Alle inzendingen over overig

Thuishaven en vangnet. De spin zoekt zijn hoek, in het verborgene creëert hij zijn web. Zijn grote vijand is de mens, met een onstilbare behoefte aan controle. Zelfs de meest verborgen schaduwplekken ontkomen niet aan diens ingrijpen. In één rats gaat daar dan het grootse werk. Opnieuw beginnen...

Gegroefd, gerimpeld, een leven beproefd, het oude lijf zat pimpelt, krijgt met moeite de schroefdop van de klare, dat was leven, dat was je ware. Vervolgens met een glimlach in slaap vallen, wakker worden is geen optie.

Met een terloopse beweging tik ik de sliert verdorde bladeren van mijn hordeur. Het volgende moment realiseer ik me dat dit niet logisch is. Verdorde bladeren midden in de zomer. Noch de plaats, in het midden van het gaas. Op het plankier van mijn balkon ligt een slak. Samen met een pluk bladderig...

Het was gisteren weer een ouderwetse saaie Zondag. Als kind had ik al een hekel aan deze 'dag des Heeren'. We mochten niet fietsen, kregen geen ijsjes, zaten 's morgens in de kerk en 's middags in de auto. Onze ouders hielden van rondrijden. Zij lekker voorin, de auto blauw van de rook en er moc...

De toptien hartenkreten klopt voor geen centimeter.

Wu hebun un pragtig alfaabet, aleen zein er leturteekuns die op meer dan 1 manier uitgusprookun wordun. Dat is oplosbaar: Gubruik géén C, Q, X en Y. Dan bleivun er 22 letterteekuns oovur. Daarmee kan ju un tusunalfaabet maakun waarmee ieduru letur en leturkombienaatsie 1 klangk voorstelt zoodat e...

Ik ben parfumeur, in m’n vakkring Neus genoemd. Heel m’n leven staat in het teken van m’n neus, die verzekerd is voor een miljoen. De wereld bestaat voor mij uit geuren; mens en ding laten moleculen achter die ik oppik met m’n neus. De rechter knikt bevestigend: ‘het is een knaap’. ...

Ik heb een vaasje, een heel klein vaasje, platvoetend tuut het glazig in rechte lijn in de kast. Soms komt het daar uit, een roos, chrysant of gerbera heeft mijn vaasje dan nodig om uit de verf te komen. Het lijkt wel of mijn vaasje dat weet, een enkele bloem schittert in glas. Ik heb een glaasje...

De vlammen der haat die enkel gevoed worden door afgunst, jaloezie en nijd, kunnen slechts gedoofd worden door vuur van de liefde dat ontstoken is in hart en ziel.

Het vriest dat het kraakt. Zo was de winter van 1959. Mijn slaapkamerraam is bedekt met prachtig, witgekleurde ijsbloemen. Het is ongelooflijk dat die uitbundige vormen vanzelf ontstaan als je slaapt. Door het raam kijken is onmogelijk, er is geen enkel plekje dat niet is bedekt met ijs. Ik blaas mi...

Onder de toren is het nog lang niet rustig, op het terras is nog een groepje in gesprek, binnen is de muziek allang verstomd. Aan de bar vinden in het staan nog wat gesprekken plaats die om de een of andere reden met grote haast gevoerd moeten worden, alsof er in de morgen geen nieuwe dag meer zal z...

“Goedemorgen!”, zegt de man achter de balie in de het benzinestation. Hij kijkt mij indringend aan. Oeps, vergeten. Ik was even in gedachten en probeerde tussen het plastic in mijn portemonnee mijn creditcard te vinden. Ik ken ‘m wel, die ouwe brompot, hoewel ik ‘m maar één keer per maand ...

Verveeld stond hij voor zich uitstarend glazen te pouleren. Zoals gewoonlijk was er in de 24uurbar weer eens niets te doen. Dertig verdomd lange jaren werkte hij hier nu. Hij was pas twintig geworden toen hij destijds hier kwam werken. Dat waren nog eens tijden. Zijn vrienden van toen benijdden hem ...

's Lands grootste kruidenier blijft op de kleintjes letten. Na de smurfen, de welpies en soortgelijk klein grut pakt de grootgrutter ons nu in met voetbalplaatjes. Eén pakje met vijf van die dingen bij iedere tien euro aan boodschappen. De tijden zijn veranderd, net wat u zegt. In mijn jonge jaren...

Ja hoor, het was gisteren goed raak! Ik was voor de derde keer ijssie aan het kraken, want ja, na enkele weken terug 2 kleine toertochten te hebben gereden, wil je toch graag nog een kans. Het ging zo gaaf! Altijd als ik ijssie kraak hou ik me ergens aan vast voor als het mis mocht gaan. Maar g...

Hoe denken de meeste mensen en in welke vorm wordt een gedachte omgezet in een voor anderen waar te nemen actie? Zonder in te willen gaan op de nogal gecompliceerde chemische processen tussen neurotransmitters e.d. van het menselijk brein weet ik uit ervaring, hoe zich het denkproces bij mij voltrek...

