Alle inzendingen over emoties

"Het voelt" zegt men op de websites, in de media en in de damesbladen "Het voelt zus of zo" De vraag is: Wat voelt men dan en is men zich werkelijk wel van iets bewust? Trekt men eigenlijk wel de bonte, geschakeerde waaier, de harmonika of het pandemonium van de gevoelens open? Voelt men liefde, angst, vreugde, hoop, vertrouwen, walging, weerzin…

U kent het merk thee vast wel Pickwick, het merk dat ik gewoonlijk niet koop. Zelf koop ik meestal gewoon thee van het merk Gwoon. Gewoon omdat het veel goedkoper is ‘en thee is thee nietwaar. Een enkele keer als het soort wat ik wil, niet op voorraad is, wijk ik uit naar het luxe Pickwick assortiment. Het onderscheidende van de Pickwick theezakje…

De boer die het land aan de westkant van onze woning in z’n bezit heeft, heeft ook het perceel weiland ten noorden van onze woning gekocht. Te kort geleden om het leven er al in dood te hebben kunnen spuiten en ook daar een biljartlaken met armoedig groen snelgroeiend grasland van te maken. Het staat nu nog vol met bloemen en hoog wuivend gras.…

De bebouwing in de omgeving van Woonzorgcentrum "De Volckaert" in Dongen mag er zijn en verdient zeker wel een schoonheidsprijs maar vanzelfsprekend blijft het voor de argeloze toeschouwer die het geheel van buitenaf beziet onduidelijk welke onheilspellende vormen van niet te definiëren leed en ongeluk schuilgaan achter de welhaast geblindeerde vensters…

Het leven van een topsporter is hard, soms bikkelhard. Wij zien alleen de successen die ze behalen maar hoe en wat ze ervoor moeten doen is niet altijd helemaal duidelijk. Ik geef u bij dezen een kijkje in de keuken van wat er zoal bij komt kijken. Neem nou een gewone doordeweekse maandag: Rond half zeven wordt je gewekt, na regelmatig een onrustige…

Redden we het of halen we het niet: dat was de grote vraag! Loerend naar buienradar zei ik: over een kwartiertje zou het moeten kunnen, dan halen we het net! De vraag was niet 'of we ergens op tijd zouden zijn', neen, de vraag was 'of we als twee verzopen katten thuis zouden komen'. Als de lucht opklaart, zeg ik terwijl ik de jas aantrek: nu moet…

Toen ik verkeerde in onduidelijke troebelen, angstaanvallen en in datgene wat mijn beste vriend zou aanduiden met de omschrijving "Torpeur", werd er aangebeld. Een monteur van KPN, gekleed in de pantalon waarop in trotse letters de naam van zijn firma, maakte zijn opwachting en we schertsten samen wat over geheugenverlies en "Alzheimer Light". En…

De zwakzinnige en autistische man had heel zijn leven al verbleven onder de zorg van een steeds wisselende stroom verpleegkundigen aan wie hij zich bezwaarlijk kon of durfde te hechten. Hij is mijn broer die sinds jaar en dag verblijft in wat men "zijn appartementje" noemt en waar de speelgoedkast zijn schamele spulletjes herbergt en waar hij de smurfenfilm…

Nergens liggen een lach en een traan zo dicht bij elkaar als in het ziekenhuis. Gisteren zaten mijn buurman(een Feyenoordsupporter in hart en nieren) en ik te luisteren maar radio Rijnmond naar het live verslag van de wedstrijd ADO Den Haag tegen Feyenoord. Een wedstrijd die beiden moesten winnen. ADO om een onvermijdelijk lijkende degradatie te ontlopen…

Hij was een kleine sjacheraar: rommel zo goedkoop mogelijk van anderen aftroggelen en dat dan weer anderen aansmeren op de plaatselijke rommelmarkt. Ja, hij had er gevoel voor – handel. Hij had die echte handelsgeest van z’n vader geërfd. Een waardevol gevoel, tenminste het leverde hem genoeg zwart geld op, zodat hij in een dikke glimmende Mercedes…

