrijftafel en was dan in innige gedachte...

Ooit begon ik mijn monastieke loopbaan in een weekendje Franciscaans klooster, waar ik omringd was door vegetarische (eitjes mochten wel), ascetische Franciscus-fans, en nonnen die het woord 'seks' niet eens durfden uit te spreken. Ik herinner me een man met een lange, slordige baard, sandalen...

...hoogstandjes en het bijwonen van herdenkingen, plechtigheden, bijzondere concerten, en het eenmaal per jaar ergens in het land vieren van haar verjaardag met een deel van de bevolking dat dan heel druk aan het zaklopen en koekhappen en klompendansen was. En in het hele land was het dan zo druk...

(voor Gisèle d'Ailly van Waterschoot van der Gracht (1912 - 2013)) Je bent geboren op 11 september 1912 in Den Haag, in een patriciaatsfamilie. Je vader was de geoloog Willem A.J.M. van Waterschoot van der Gracht en je moeder was de Oostenrijkse barones Josephine R.M.G.F. von Hammer-Purgstall....

Ja, daar kwam de waanzin al uit zijn oren. Fred keek naar zijn schouder en zag daar een gelig goedje liggen. "Dus zo'n kleur heeft dat wat mensen zo vrezen; waanzin', dacht Fred. "Maar hoe kon het dan zo zijn dat hij nog helder kon denken, of betekende waanzin misschien het in de...

…De oude, gerimpelde rechterhand bewoog met een snelle repeterende beweging als de vleugel van een vlinder op en neer. De rechter onderarm schudde daardoor vanaf de pols tot aan de elleboog in een wat trager tempo. Klapwiekend greep de hand een Gillette scheermeshouder en bracht deze tot aan de...

Meestal was ik te vinden bij de afdelingen 'Filosofie' en 'Parapsychologie'. Natuurlijk grasduinde ik ook in de afdeling 'Theologie', laat daar geen twijfel over bestaan, ik zocht God op allerlei manieren, maar God laat zich niet afdwingen en dat tergde me, maar ik droeg het als een groot...

Het was in Ommen en daar bij het ggz.Ik had al vanaf mijn achttiende levensjaar een psychiater. Deze man was mijn vijfde .Een praatrivier was hij. Hij vertelde mij keer op keer en daar nam hij flink de tijd voor dat al zijn broers vrachtwagenchauffeurs waren geworden en hem een rare kwezel maar...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap De Vallei (waar adaptieve leersystemen binnenkort in een flexibel kader werden gezet), zat aan zijn tafel in lokaal D2-7 en haalde met een plechtig gebaar een enveloppe uit de binnenzak...

Om elf uur in de ochtend drink ik een ijskoffie in een cafeetje aan het strand van Sanur. Het had net weer eens geregend, wat logisch is, want we zitten volop in het regenseizoen. Dat is ook een van de redenen waarom het strand en de wandelweg er verlaten bij liggen. Toeristen haten regen. De...

De dag van het feest was aangebroken. Andy werkte zich in zijn rokkostuum met de aan het zicht onttrokken bretels om zijn broek op z'n plaats te houden vanwege een vooruitstekende buik. Ik moet altijd zijn vlindertje vast maken over zijn smokinghemd en dit irriteerde hem vanwege zijn iets te...

...studenten moeten hun bull altijd ophalen na alle plechtigheden zodat zij niet in oog komen met de gelauwerde studenten die gewoon gewerkt hebben voor hun bull. Nu is het altijd wel “een beetje” en bewijst dit dat ik ook altijd weer “een beetje” gelijk heb. Waarom lees je er nooit iets...

Stelt u zich eens voor: u bent een vrouw èn u wordt een dagje ouder — 37 of zo — en u bent er inmiddels zeker van dat de schoonheidsboerderij — want aan yankismen en zulks doen wij hier niet — geen, of niet voldoende, soelaas biedt. Het alternatief dat u wordt geboden, door toeval,...

Depressief lig ik in bed. God, kon ik mijn tranen maar inruilen voor krokodillentranen schiet er door mij heen. Zou dat niet geweldig zijn? Mijn ogen vallen dicht en een krokrodil verschijnt in mijn droom. Hij kijkt me met koude, natte ogen aan en ik moet er even om rillen. “Hier heb je...

Deel 3 En Moeder Aarde trilde Hij moest zich erbij neerleggen dat ze weg was. Misschien zou hij er nog eens achter komen, waarom ze er als een speer vandoor was gegaan.Want als zij werkelijk zijn Isis was, dan zou ze weer opnieuw op zijn pad komen. Het was een mooie dag voor een wandeling...

Nee, geen schrijffout. Rond deze tijd laat ik elk jaar ongeveer dezelfde riedel los. Typerend voor herdenken is toch dat je (opnieuw) terug blikt. De jaarlijkse aanleiding om iets te hekelen komt er weer aan. De herdenking van oorlogsslachtoffers op 4 mei door mensen die langs een...

