Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het Vooroordeel

hij was onderweg met de trein vanuit het noorden met een dagtrip naar een museum in Amsterdam.
Stapte halverwege over en ging in een nog lege coupé zitten. Ja hoor, daar lagen ze weer op de banken – de kaartjes met een zielige tekst: Ik ben een ongehuwde moeder met twee kinderen en heb geen werk – wie help me?
Het is een nieuwe vorm van bedelen, hij had het al eerder gezien. Langzaam stroomde de coupé vol. Tegenover hem ging een vermoedelijk keurige ambtenaar te zitten en een jonge nog frisse meid. Ze pakten het op hun zitplaats neergelegde kaartje en legden het op het tableautje bij het raam.

Op de nog overgebleven plek aan de andere kant van het gangpad, zette zich een enorme forse donker getinte van oorsprong overzeese rijksgenoot neer. Een in t- shirt gehulde enorme klerenkast van een kerel. Armen als boomstammen, een nek als van een stier en met natuurlijk een glimmende gouden ketting om.
Een bezienswaardigheid, wat hij dan ook niet kon nalaten. Hij bekeek het geheel en de man zag dat hij werd bekeken. Toen hij merkte dat de man het door had dat hij hem bekeek, gaf hij hem maar een knipoog waarin excuses bewondering, verbazing en bemoediging of iets dergelijks lag verscholen.
De man knipoogde geruststellend terug.

Even voordat de trein stopte, kwam de vrouw die de kaartjes had neergelegd langs met een kind op de arm en het andere sjokte er achter aan. Ze vroeg de kaartjes terug en vroeg af en toe of het gelezen was. Een enkeling gaf haar een muntje. Zelf gaf ik uit schuldgevoel een euro. De ambtenaar en de frisse meid negeerden haar. De ambtenaar schudde zijn hoofd toen ik de euro gaf, met een blik van zo beloon je toch dit bedelgedrag.

Aan de andere kant van het gangpad, werden de kaartjes ook braaf teruggegeven – ze meed de klerenkast en wilde verder lopen.
‘Hé, wacht,’ riep hij tegen haar. Ze keek angstig achterom.
‘Je vergeet je kaartje.’
Hij reikte z’n hand naar haar en gaf haar het kaartje met daaronder een dubbel gevouwen tientje.
Een blije en verraste blik was z’n deel.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 27 juli 2021


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 1 stemmen 134



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)