Alle inzendingen over eenzaamheid

Meteen al de eerste keer dat de vrijwilligster de kamer in het Zorgcentrum betrad, viel haar blik op een gitzwarte hond van stof met glanzende kop en licht geopende, vilten, roze bek. Mevrouw verkommerde en vereenzaamde tussen de muren van haar kamertje, in het luchtledige van haar eenzaamheid,...

Op de dag waarop opnieuw onregelmatigheden in haar borst waren aangetroffen, had zij een groot, wijnrood kussen aangeschaft voor negenenveertig euro voor Binky, haar enige kameraad. Het was een koninklijk kussen en Binky lag er pontificaal op, als een vorst, met uitgestrekte poten. Zijn vacht...

In het grote huis met de vier slaapkamers, die geen doel dienen, is hij ongelooflijk, dodelijk en onvoorstelbaar eenzaam na de dood van zijn vrouw en hij moet praten tegen de muren, die op hem af komen. De kleinkinderen komen ook nooit meer op bezoek; opa is quantité négligeable geworden; ze...

"Zeg 't mar, mèske" zei hij uitnodigend. Een vader of een vriend die mij "meisje" zou kunnen noemen, bezat ik sinds lang niet meer In 't vroege voorjaar was altijd de merkwaardige drietonige "lokroep" van de ijscowagen in de vroege avond hoorbaar en deze keer was ik haastig in de...

Ik ben weer alleen in mijn huisje dichtbij de hei. Alie is bij haar vriendin terug in Den Haag. Gehoord en gezien heb ik het hoe ze met tranen in haar ogen vrede sloot met Greet. Dominant was Alie wel, maar wat zal ik haar missen, ze kon zo lekker bami en nasi klaarmaken. Het rook altijd zo lekker...

De "Arriva"-bus had over de Heuvel gehobbeld en de halte op het Piusplein bijna bereikt, toen we in gesprek raakten. Ze zat al geruime tijd naast me en ik had vanuit mijn ooghoeken de leerachtige huid van haar wangen, haar grijze haar en haar bril geobserveerd. Ik heb weleens overwogen hoe...

Ik zat achter de geraniums een beetje te dommelen en ik was alleen thuis. Het was tien uur in de avond toen de huisbel rinkelde. Niet meteen open doen, dacht ik. Je weet maar nooit tegenwoordig, want ouderen worden vaak beroofd en mishandeld door het tegenwoordige boeven tuig. Maar ik was...

De zon speelt een frivool spel met licht en schaduw en werpt warrelende, wervelende vlekken over de rustieke houten tafels en banken die daar staan opgesteld, vlakbij de oude Kloosterkerk waar de paters een restaurant hebben ingericht; een tafereel dat spreekt tot mijn verbeelding. De dames en...

"Prent het in je geest, die nog zo gevoelig is: van niets heeft de mens een zo grote afschuw als van de eenzaamheid" (Erich Fromm) Het huis ligt er triest en troosteloos bij. Binnen: de traditionele indeling: een bankstel in de ene helft van de kamer en in de andere een eettafel die hoogstens...

Soms tref ik hem aan in de bibliotheek die hem slechts schijnt te dienen als een schuilplaats en als een tweede thuis die de harde, vijandige wereld hem bieden; hij laat alles ongelezen hoewel vele levens en lotgevallen in velerlei romans eveneens getuigen van eens geleefde levens, wellicht ook...

Ik houd van mensen die iets te melden hebben. Daarom ga ik graag naar het theater. Lekker op het pluche in een intieme setting. Alleen maar ontvangen. Eén van die voorstellingen vergeet ik nooit meer, een avondje Stef Bos. Hij was zojuist teruggekeerd uit Zuid-Afrika en duwde ons diep in de...

Aan indrinken deed ik niet, want ik wilde niet bij voorbaat al halfdronken zijn, zodat ik het mooiste van de nacht zou missen. Meestal keek ik eerst een Franse film op een Belgisch net met ondertiteling. Op die manier heb ik honderden typisch Franse films bekeken, lekker slow, maar met vaak een...

Je baant je een weg door de menigte die tegen je aan duwt en dringt. De geur van versgebakken frites, haring en lekkerbekjes zweeft door de lucht. De stad tooit zich met vlaggen op deze feestelijke dag: het is Koningsdag Je voelt de eenzaamheid wat minder die je anders zou benauwen of overvallen,...

Somber gestemd ben ik, want mijn buurvrouw Alie, die mij altijd mee nam in haar auto om in het naburige dorp boodschappen te doen, is vorige week verhuisd met haar vriendin naar Purmerend. Ik genoot altijd van haar aanwezigheid, het gezellig samenzijn en de maaltijden die ze klaar maakte, vooral...

Achteraf lijkt muziek een uitstekende manier om afstand te overbruggen terwijl een piano speelt Chopin bijvoorbeeld

Ik ben Henk, mijn sterrenbeeld is schorpioen, vroeger was ik tandarts en nu vind ik het leven verschrikkelijk. De bloem en de steen die bij het schorpioensterrenbeeldje horen interesseert mij niet. Kaarsen brand ik niet voor de gezelligheid want mijn leven heeft niets gezelligs. Waarvoor en voor...