Voor het eerst in lange tijd ben ik weer eens naar de bioscoop gegaan, deze keer in de nieuwe Cinema Gouda, naast het NS-station. Het is er zeer ruim en luxe. Met een roltrap ging ik omhoog en ik zag meteen een mooie bar met diverse zitgelegenheden. Ik moest naar zaal 2, waar tenslotte welgeteld 6...

Het is een grote rode doos. Een Brocapharm's Verbandtrommel, een prachtig stukje curiosa, maar de inhoud is verdwenen. Erin heeft Charlotte een deel van haar leven opgeslagen. Een bijzonder deel, mij totaal onbekend, vol met geheimen die waarschijnlijk nu, nu ze niet meer kan praten en eindeloos...

De vakantie is bijna voorbij, nog twee korte daagjes en dan moet ik naar school; een nieuwe school om het nog erger te maken. Ik haal diep adem en de heerlijke boslucht dringt mijn neus binnen en bant zo mijn sombere gedachten uit mijn hoofd. Mister Ashton loopt snuffelend en kwispelend voor me...

Als ik goed kijk, zie ik hem staan. Zie ik de rijzige gestalte van de sterke man zomaar voor me opdoemen. Als ik over het strand wandel volgen zijn voeten me. Hoor ik de zandkorrels zachtjes knisperen onder zijn zware schoenen. Als ik in de duinen vrij met een prachtig meisje, priemen zijn ogen me...

Eindelijk mag Miriam mee. Papa blijft thuis met Alma en kleine Dirk. Maar zij, Miriam, is nu groot. Het is niet ver lopen. De straat uit en dan linksaf. Ze houdt het boek stevig in haar hand. Haar eerste boek, helemaal van haarzelf. Ze heeft het nog niet ingekeken, maar expres tot vandaag...

Gejaagd door de wind – er stond een storm van windkracht tien – reden Francine, mijn zoon Hugo en ik in maart 2004 naar de Paraview-beurs die gehouden werd in de Martiniplaza in Groningen. Gewapend met twee digitale camera’s, een bloknootje en een gezonde dosis scepsis struinden we tussen...

Gisteren was ik op een begrafenis. De vader van een vriendin. 62, niet oud. Allemaal dachten we dat hij zich dood zou zuipen. Het werden complicaties bij chemo. Het was niet druk, je kon de koppen tellen. Dat deed ik dan ook: eenentwintig man. Een paar vrienden van mijn vriendin, een man uit de...

De Korrigans Het mannetje begon te spreken.; - Goede dag mevrouw, goede dag -ik neem aan Ralf… ? Hij boog zo diep dat zijn hoedje de grond voor zijn voeten raakte. Hij sprak zeer deftig. - Neemt u ons niet kwalijk dat wij zomaar bij u binnenvallen… Hij had ‘wij’ gezegd...

Rond mijn veertigste werd het, wegens mijn scheiding, noodzakelijk om weer werk te gaan zoeken. In het verleden was ik werkzaam geweest als collationiste/correctrice en later werd dat typiste. Zou ik met zo’n zeven jaar ervaring misschien kunnen herintreden? Een vriend attendeerde mij op...

Ergens houdt het op. Ik vind op zijn kamer een fotoboek dat Cornelis aan het maken was voor een van zijn kroost. Jaarboeken noemde hij ze, volgeplakt met alle kiekjes van verjaardagen en partijen waarbij hij ook bij was. Etende en drinkende mensen, slechte, onduidelijke foto’s vaak, met halve...

Sacrament In stormachtig visioen zag ik des nachts hoe de Moeder van God, altijd Maagd, in het veld zich ontblootte en zich gaf aan een jonge Soldaat die eenzaam was zonder moeder en het nog nooit gedaan had bovendien: hij was verlegen en onbeholpen, maar Zij, de Verloste, Verheerlijkte,...

Liselore moest die ochtend haasten om op tijd op het hekscollege te komen. Gelukkig vloog Hoorntje haar er snel heen en redde ze het nog net. Het was de avond ervoor flink laat geworden, en eenmaal thuis had ze een en ander te verwerken gehad, waardoor de slaap niet meteen was gekomen. De jonge...

'Hé, Gert, hoe gaat het ermee? Was de preek een beetje te doen?', vraagt Koen aan zijn dorpsgenoot. 'Gunst, man, de halve preek ging over de moord op die oude fietsenmaker Sjaak van Wielen, over hoe lief die man altijd is geweest en met hoeveel aandacht hij de kapotte fietsen repareerde, wat...

(voor Joseph Wresinski (1917 - 1988)) Je bent geboren op 12 februari 1917 in de Rue Boreau in Angers, in een oud seminarie, waar vluchtelingen werden ondergebracht. Jouw vader was de Poolse ingenieur Wladyslow Wresinski en jouw Spaanse moeder was Lucrétia. Jouw oudere broer was Louis en je had...