Alle inzendingen over kinderen

’Ik vond de les saai, toen maakte ik okselscheetjes. Juf Jolanda stuurde me de klas uit’. Zoon vertelt het terloops terwijl hij geconcentreerd zijn frietjes een voor een door de fritessaus haalt. Oh, en toen?‘Toen mocht ik bij juf Sandra in de klas bij groep 7 en 8.’ Een grote klodder saus komt op zijn shirt terecht. Ik kijk er naar, slik mijn…

Het huis van mijn oom Leo, de oom met het mij demonisch en satanisch aandoende gezicht, van mijn oom, de handelaar in vodden en lompen en van mijn tante Dora, die in latere jaren zou sterven aan borstkanker en van wiens ziekbed ik getuige zou zijn, lag ingeklemd tussen de hoog oprijzende muren van een metaalwarenfabriek en de spoorlijn en ik was bij…

Wat ik wil vertellen is het weten dat zij alles zal doen om haar eigen hachje veilig te stellen, desnoods gewetenloos ten koste van mij. Dat is wat ik wil vertellen. En dat zij dit doet zonder uit het oog te verliezen dat ze 'de goede moeder' moet lijken. Jij wilt het niet horen, geloven en ook dat weet ze. Een moeder houdt altijd van haar kinderen…

Zo togen we met zijn zessen naar Limburg, de mooiste provincie van ons land. Zijn bossen, zijn weilanden, zijn kleine dorpjes, waar men elkaar nog begroet. Lieflijke gebouwtjes en de sfeer, die je alleen daar maar proeft, voelt en meemaakt. De rust is er bijna hemels te noemen, sprak ooit een voor ons bekend figuur en weet je, dat ís ook zo.. Met…

De foto moet ongeveer in 1960 genomen zijn en toont mijn moeder, die nog een uitstraling van jeugdige, meisjesachtige charme en lieflijkheid bezit, in een tijd vóór de grote rampspoeden die haar gevoelige hart zouden verbrijzelen en vermorzelen en ze houdt een popje monsterend en liefkozend vast, alsof ze zeer tevreden over de aankoop ervan is en zichzelf…

Toen de kinderen klein waren, was elke nieuwe uitvinding er eentje waar je meteen de halve wereld voor belde, zo van: moet je nou 's horen wat hij of zij deed....het eerste mamma en pappa: nee zei hij, hij zei eerst pappa, en zij zei: niks hoor, het was mamma. De onderlinge strijd tussen de ouders was vaak onderwerp van gesprek, wanneer was de…

Toch gek eigenlijk: vroeger werd er over opvoeden nooit zoveel gesproken, men kreeg kinderen, in sommige gezinnen zoveel en zo strak na elkaar, dan de oudste als vanzelf een beetje de taak van de moeder verlichtte. Die hield dat kind dan thuis van school ( zou nu strafbaar zijn) en het kind draaide mee als tweede moeder als het ware. Niemand die…

Nu ik bijna 85 ben herinner ik mij de volgende gebeurtenis. Mijn vader verdiende net genoeg, dat zijn gezin sober kon leven, en dat was nog ver voor de oorlog. Op een boterham kreeg je meestal margarine en daarop suiker of een speculaasje. Kaas en worst of vis kreeg je meestal in het weekend, dan gingen mijn ouders op zaterdagmiddag naar de markt, want…

Op zondag werd ik met mijn dagcolumn 'Woorden' geconfronteerd, de dag waarop de column ook online kwam op deze site. De gedachte dat het heden zo intens verbonden is met het verleden. Steeds maar weer die blik terug op de momenten waarop we eigenlijk zouden moet 'leven'. Het gebeurde erg onverwacht. Ik was me tijdens de situatie nog niet bewust…

Vandaag heb ik me letterlijk ondergedompeld in een bad vol toekomst. Als moeder van een bijna tweejarige is op een regenachtige dag naar het zwembad misschien niet de meest creatieve vorm van vermaak, maar wel een van de meest effectieve. Uiteraard besef ik, al zoekend naar een veels te krap en benauwd kleedhokje, vrij snel dat ik niet de enige "creatieveling…