We kregen hem als kado voor ons trouwen, want iedereen wist hoe graag wij een kindje wilden. En God weet dat we geprobeerd hebben er een te krijgen: nadat het niet lukte en de dokter ons eindelijk volledig liet onderzoeken in het ziekenhuis hebben we ons jarenlang van kruidenvrouwtje naar fertilit...

De oude man keek over het landschap heen. Hij stond op de hoogste bergtop die er in zijn land was. Zijn gezicht was verweerd. Zijn rimpels waren groeven die welhaast pijn moesten doen. Desondanks lag er een glimlach op zijn gezicht. Hij had een binnenpretje. Omdat hij Het wist. De oude Indiaan ha...

Wat dies meer zij. Kijkend naast mijn toetsenbord kom ik geen letter verder, zo schiet het dus niet op! Mijn handen komen gewoon maar niet op gang! Ik zou toch vanaf vandaag aan een nieuwe toekomst beginnen? Ben ik nu al aan het verzaken? En ik had het mezelf nog zó beloofd! Iemand za...

Adriaan van Dis zei het ooit treffend. Volgens hem zijn er drie dingen waar Nederlanders over zaniken: het voetbal, het weer en de presentatie van Zomergasten. De eerste twee vallen wat mij betreft af. Vitten op Feyenoord laat ik over aan Frank van Keeren en wauwelen over het weer vind ik meer iets ...

Ik trek het niet meer. Koop je iets voor vijf euro en betaal je met een tientje, zegt die man in die winkel terwijl hij het wisselgeld teruggeeft: "Met z'n vijven." Hele dag naar de knoppen. Ook opgetekend uit de mond van deze misselijkmakende middenstander: "Alsjeblieft, twee dollar." Woehahah...

Hoe zou het toch zijn met Wim Mateman? Ik geef het onmiddellijk toe: er gaan dagen voorbij in mijn leven dat ik mezelf die vraag niet stel. Het is zeer wel mogelijk dat voor de gemiddelde columnlezer hetzelfde geldt. Sterker nog, tien tegen een dat u geen flauw benul (meer) heeft over wie ik het in ...

Op de rand van mijn bed zat een heel klein mannetje. ‘Wat denk je van het leven?’ vroeg hij en lachte zoals alleen maar kleine mannetjes kunnen lachen. Toe maar, knikte hij aanmoedigend. ‘Ik vertel het niemand. Ik verzwijg alle geheimen zoals geen mens dat doet.’ Ik voelde een verlangen ...

Het is niet erg warm. Maar het is fijn toeven in de tuin, gezelschap gehouden door een glas helder water en een boek. Zonder een voet te hoeven verzetten zit ik in Bandoeng of Klaaswaal. Het volgende moment vaar ik op een kleine viskotter of zit ik vijf weken in een ballon die over Afrika vliegt. Me...

Vroeger, ja toen ze gelukkig door het leven ging, toen ze blootsvoets danste in het gras… wat was ze jong en mooi. was dat wel zo? Ze kon elke jongen krijgen die ze maar wilde… en het bewijs ervan liep rond. Iedere jongen, jawel en moeite hoefde zij niet te doen. was dat wel z...

De familie van mevrouw Kiriman, had dan eindelijk het besluit genomen…het zou een ouderwets creoolse begrafenis worden en dus zouden er professionele “huilers“ komen dede oso want heel eerlijk, hun moeder was niet geliefd geweest en ze had ook nooit bij leven gezegd dat ze “dans...

Het was weer de hoogste tijd voor een tandartsbezoek. Gewoon de halfjaarlijkse controle, niks bijzonders. Even bellen voor een afspraak. Hè, waar lag dat kaartje nou ook alweer. Daar stond het nummer op. Nou ja, dan maar in het telefoonboek opzoeken. Hé, dat is gek: hij staat er niet in. Of is dit...

Ik stootte zijn glas om, zijn glas met water. Onverstoorbaar rechtop zat hij, de blinde man aan tafel. Met een servet depte ik het water, droogde zijn mes, bracht een nieuw servet en ik verontschuldigde me. “Pardon Meneer, dat was dom van me”. Lachend sprak de man: “Ben je gek joh? Da...

De jaren van verslaving. deel 1 Toen ik na al deze ellende van dwalingen van het gerecht niet meer wist wat ik moest doen, begon de volgende periode van problemen in mijn leven. Wel of niet door mijn schuld, het was zo. Ongelovig staarde ik naar mijn paspoort waar eens mijn kinderen gestaan h...

De laatste dagen ontvang ik van verschillende personen steeds dezelfde vraag: zeg, wanneer kunnen we een nieuwe inzending van je verwachten? Zelfs vandaag nog werd er met dezelfde belangstelling vanuit uit Paraguay geïnformeerd en dat is toch niet bepaald naast mijn deur. Om eerlijk te zijn moet ik...