Er was gedonder in het bos. Nee, nee, niet dat de weergoden zich even lieten gelden. Nee, het betrof gedonder op kleine schaal. Een ordinaire ruzie tussen mezen. Twee mezen die elkaar de huid vol meenden te moeten schelden. De pimpelmees vond de koolmees dik en volgevreten en vond dat hij ook nog eens stonk naar kool. De koolmees hield de pimpelmees…

Nee, veeleisend ben ik niet, erg veel vraag ik niet. Echt het is minimaal wat ik wens, sterker nog: het is zeker weten een wens die meer mensen hebben...kijk: terug naar ons oude leven, al klinkt dat alsof ik een eeuw terug wil. Terug naar twee jaar geleden dat is niet eens wat ik wens, nee, ik wens dat we terug kunnen naar de tijd van: geen mondkapjes…

Op een afstand zag ik ze aankomen de twee dames. Een klein ‘gezellig’ mollige babbelkous en de andere met wat men waarschijnlijk een doorsnee postuur zou kunnen noemen – niet te klein, niet te groot, niet te dik, niet te dun – een type doorsnee. Een geboren luisteraar c.q. aanhoorder? Ja, inderdaad ik ben ook maar een gewoon mens en heb ook mijn hokjes…

Laatst(4-3-2021) las ik een opmerkelijk artikeltje over een negenjarig jongetje, ene Stef uit Best. Hij heeft opgetreden in het tv programma ‘Holland Got Talent’, toch best wel bijzonder voor iemand uit Best. Hij vertelde de jury daar onder andere dat hij graag op glitterhakken liep. Dapper deze coming out, maar in zoverre niet verstandig, omdat hij…

Vannacht zag ik je in mijn droom, vadertje! Ik wist dat je terug zou komen van gene zijde, dat we weer samen zouden zijn. Je was altijd vredelievend, vadertje, je beschermde me, alles heb je me willen geven, nooit heb je me geslagen. Op je saaie kantoor maakte je dag aan dag gedurende veertig lange jaren de zinloze berekeningen om je dierbare gezin…

Van dit woordje zou je achteruit gaan lopen, zou je een etiketje opgeplakt kunnen krijgen maar je zou ook gek op stoofperen kunnen zijn, niet dat ik daar gek op ben maar het woordje gek, wordt te pas en te onpas gebruikt voor van alles en nog wat. Verlengen wordt gekkigheid, ook al een maf woordje, want je kunt het gebruiken om iemand in de maling te…

Echte vriendschap is iets wat steeds minder voor komt. Ik vraag me weleens af bestaat dat echt nog. In films en in reclamespotjes zie je dat nog weleens voorbij komen, maar ik vraag me af of die echt diepe vriendschap waarbij iemand je bij wijze van spreken net zo lief is als een familielid – zo’n vriendschap bestaat dat nog. Als ik bij mezelf…

Vroeger toen ik nog thuis woonde zag ik, als mijn moeder de krant doorbladerde, dat ze altijd uitgebreid de laatste pagina’s las. De pagina’s waar de overlijdensberichten en condoleance berichten stonden. ‘Ma, waarom lees je die ellende allemaal.’ Het antwoord kan ik me niet echt meer herinneren, volgens mij trok ze zich er niet zo veel van aan of…

Je hoeft niet te gaan hemelen om engeltjes in je omgeving te hebben hoor, helemaal niet, voorbeelden te over als het gaat om “ aan te raken engeltjes” die om de haverklap in- en rond huize T te vinden zijn, hoe heerlijk is dat? Ook de engeltjes op afstand die niet direct kans zien even aan te wippen, langs te komen al zouden ze dat maar al te graag…

Er kwam een telefoontje van mevrouw G. aan mijn vrouw A. ‘A. , kun je Fleurtje opvangen want ik moet in quarantaine, ik ben wat verkouden en uit voorzorg heb ik een coronatest ondergaan en verwacht pas over 48 uur uitslag. Kun jij Fleurtje een paar dagen hebben?’ Natuurlijk is dat geen probleem. A heeft beloofd dat als G iets mocht overkomen, zij…

