Alle inzendingen over discriminatie

2/5 Er werd zoiets gezegd als "dat we de mensen niet moesten shockeren, want we moesten die hetero's de tijd gunnen en vragen ons te tolereren". En hoe die het dan moesten leren met ons te leven, bleek uit de vele gespreken over "hoe leg ik het aan boord gelukkig te leven in deze heteromaatschappij", wat zoveel betekent als "hoe leer ik mijn…

Het was in Brussel, mijn eerste contact met de multiculturele samenleving, in de Ieperstraat, op de vroegmarkt. Ik was pas van thuis weggegaan, was in Gent gaan wonen en had een job gevonden. Een vakantiejob. Het was het jaar van de eerste "Gentse feesten". De afspraak was dat ik midden in de nacht op een parking langs de autostrade Oostende-Brussel…

"Waarom schrijft ge altijd over den bruin," vroeg iemand mij onlangs. "Omdat den bruin in de verdomhoek zit," zei ik. "De allochtoon bedoelt u," zei hij. Ik zuchtte eens bij zoveel onbegrip. "Ik bedoel wel degelijk den bruin. Neem nu de witte allochtoon, de Oost-Europese allochtoon. Buiten een laag loontje - dat ernstig onze sociale zekerheid…

Nog verbaasd over het meest bizarre sinterklaasliedje dat mij net werd toegezongen door een knulletje van 10 loop ik verder de straat uit. Voor ik verder kan denken schrik ik van het getoeter van een auto naast me. Een kever vol Pieten, ze toeteren naar iedereen die ze passeren en zwaaien vrolijk. 200 meter verderop rijden ze langs een groepje jongens…

Uit onderzoek van het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) is gebleken dat meer dan de helft van het aantal jongeren in de grote steden een niet-westerse achtergrond heeft. Landelijk gezien komen ca. 1,8 miljoen van de 16,3 miljoen Nederlanders uit een niet westerse cultuur. Dat gegeven leidt her en der op verschillende internetpodia nogal eens tot…

Kent u hem nog, Michiel Smit? Dat is die lamzak die van de rechter publiekelijk een neo-nazi mag worden genoemd. Ja, weet u het weer? Die dus. Behalve een gebrek aan fatsoen, heeft Michiel ook een gebrek aan humor. Desondanks lag ik bulderend van de lach naast mijn stoel, toen ik zag dat Michiel vandaag de Reclame Code Commissie heeft getipt. Want…

En ik maar denken dat Charles Groenhuijsen een echt conflict had met het NOS journaal. Hij zou Philip Freriks gaan vervangen bij het journaal maar werd in plaats daarvan op staande voet ontslagen. Charles was het namelijk niet eens met de Nos-directie die hem o.a verweet dat hij teveel dealde in neveninkomsten waarop Charles op zijn beurt de Nos-directie…

Hij vindt het kaartje, dat hangt aan de rand van de brievenbus. Alsof de postbode het niet de moeite waard vond het kaartje iets door te duwen zodat het op de mat kon belanden waar het hoort. Met lichte tegenzin pakt hij de kaart en leest de boodschap: Beste Dries, Nu je binnenkort de leeftijd van 55 bereikt, kan ik je tot mijn vreugde een reductiekaart…

De bibliotheek is de plaats waar ik het liefst mijn tijd doorbreng. Niet speciaal voor de boeken maar voor de serene rust die er doorgaans heerst. Doorgaans ja, want je moet er natuurlijk niet op woensdagmiddag komen want dan zijn de scholen vrij en kan er zomaar een kudde gremlins tussen de boeken worden losgelaten. Meestal ga ik zo maar aan een…

"Aangenaam kennis met u te maken meneer Mans. U komt solliciteren voor de functie van timmerman in ons bedrijf?" "Ja dat klopt." "Hebt u uw CV bij u?" "Ja, alsjeblieft." "Mmm...hier staat dat u geen twee linkerhanden maar een lul met vingers hebt." "Ja inderdaad, ik kan geen plank recht afzagen alleen als het schuin moet." "Mmm...en…

We hangen hier al jaren rond. Universeler dan dit vind je niet in opiniepeilingen. We zíjn de statistiek, en het Planbureau zou door ons bedacht zijn als we eerder geboren waren. Wie we zijn zie je vanzelf. En anders voel je het wel. Je voelt jezelf terwijl je kijkt. Hoe we zitten. Met onze evenzo geïnspireerde als arrogante uitstraling. We kleden ons…

We hangen hier al jaren rond. Universeler dan dit vind je niet in opiniepeilingen. We zíjn de statistiek en het Planbureau was door ons bedacht als we eerder geboren waren. Wie we zijn zie je vanzelf. En anders voel je het wel. Je voelt jezelf terwijl je kijkt. Hoe we zitten. Met onze evenzo geïnspireerde als arrogante uitstraling. We kleden ons casual…