Niet voor niets komt de dame die ik bezoek uit Den Haag: het is "mevrouw" vóór en "mevrouw" ná in ons gesprek: "Wilt u een kopje koffie mevrouw"? "Wilt u een stukje gebak?" Haar pontificale villa omringt haar als een mantel van steen, marmer en pluche, die niet kan verwarmen. Het...

24. Ruud is een lieve jongen. Hij komt uit een hecht en liefdevol gezin. Zijn ouders zijn rustige, vriendelijke mensen. Eigenlijk zou ik me bij hen op mijn gemak moeten voelen. Als we elkaar nog maar een paar weken kennen, word ik al uitgenodigd om bij zijn familie Sinterklaas te vieren. Wij...

Henk en Ingrid zijn beiden van middelbare leeftijd en hebben vaak ruzie. Daarom voelt hij zich eenzaam. Ingrid had haar oog laten vallen op de buurjongen van twintig jaar, een heel lieve knappe jongen. Op een warme dag in mei had Henk haar betrapt met die jongen in de schuur. Zij lag op de tafel...

16. Eindelijk is het dan zo ver. Ik heb mijn eindexamen gehaald. Na ruim zes jaar zwoegen ben ik er in geslaagd een mavo-diploma te halen. Ik vind mezelf de grootste mislukkeling die er op school rond loopt. Veelbelovend met een vwo-advies op het atheneum beginnen en na zes lange jaren...

8.2. Na de verschrikkelijke gebeurtenis in Berlijn word ik ziek (ziekte van Pfeiffer). Ik ben enorm opgelucht als blijkt dat ik niet zwanger ben. Dat was mijn grootste angst. Ik had niet geweten wat ik dan had moeten doen. Ik ben erg moe en lig veel in bed. Na een paar maanden ben ik weer zo...

5. Mijn vader was hoofd van een lagere school. Ik zat bij hem op school en in de zesde klas bij hem in de klas. Tijdens mijn kindertijd noemde ik mijn vader “meester”. Andere kinderen noemden hem ook zo en ik had niet het gevoel dat ik in de ogen van mijn vader anders of meer was dan de...

(mijn leven in stukjes…) 1. Ik ben een meisje van een jaar of zeven. Samen met mijn vier jaar jongere zusje Rosa zit ik opgesloten op een slaapkamer in het woongedeelte van een kampeerboerderij. Het is ongeveer zeven uur ’s avonds. Mijn vader is hoofd van een lagere school en gaat ieder...

Wulpse Alie aan de telefoon: ''Hé Kees, ik voel mij zo eenzaam, mag ik bij je komen?'' ''Natuurlijk mijn liefste, kom maar gauw, ik ben ook altijd alleen. Met z'n tweeën is altijd beter dan alleen, maar soms is het beter alleen te zijn wanneer je samen leeft met een naar persoon. Je hebt...

Gelukkig waren de boodschappen op tijd gebracht en kon ik een paar oliebollen voor mezelf bakken. Net op het moment, dat ik beslag wilde gaan maken ging de telefoon. Het was wulpse Alie, een buurvrouw die verderop woont. Ze zei: ''Kees, ouwe jongen, vind je het goed, dat ik vanavond bij je komt....

Mutsumi Fujisaki, beter bekend als Miyu Uehara, is geboren op 2 mei 1987 op het eiland Tanegashima, Miyu's ouders zijn Hisao en Ichiko. Ze was de jongste van tien kinderen en ze is in armoede opgegroeid. Ze ging naar de middelbare school in Kagoshima, het Napels van het Oosten genoemd, op...

Vertwijfeld en met ogen vol tranen bevond ik mij vis-à-vis met een manshoge etalagepop, die aan de andere kant van het glas "Abraham" stond voor te stellen, maar het was niet het gewicht of het getal van de halve eeuw van mijn leeftijd die mij neerdrukten. (Welke betekenis dit uiterst armzalige...

In 1941 was er al sprake van Jodenvervolging in Amsterdam, later werd dat veel erger. Boven ons op de derde etage woonden een oud joods echtpaar. Zij leed aan een zware vorm van reumatiek en kon nauwelijks lopen. Zij was dan ook altijd thuis, de buurman deed de boodschappen. Zelden heb ik als...

De spare ribs namen zijn bord voor negentig procent in beslag en ik vroeg me af wat zijn maag ermee aan moest, zoals ik me afvroeg hoe ik de avond met hem door moest komen.... In het halfduister van het restaurant moesten we schreeuwend ons gesprek in stand houden dat leek weg te zinken in het...

Iemand heeft eens gezegd: Eenzaamheid is een mooie zaak, maar je hebt iemand nodig die je dat vertelt. Gelukkig is er iemand die dat mij steeds laat weten en dat is wulpse Alie, mijn buurvrouw een halve kilometer verderop woonachtig. Mijn huisje staat langs een smalle weg waar nauwelijks verkeer...