Omdat we, een gezin met vier kinderen, aan het water van het Nieuwe Meer woonden, was het niet meer dan logisch dat mijn vader, naast van mijn moeder, ook van vissen hield. Hij was geen ervaren visser. De eerste maanden sloeg hij slechts onvolwassen stekelbaarsjes aan de haak. Er gingen zomers voorbij zonder eetbare vis. Maar tijdens een warme zomerdag…

'Mama, je bent een vergetelijke vrouw' sprak zoon me laatst ernstig toe, toen ik de oplader van mijn laptop weer eens niet direct kon vinden. Ik vond het een mooie uitspraak, keek hem getroffen aan. En ik heb een onvergetelijke zoon, antwoordde ik. Ik kon hem nog net een knuffel geven, voordat ik hard de deur uitrende. In de weekendbijlage van…

't Kind keek me met verbaasde ogen aan, kunt U me zeggen, waarom de buurman dood ging, even stond ik perplex, wilde hem niet met een kluitje het gebruikelijke riet insturen, dacht eventjes na en zei toen: ik denk dat, omdat hij zo alleen was en ook niet zo gezond meer, dat onze lieve heer hem graag boven wilde hebben, zodat er altijd iemand zou zijn…

Het felbegeerde jongetje was toch nog gekomen, na de meisjes, maar het zoontje en het broertje was onstuimig, wild en ongezeglijk. De moeder nam het mee naar de ongelovige arts, die telkens verklaarde dat zij zich iets inbeeldde, tot ze het jongetje zijn gang liet gaan en het het hele bureau van de dokter in wilde razernij afruimde en overhoop haalde…

Op zoek naar een mooie kapstok om wat anekdotes aan op te hangen, ga ik naar een lezing van Paulien Cornelisse. In een volle spiegeltent vertelt ze over haar nieuwe boek: 'De verwarde cavia'. Ze heeft een cavia-stempel mee. Handig voor het signeren straks. Een fan vraagt of er ook borden en mokken van de cavia gaan komen? Een onhandige vraag van…

Jezus liet de kinderen tot zich komen en Mohammed deed het met een achtjarige, ik bedoel maar. Sommige badmeesters weten niet beter.…

Wat ik gedaan had of niet gedaan weet ik niet meer, maar wel dat ik een harde klap op mijn wang kreeg van mijn moeder. Ik was toen ongeveer tien jaar en werd door haar opgesloten in mijn kamertje. Buiten spelen mocht ik niet. Moeder sloeg vaak, ook soms met een mattenklopper. Zij was een kleine vrouw met pikzwart krullend haar. Vader was niet thuis,…

Zaterdagochtend, we staan langs de lijn. De zon schijnt, zoon heeft plezier. Behendig dribbelt hij met de bal over het veld. We kijken aandachtig toe. De twee kleinsten uit zijn team rennen het hardst. Wat een energie. ‘Ga door, ga door’ roept de trainer. En dat doen ze. Het gras is ongelooflijk drassig. De damp komt er vanaf. ‘Ik zet mijn rugzak niet…

Tring, de telefoon, aan het nummer zie ik dat het bekend is, dus zeg ik mijn naam niet. Oma? Ja lieverd vertel eens hoe was je dag? Nou oma, ik probeerde je gisteren ook al te bellen maar je was in gesprek. Tja lieverd, dat kan, ik had iemand aan de telefoon die erg verdrietig was en dan kan ik natuurlijk niet eventjes zeggen: stop nu even met verdrietig…

Een appje op mijn mobiel (tja je gaat met je tijd mee, of niet?) mam: mag de kleine bij jou het weekend? Zonder na te denken zeg ik: natuurlijk. Het kind is opa-gek, heerlijk en ik ben totaal niet jaloers dat ie met Opa een heel ander contact heeft dan met Oma. Mam: moet je dat nog met Pap overleggen? Nee lieverd, dat vertel ik gewoon. Einde app…

