Dagboek Van Een Topsporter

Het leven van een topsporter is hard, soms bikkelhard. Wij zien alleen de successen die ze behalen maar hoe en wat ze ervoor moeten doen is niet altijd helemaal duidelijk. Ik geef u bij dezen een kijkje in de keuken van wat er zoal bij komt kijken.
Neem nou een gewone doordeweekse maandag:

Rond half zeven wordt je gewekt, na regelmatig een onrustige nacht te hebben gehad, waarin weer eens een kamergenoot werd gecontroleerd, hoe het er met hem of haar voorstond. We liggen aan de medische apparatuur die ons in de gaten houdt en als er moet worden ingegrepen piept er weer een apparaat, waarop er weer iemand of meerdere leden van de medische staf komt opdraven.
Maar goed voor half zeven wordt je gewekt en gelijk wordt de temperatuur gemeten. De ‘bloedzuiger’ komt langs om je een serie buisjes bloed te ontfutselen en verdwijnt weer. Ja, dat klinkt negatief, maar zo is dat natuurlijk niet bedoeld. Het is voor je eigen bestwil als je wat wil bereiken. De bloeddruk wordt gemeten, je gewicht en steeds maar weer de vraag, hoe oud je bent en hoe je wel mag heten.
Maar je hebt geen keus, je gaat er in mee, je wilt resultaat bereiken. Je wilt je doel halen.

Goed tussendoor een ontbijt, want je moet op krachten blijven. En dan wordt de medicatie gebracht. In mijn geval zo’n zes middelen: metoprolol. ciprofloxacine, fungizone, spironolacton, magnesium en nadroparine. Het laatste moet ik bij mezelf inspuiten. Eigenlijk niet zo moeilijk, maar toch je voelt je even de junk, die je nooit hebt willen worden en nooit bent geweest.
En dan halverwege de morgen een kuur met een of ander chemisch goedje, wat ook ’s avonds nog eens wordt herhaald.
Ja, je moet er wat voor over hebben om mee te kunnen blijven doen.
En als je weer een poos naar huis mag, dan wordt die kuur vervangen door een experimenteel studiemiddel, waar men goede resultaten van verwacht. En sinds kort krijg ik er nog vitamine D bij. En regelmatig wordt mijn voorraad bloed bijgevuld.

Ja er komt heel wat bij kijken. Het ene middel is voor bloeddrukverlaging, andere voor diverse bacteriële bestrijding. Weer iets anders is voor de maag en hart. Ja en dan mag het ene alleen gebruikt worden, een paar uur na het andere, en dit mag niet met zuivel worden in genomen en na dat mag je een half uur niets drinken (nee sowieso geen borrel natuurlijk – nee dus, gewoon ook geen thee, koffie of iets dergelijks). Kortom alleen dat op elkaar afstemmen vereist een bepaald straks schema en intelligentie. Maar ja, je wilt kost wat kost het doel wat je voor ogen hebt bereiken.

Een echt oplettende lezer zal denken: Hallo alleen al zoiets als metoprolol wordt volgens mij echt niet door topsporters gebruikt. Die lezer heeft natuurlijk helemaal gelijk. Nee eigenlijk zou dit verhaaltje een dagboek van een zieke moeten heten.
Maar ja dan is er geen hond die het leest en nu bent u al tot zo ver gekomen.
Ik vertel u dit; nee niet om medelijden te vragen. Want als je in ons trainingskamp ligt, weet je onderhand wel hoe ontzettend veel mensen ongezien die trainingsschema’s ook moeten volgen.

Nee, ik heb het ook een dagboek van een topsporter genoemd omdat de echte topsporter soms middelen gebruikt om op de been te blijven en soms iets om extra te presteren.
Ziek zijn is vaak topsport bedrijven.
Topsporters bedrijven soms een of ander spel en willen op dat gebied het allerhoogste bereiken – de Olympische Spelen en natuurlijk daar het hoogst haalbare eremetaal; bestaande uit een met goud verguld plak metaal, desnoods een zilveren of bronzen plak en een titel. In bepaalde sporten gevolgd door terechte financiële en commerciële uitbuiting van de behaalde titel.

De echt zieke is ook een topsporter en de voor hem te winnen prijs is natuurlijk wel veel groter: het hoogst haalbare voor hem is: het blijven leven.

topsport geneesmiddelen dagboek eremetaal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122