Als kind leerde ik dat blank en gekleurd in het zuiden van Afrika niet samen door dezelfde deur konden gaan, er was een verschil tussen zitten en staan. Witte en zwarte stranden, alleen de haaien maalden niet om de kleur van ingewanden, de kaken vermaalden zonder onderscheid. Inmiddels zo'n kleine vijftig jaar verder, men denkt niet meer zwart-wit…

De queeste naar het atheletisch lichaam brengt mij in de Bakemastraat. Ik jog aan de dure kant, maar mijn blikken zijn gevestigd op de rijtjeswoningen. Mijn gang wordt al trager. Een afro-hollandse man is bezig kinderfietsjes naar openstaande garagedeur te slepen. De rijwielen zijn duidelijk op slot. De wielspaken rammelen tegen de sloten. Iets te…

Vrij naar Herman van Veen's kleine meid rijd ik hier rond op mijn driewieler tussen al die grote heren- en damesfietsen, kijk op tegen al die grote meneren en mevrouwen. Enthousiast stuur ik met ze mee, mijn kleine beentjes trappen zich een ongeluk om ze bij te houden, alsof ik weer op een fraaie zomerzondag aan de veilige rechterkant van mijn pa mijn…

De eerste keer dat Hermans zich op schrift uitliet over de Apartheid in Zuid-Afrika was in Podium(jrg.16, nr.4, januari 1962) waar hij in zijn rubriek ‘Kleinigheden’ een soort beginselverklaring aflegde. Hem was al eerder opgevallen schreef hij dat hij zich gemakkelijker kwaad maakt over kleinigheden dan over opzienbarend onrecht dat actiecomités…

Ondanks hun strenge Nederlands Hervormde religie leek het een beetje Surinaams. Het Suriname van mijn jeugd waar ik weer in terugkeerde. Een beetje. De kinderen liepen los, de scheiding tussen jongens en meisjes was niet zo streng. Er werd gewoon geravot in duin op strand. Het waren doerakken.” ‘Mijn klas had 64 leerlingen. Tussen 6 en 14. De wederopbouw…

DEEL 3 van DE ZWARTMAN De Zwartman vond zichzelf terug. Beheerst ging hij door waar hij gebleven was. ‘Op school was ik eenling. Door mijn herkomst maar meer nog mijn kleur. De mensen in Holland waren de ‘prisoners of their colonial history’. Ze hadden allemaal op school geleerd over die zwarte wilden, die niks wisten van beschaving. Boeken, letters…

Johnnie Zwartman was de eerste in Nederland (af)studerende creools-surinaamse kweekschoolleerling. Begin 50’er jaren. Ik sprak hem in uitspanning De Druijf op het Rapenburgerplein. In 1988. De oude jodenbuurt, naast de Y-tunnel. Amsterdam. Johnnie: ”In Suriname was na de Tweede Wereldoorlog nog geen kweekschool. Ik was de eerste Creool die onderwijzer…

Soms kom je zomaar iemand tegen die je met verbazingwekkende gebeurtenissen in aanraking brengt. Gebeurtenissen waarvan je een heel duidelijke voorstelling voor ogen krijgt en waarvan je toch denkt: het kan niet waar zijn. Dat gebeurt meestal als iemand een waar gebeurd verhaal vertelt uit zijn of haar leven. Een verhaal dat zich afspeelde in een situatie…

Er moet me iets van het hart: de wijze waarop we de laatste tijd met asielzoekers omgaan vind ik onwaardig en getuigen van gebrek aan belangstelling en respect voor de vreemdeling, die om wat voor reden ook in ons land verzeild is geraakt. De eerste reactie zou moeten zijn, de vluchteling met gastvrijheid en warmte te bejegenen, ontheemd als hij immers…

( Deze column verscheen eerder in de NRC.) Een Hongaarse schrijft ons. Drieënhalf jaar geleden kwam zij hier studeren en ontmoette toen een Fin die hier al jaren werkt en woont. Ze kregen een relatie en ze wilden gaan samenwonen. Als keurige burgers wendden ze zich tot de Vreemdelingendienst. Die vertelde dat zij in Hongarije moest wachten op…

(column uit De Gelderlander, 24 nov. 2001) Een Nederlandse man, Alex, trakteert zichzelf op een skivakantie in het Argentijnse Bariloche. Hij heeft het er naar zijn zin in het oord dat aan een Beiers Alpendorp doet denken - geen wonder want er wonen nogal wat ex-nazi's. En zoals dat gaat bij een wintersportvakantie: er komt een levenslustige blondine…