Alle inzendingen over Kollumer herinnering

Mijn ouders, mijn twee broers en ik woonden in de gereformeerde pastorie in hartje Kollum. Via het tuinpad kon je naar de kerk. In de tuin stonden drie appelbomen voor de drie gebroeders. De kleuterschool was naast ons en ik hield erg veel van juffrouw Van der Zee, die lief en zorgzaam was. Op een...

Als scholiertje van de basisschool in Kollum had ik best enkele vrienden. Mijn broers en ik kwamen vaak bij heit en mem Zeldenrust, die dertien kinderen hebben. Heit was slager en ik hoor nog het doodsangstige piepen van de varkens, als ze door de smalle poort moesten gaan. Achter in de tuin was...

...op heden nooit meer ergens heb kunnen kopen. Kollumer kaas mag dan bekend en lekker zijn, ik heb die fabriek nooit ontdekt. In een supermarkt betaalde ik met honderd gulden voor een ijsje, wat de kassière verdacht vond en inderdaad, ik had mijn eigen vader bestolen. Had hij maar niet moeten...

...kaassoort proef, dan komen er spontaan talloze herinneringen incluis associaties in mij omhoog borrelen. Ik weet nog exact hoe de gereformeerde pastorie er van binnen uit ziet. In gedachten kan ik er nog gemakkelijk doorheen dolen. De studeerkamer was boven de garage met de witte Cortina....

...staan dan de rest. Tragisch, als de smaak van Kollumer kaas. Al die wilde avonturen uit mijn jeugd: van polsstok springen met vaak al gauw te natte laarzen tot soldaatje spelen op de oorlogsbunkers in de koeienwei, van boten plunderen in de jachthaven tot duiken van de bruggen, van varen door...

...kwam er een plek voor Wiebe vrij en wel in de Kollumer kaasfabriek. Wiebe voelde zich voor het eerst van zijn leven op waarde geschat en hij werkte als een Fries paard. Zijn meerderen waren dik tevreden over hem en aan kaas ontbrak het de familie Zaanstra niet meer. Zijn ouders waren wel wat...

In de smalle straten van Dichterswijk in Utrecht kon een kind goed spelen: nauwelijks auto's, het paard van de olieman liet dampende bouwwerken achter. We woonden vlak naast een melkwinkel en dichtbij bakkerij Do Schat. Een klein arbeidershuisje met een tuintje vol kiezel en platgetrapt gras, een...

...kort, nauwelijks bestaand. Dus als je veel herinneringen wilt hebben en het gevoel wilt hebben dat je de tijd benut hebt, dan is het handig om nieuwe dingen te doen. En dan hoeft dat in absolute tijd niet echt lang te duren. Niet dat dat mij veel uitmaakt, ik vind het gewoon leuk om zo nu en...

...de kerst is alles gesloten. Ik ga nu maar wat van onze muziek beluisteren. Ondertussen houd ik mijn herinnering aan jou in leven. Was jij er nog maar…

Ik kan niks wegdoen. Wie wat bewaart, die heeft wat. Een afwijking in mijn geval. Ik heb bijna alles nog: hele jaargangen van Voetbal International, oude proefwerken, verjaardagskaarten. Wat moet een Metz ermee. Dat vraag ik mij ook vaak af, maar toch kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om...

...ontving. Daar draaiden ze deze plaat vaak. De herinneringen aan de feestdagen daar met de bijbehorende hilariteiten komen dan ook weer boven. Dit heb ik ook met 'Hawa na kyla hawa'. Dat is een leuk lied dat ik uit mijn hoofd ken, maar nooit wist ik waar ik dat vandaan had. Laat staan hoe...

Ze lachte weer, toen ze de zee zag, het zand, waar rupsbanden hun sporen hadden achtergelaten, wat een aanblik opleverde alsof we op een vreemde planeet liepen, en de mooie luchten, boven een messcherp in het heldere blauw getrokken horizon. Eindelijk, de zee! Ik geef het toe, we zijn er aan...

Er bloeide volop speenkruid. De bomen met bloesems lieten zich door Huibert bewonderen. Als hij niet in het bos rondliep, voetbalde hij met zijn kameraadjes in een boerenweiland. De fles was door zijn eigenaar weggegooid en vergeten. Huibert groeide op tot een grote, pientere jongen, die graag...

...allen gezond zijn en hem missen ja ja missen allemaal missen in het leven van foppe maar de herinnering blijft in zijn dromen bestaan!

...zitten. Nee, ze wil geen nieuwe herinneringen aan deze stad verzamelen. Ze wil de fijne herinneringen van die twee jaren bewaren.

