Alle inzendingen over humor

Ik kijk de man die schuin tegenover me zit aan. Terwijl ik me concentreer op wat hij zegt, merk ik dat ik word afgeleid door wat ik ruik. Het is subtiel en ik kan het niet thuisbrengen. Ik kijk hem nog eens aan en bedenk me dat hij hovenier is en de hele dag in de buitenlucht werkt. In het gebou...

Ik heb onlangs twee ontdekkingen gedaan. Deze ontdekkingen hebben een kleine link met elkaar. ´Ja en´, zul je zeggen. Ik wil dit met je delen. Je kunt er misschien je voordeel mee doen. De eerste ontdekking is dat ik van het drinken van slechts een enkel beschaafd glas prosecco een kater kri...

Misschien is het u ontgaan, maar ik heb wel de Nobelprijs voor beweringen gewonnen. Sneu vind ik dat de redactie daar geen aandacht aan geeft, is toch een prijs aan verbonden en een hoop poeha. De bewering waar het om gaat is de bewering dat, wat men hier ook beweert, een ons honderd gram is. Niet m...

Wethouder Jansen heeft in onze woonplaats een heuse Rotarysociëteit opgericht. Dat onbrak er nog aan. Ik kreeg een uitnodiging voor de opening van deze 'club voor ontmoeting en gezelligheid voor een gezelschap illustere “kerels”'. Ik verzin het niet, het staat echt zo in de uitnodiging. Die ...

Waar is de eenvoud gebleven, de man met een knots, een vrouw aan de haren naar het hol gesleept. Hij overstelpt haar met schelpen en schitterende keien, verwarmt haar met een zojuist ontdekt vuur. En op dat moment heeft zij hoofdpijn.

De achterban van de PvdA is maandagavond akkoord gegaan met het voorstel om de AOW-leeftijd te verhogen naar 67 jaar. Daarmee heeft de PvdA haar electorale doodvonnis getekend. Bij de volgende Kamerverkiezingen behaalt die partij nog 12 zetels. In de verwarring die daarop volgt benoemt de partijtop ...

Er waren eens twee mannen die in het parkje elkaar spraken terwijl ze aan het vissen waren. Zegt de ene tegen de andere: mijn leven is net een sprookje, elke keer als ik met een vis thuis kom zit er een prinsesje op de bank. Zegt de andere man: mijn leven is ook net een sprookje, elke keer als...

Mijn deur staat morgen gewoon weer open, niets te vieren maar kom eten bij mij. Opperdoezen ronde, beetgare winterpeen en stoofpot met ui (sorry Mohammed, varkenslapjes), koffie en een chocolade muffin. En dan praten we na, over dat foute nummer van de Zangeres zonder Naam. Besmuikt zullen we lachen...

Eigenlijk is het wel grappig dat ik niet aan de bak kom.

De dag ving aan met werkelijk een plomp gevoel. Ik lag niet in mijn bed maar zat relaxed gevouwen in de zwarte modder. Waar ik subiet uit trachtte te komen. Dat had nog heel wat voeten in die baggert. Ik zat er in vastgezogen. Maar ik voelde ongekende kracht in mijn onderlijf. Eenmaal los kroop i...

Ruzie is de snelste vorm van communicatie.

Zwammen in het bos, een kabouter gaat los. En dat noemen we literatuur. Een dwerg met een leerstoel.....

ik wou dat ik gluupje of muziekman was, dan was ik een gevierd mens.....

In het programma 'Radar' van 31 augustus kon je zien hoe de farmaceutische industrie allerlei klachten bedenkt en promoot om zoveel mogelijk pillen te kunnen verkopen. Hieronder volgen een paar tips voor nieuwe symptomen en syndromen: - de onbedwingbare neiging om taarten te gooien naar hoogwaa...

De directeur heeft genoeg van het aanhoren van verzinsels van het personeel waarom ze weer eens te laat op het werk komen en hoewel er originele verhalen bij zijn moeten ze gewoon de waarheid zeggen, namelijk dat ze zich hebben verslapen maar, dat doet niemand verslapen zien verlaters als karakter...

Mensen hebben een punt als ze rekenen op een tekst, liever zag ik ze weggecijferd.

Het zou een leuk weekend worden, ze ging naar haar oudste zoon op visite. De jongen was getrouwd en woonde in Den Haag. Vaak kwam ze er niet, want het was best een dure reis, gelukkig kwamen haar zoon en zijn vrouw haar regelmatig opzoeken. Ze woonde met veel plezier, maar haar andere kind woon...

Rotstekeningen, we hadden er nooit aan moeten beginnen, pennenstreken zijn nu ons deel.

Als ik van plastic zou zijn, dan was Wilma mijn weekmaker. Ik ben ontstemd over de stemmingmakerij van de oude politiek. En dan de poes, ach ik ben altijd en immer voor de poes, behalve als die stiekem een kater is. Tom, eet je hart uit, het wordt helemaal niets tussen ons. Als je hier iets...

Wie stemt er nu op een politicus die in moslims alleen maar apen en beren ziet?

Deze keer gaat het me lukken. Ik moet en ik zal: nog tien seconden te gaan! Via vakantieveilingen had ik verleden jaar november een bod gedaan op een hotel in Duitsland. Voor een schappelijke prijs had ik twee overnachting, een diner op de dag van aankomst, 2 x een uitgebreid ontbijtbuffet en gra...

Ik heb een kangaroebuidelsyndroom: ik wil steeds naar mijn moeder terug. Het wil wel eens voorkomen bij oudere jongens met een sterke moederbinding. Ik probeer nu via cognitieve gedragstherapie bij de kangaroes in aqua zoo er van af te komen door me te laten schminken als een tijger en me dan zo...

De omroep EO komt komend najaar met een nieuw programma waarin gevangenen gaan zingen in een koor, las ik op internet. Wat zouden ze gaan zingen? God, ik dank u dat ik danken mag?

Ooit heb ik aan de lopende band maaltijden opgeschept. Proportioneren zoals dat wordt genoemd, en ik moet zeggen, in het begin werkte het nogal op mijn lachspieren. Zoals bij zoveel baantjes die ik gehad had, gebeurde er ook hier weer iets wat mij mijn leven lang zal bijblijven. Maar laat ik begi...

Alleen onder een broek kan je een onderbroek dragen

Als ik niets te zeggen heb beweer ik automatisch het tegenovergestelde. Ik kom er niet verder mee, maar het streelt wel mijn ego.....

Stilletjes stond ik achter de deur van de woonkamer – ik zal zo’n jaar of tien geweest zijn- en genoot van oom Sjoerds verhaal. Zie je nou wel … Maar laat ik bij het begin beginnen, ik loop op de zaken vooruit. Zoals ieder jaar nam tante Mies – ter ere van mijn moeders verjaardag - de...

Ik heb vandaag een nieuwe leesbril gekocht, 3 euro 95 bij de HEMA. Van mijn oude liet het linkerpootje los, gaf een nogal scheef gezicht. Afijn, ik heb nu weer een heldere kijk op de wereld, tot ziens.

Het moest er maar weer eens van komen. Dus hier sta ik dan voor de, o zo hoge drempel van het fitnesscentrum. Een van mijn voeten twijfelt en staat nog een beetje gedraaid, klaar om zich uit de voeten te maken desnoods in zijn eentje, bereid meteen gehoor te geven aan mijn intuïtieve gevoel, metee...

Morgen lachen we er om.....