Wat is het toch lastig om mensen, menselijk te behandelen? Wat is het geval, wel we rijden beiden in een scootmobiel en sinds ruim een half jaar ben ik er meer dan tevreden mee, echter hoe anders vergaat het meneer T, die moet stoppen voor een kuiltje in de weg ( en geloof me, het barst van de kuilen en putten in de weg, je nieren liggen bijkans uit…

Ach, ik moest in hun dorp een boodschapje doen en bedacht om dan ook even bij Freerk en Ria aan te gaan. Meestal gezellig. Hoef niet te bellen, want Freerk is meestal thuis. Hij is slecht ter been en ziet slecht. Hij is zo iemand die niet vaak stil valt als je bij hem bent, want hij verstaat de kunst van het balanceren tussen de geboren verteller en…

Bedankt onverlaten voor het niet nakomen van regels die welliswaar voor iedereen hetzelfde waren maar blijkbaar niet golden voor jullie, die ze met een pak zout namen! Bedankt dwazen voor het omhoog schieten van de mensen die inmiddels liggen te vechten tegen een onzichtbare vijand! Bedankt idioten, voor het niet dragen van een mondkapje, daar waar…

Terugdenkend aan vroeger, ach hoe lang is dat geleden, heel lang in elk geval maar: ik kan zeggen, vroeger, heel lang geleden want het lijkt niet alleen een eeuwigheid, dat is het domweg ook. Dus een eeuwigheid geleden in de kinderschoenen die met moeite werden aangeschaft, de kleding die je van anderen ‘ mocht-moest’ afdragen omdat nieuwe kleding er…

Niemand kijkt er meer raar van op, wanneer Lowie Houben door de straten van Echt slingert en keihard het Wilhelmus zingt of zeg maar schreeuwt. De meeste Echtenaren zijn het wel gewend, dat deze eenzame zonderling ruimschoots uit zijn dak gaat. Het is alom bekend dat hij van adel is en dat hij in het herenhuis Huis Verduynen woont, samen met zijn nicht…

‘Hoi Steven, je bestaat dus toch nog. Ik vreesde even dat je van de aardbol was verdwenen. Ook Annie in geen tijden gezien.’ ‘Kan kloppen, druk druk druk – te druk als je het mij eerlijk vraagt.’ ‘Dat is tegenwoordig in deze coronatijd toch mooi man!’ ‘Ja, dat wel, maar het is echt tè druk. Ik zal je eerlijk vertellen, het kwam onze relatie niet…

Men zegt: "Het is een rollercoaster" en men zegt: "Het is heftig" en "Het doet pijn". Zijn dit niet de kenmerken van het zogenaamde "Huilproza"? Kan men "zijn Moers taal" niet beter en meer genuanceerd gebruiken? De clichés ontkrachten mijns inziens de zeggingskracht. Zou men ook kunnen zeggen: "In de carrousel van het leven draait eenieder…

Na een week om de betere redenen thuis gezeten te hebben, gisteravond het weerbericht te hebben beluisterd, zei ik: morgen ga ik naar buiten! Kijk, de hechtingen zitten er nog in maar met één hand kun je in mijn geval prima sturen als je het rustig aan doet en dat doe ik dus wel...man blij want die was grotendeels solidair met me...en zo togen we buitenwaarts…

Subtitel: Ingenieus ingénu Reizen deed ik door Europa, de Verenigde Staten, Azië, Midden- en Zuid-Amerika. Door een serieuze, ongeneeslijke ziekte genaamd Polycythemia Vera, die mij heeft getroffen, bij mij is gediagnosticeerd, wordt mijn leven ernstig bekort. Daar ik mij ooit heb voorgenomen op alle continenten te zijn geweest voor ik mijn laatste…

Er zit een libelle verstrikt in een spinneweb. Christoforo Klompstra denkt dat hij nog leeft en hij pakt een bezem om hem te bevrijden. Het is snikheet en het lege omhulsel met de prachtige groene staart dwarrelt als een propellerblaadje naar beneden. Vanaf zijn balkon heeft hij een mooi uitzicht op de Prinsenstraat in Groningen. Met altijd een biertje…