Oma? Raad eens wat ik heb gekocht? Tja lieverd, geen idee, is het om te spelen, of te snoepen? Om te snoepen, Oma. Oei, dat wordt lastig en na een aantal snoepsoorten te hebben opgenoemd, van spekken, droppen, toffees en meer van die grappen, zegt kleinkind: nee Oma ik heb zoenen gekocht! Zoenen? Kun je die kopen dan? Jawel hoor er zit chocola…

Empty nest is een relatief begrip. Dat weet ik nu. Het ene moment zoek je een nieuwe invulling van je bestaan. Het volgende moment bereid je je voor op de terugkomst van een telg die eerder is uitgevlogen. Geen idee hoe hier in het dierenrijk mee wordt omgegaan. En wij ouders? Checken we bij Intratuin of ze ook deurmatten verkopen met ‘Welcome back…

Kruidenier Piet spande zijn paard voor de wagen om zijn levensmiddelen en andere goederen aan te prijzen bij de boeren en andere bewoners in de landelijke omgeving. Het was woensdagmiddag en hij vertrok zittend op de bok langs de smalle wegen tussen de goudgele korenvelden. Het was juni en broeierig warm, maar daar had hij geen last van. De hemel was…

‘Soms moet je investeren in die liefde….’ Meisje ik wacht op jou, altijd als je langs loopt… Nee dit is niet net zo, nee dit is al lang zo….’ Ik kijk op. Zoons kinderstem klinkt melodieus en serieus door de kamer. Maarten heeft zijn koptelefoon op, frommelt met zijn handen aan het snoer, zingt zacht en vol overgave. Met zijn knieën opgetrokken, zit…

Tijdens mijn dagelijkse gratis portie koffie bij de AH-koffieautomaat staan er ineens twee jongemannen in zwarte kledij op 'mijn stekkie'. De één draagt een zwarte hoed. Ze stralen veel vitaliteit uit en ze dragen een identiteitsplaatje rond hun nek. Aanvankelijk denk ik dat het leden van de Mormonen zijn. Als vanzelf buig ik voorover om te lezen…

Het moet zich afgespeeld hebben tijdens mijn vroegste jeugd. Ik woonde met mijn ouders op de bovenverdieping, zoals toentertijd gebruikelijk was wegens de heersende woningnood van een van de statige en deftige huizen in de G. de Bondtstraat in het zuiden van onze stad. We hadden briketten in de zwart-glanzende kolenkit en luisterden via de ouderwetse…

Nou kan ik best, op mijn dooie ( nu nog niet natuurlijk) gemak over de wind schrijven, want vanmiddag gaat het weer stormen, ik kan over de zon schrijven die vandaag nog eventjes, voor de storm die verwacht word, heerlijk naar binnen schijnt, ik kan schrijven over mijn maatje, die ligt te snurken op de bank- en dat mag want dat komt dan weer van de…

Licht en schaduw vallen over een verre wereld: het is de wereld van mijn vroegste jeugd. Sommige contouren nemen duidelijker vorm aan en treden helder voor mijn geest. Veel blijft voor altijd in duisternis gehuld. Er was een kamer; er was een bont kleed met oosterse motieven. Daarop een vaas. Mintgroene stengels tekenden zich vergroot af achter het…

Opa stond aan zijn wieg en "kon niet denken van geluk" zoals hij verklaarde. Het lot had hem een kleinzoon geschonken. Voor zijn eigen zoon, de stamhouder, had hij de sterren van de hemel willen plukken. Maar gebleken was dat heftige onstuimigheid leefde in het innerlijk van het kind; het gooide in het halletje van het arbeidershuisje tien eieren…

‘Jij bent Dafne Schippers en ik Usain Bolt. Kom, rennen!’ Als een katapult schiet zoon uit zijn zogenaamde startblok. Al snel heb ik het nakijken. Het is volop herfst in park Oudegein. Ik zie rode, gele, paarse kleuren, hier en daar nog groen. Blauwe lucht, dampige atmosfeer, de zon schijnt. Aan de omgeving ligt het niet. Tijdens het rennen probeer…