Lang geleden was er een meisje waar ik gek op was. Wanneer er duisternis was bracht zij licht. Haar hart was van glas. Zo breekbaar. Zij had volgens de achtergebleven dorpsgenootschap waar wij toen woonden maar één afwijking. Zij was Joods. Mij maakte het niets uit. Zij was wie ze was. Een meer...

...door herhaling. Als je dus een meester in herinnering wilt worden, kun je er niet vroeg genoeg mee beginnen en blijven herhalen.” “Maar ik ben al over de vijftig…” riep Tony vertwijfeld. “Wel, herinner je alles vanaf nu zo goed mogelijk, dan kan je de volgende keer er véél...

...uit mijn gedachten toen... ik werd bestormd door herinneringen... Een klein, donkerharig, flitsend bewegend vrouwtje was ze. Dol op haar werk, hevig erop gebrand haar eigen enthousiasme over te brengen op onze vaak onwillige geesten. Een zilvervisje leek ze, al was dat misschien een wat...

Ze was één en al levenslust. Jong, en ja, ook dat tikkeltje losbandig. Maar, zijn we dat allen niet geweest in een ver verleden. Haar glimlach was zo ontwapenend, dat elke fout haar onmiddellijk werd vergeven. Die onschuldige blik wist iedereen in te palmen, elkeen te bekoren. Het was dan ook...

De ramen van de huiskamer zaten vol met ijsbloemen, naar buiten kijken was onmogelijk, maar met een beetje warme adem kon je een ronde opening maken om er door heen te kijken. De straat zag er verlaten uit en de grond was bedekt met sneeuw. Ook binnen was het ijskoud, kolen voor de kachel waren...

Onderstaand verhaal speelde veertig jaar geleden d.w.z. vóór 9/11, Esfan Jani was nog niet geboren. En dat is wel te merken ook. HAZERA Een paar minuten te laat voor het college vond ik een lege plaats ergens bovenin de collegezaal, gaf links en rechts een routineus knikje, ging zitten en...

Robocop Toen ik op de interstate reed op weg naar de agent van mijn uitgever in Dallas was het heet. Ik had het raampje open van mijn chevy. Toen werd ik gepasseerd door een agent van de highway patrol. Hij gaf met zijn rechterarm aan dat ik aan de kant moest. Zo gezegd zo gedaan. De...

De oude man strekte zijn armen uit en prevelde zijn gebed richting de zon. Het stof waaide door mijn haren terwijl ik hem bewonderend bekeek. Ook ik bad en prevelde. De woestijn in de verte vervormde door de hitte. Ashani greep mij gebiologeerd om mijn middel en zuchtte hard. Ze was vervuld van...

Mijn vader kocht het huis op een dinsdagmorgen. Hij werkte al een jaar als vertegenwoordiger in Rotterdam. Bijna elke morgen reed hij hier aan de overkant van de singel over de Ringdijk, steeds maar kijkend of er een huis te koop stond. Toen dit huis te koop stond was hij waarschijnlijk de eerste...

Naast de garage was achter het huis eerst een terras en dan een grasveldje. Het terras bestond voor de helft uit een groot vlak van beton, dat aan het huis vast leek te zitten, de andere helft bestond uit betonnen platen van 50 cm bij een meter, die los lagen. Ze waren loodzwaar, maar heel af en...

...waarin zich in de loop der jaren de stoffige herinneringen ophoopten. Ik trok regelmatig op een regenachtige middag een kastje open op de kamers van mijn broers om er rond te neuzen tussen oude strips, boeken en tijdschriften. Ik was er op zoek naar de verborgen geheimen van hun leven, maar...

Vroeger, ja toen ze gelukkig door het leven ging, toen ze blootsvoets danste in het gras… wat was ze jong en mooi. was dat wel zo? Ze kon elke jongen krijgen die ze maar wilde… en het bewijs ervan liep rond. Iedere jongen, jawel en moeite hoefde zij niet te doen. was dat wel...

In het voorjaar van 1961 gingen we voor de eerste keer op vakantie naar Monchau in de IJfel. We logeerden in een klein familiehotel. In ons kreukel-Duits maakten we al snel vrienden. Monique, de dochter van de slager, was een goede gids. Ze nam ons mee over de smalle wandelpaadjes die langs de...

...gegroeid, van mijn broers en mij, ieder één. Herinneringen kwamen bovendrijven. Daar had ik koeiehorens schoongemaakt en zelf bloemenparfum gemaakt. Boven de garage was de studeerkamer van mijn vader, waar hij zijn preken schreef. Het tuinpad liep keurig richting de kerk. In het grote huis...

Ik wilde een racefiets. Dat was een probleem. Mijn ouders hadden het geld niet. Toch wilde ik een racefiets want ik was al zeven jaar. Mijn vader worstelde zich door krantenadvertenties van tweedehands fietsen en noteerde vier adressen. De advertenties spraken van jongensfietsen. Niet van...