Alle inzendingen over adem

Anabiose is adem, is leven...!…

Al was het maar de tijd van de laatste adem. Die van ons, de maatschappij of deze wereld. Vóór die laatste adem zijn wij geboren, worden van kind adolescent en vervolgens volwassen, (misschien) vader/moeder om tenslotte na een (mooi) leven onze laatste jaren op leeftijd te slijten.…

Ik merk op dat ik met mijn buik adem. Het kwartje valt meteen. Mijn hart doet niet mee! Vervolgens leer ik de natuurlijke ademhaling. Beter gezegd: ik herinner het me weer. Ik voel vrijwel meteen emotie. Het is een mengeling van vrijheid en pijn. Hij vertelt me dat het woord 'ziel' een afgeleide is van het woord 'ademen.'…

Over de nadagen van Oscar Wilde ( 1854 - 1900 ) in en rond Hôtel d' Alsace. Hoeveel prachtige beelden spookten niet door zijn erudiete hoofd, hoeveel ongeschreven wijsheden, poëtische kwinkslagen... De nadagen van een verbannen koning met een kroon van seringen en een scepter van glanzend ivoor... En 's nachts liep hij dronken langs de kaden van…

En toch ook dit alles was waan en hij beefde en hij wist, deze angst was hoop, geen valse hoop, hij haalde eens diep adem en hij mijmerde: Geen valse hoop! Meer licht, dat zocht hij, meer licht, dat vond hij overal. Jawel, verlichting alom.…

Er is echt niemand op aarde die macht heeft over het ware levenslicht, de adem van Jahweh, de kern van al het leven, het grote doel van alle mensen in alle eeuwen, dat is: Versmelten met de God die eeuwig is, de Machtigste!…

Een boerenlul uit de provincie en zonder pretenties, zonder buitensporig pauwgedrag. Wat was, wat was mijn leven eenvoudiger geweest, meer hanteerbaar. Wat had ik de jaloerse aasgieren beter kunnen afschrikken of in hun schubbenstrot bijten. Vergeef mij, God, ik ben volstrekte chaos, het totaal onverwachtse, de vette dandy in zijn onvergeeflijke rijk…

De bedrijvige mensen met hun aangepaste manieren en hun onderliggende benepenheid, angst voor iedere wilde vorm van passie. Hij daalde af in de sombere krochten van de dwaze onderwereld, als een heroïsche kapitein die bij het onherroepelijke zinken van zijn dierbare schip nog snel naar de buik van het schip holt om de voorraad drank naar achteren te…

Die roze kern van zachtheid, waar de hersenloze, harteloze massa niet tegen kon en erger nog. Welk een groot onrecht is hem aangedaan, nu wij meer dan een eeuw later er nog van kotsen! De armoede en het ongeluk, de schande treft heel de geestelijke wereld. Net zolang tot allen hem liefhebben. Voor een man die graag met woorden goochelde, is een woordeloze…

Haal diep adem en blaas je adem langzaam weer uit. Adem in door de neus, adem uit door de mond. Al het andere is onbelangrijk. Het is nu hier te doen, op dit gras met deze bal ben jij aan zet. Jij en die bal, al het andere is onbelangrijk. Jij en de bal. En bedenk wat je allemaal met die bal kunt en zo dadelijk gaat doen.…

Naar sommigen moet ik heel goed luisteren, want die ademen bijna niet. Anderen doen dat zo hard dat je hun adem bijna ziet. Met grote slagen vlieg ik van stad naar stad, op zoek naar die ene slapende mens wiens adem je heel snel herkent. Deze is snel, vluchtig, kort en op zoek naar rust. De adem die verraadt dat de mens niet fijn droomt.…

Wat kunnen mensen toch ingewikkeld in elkaar zitten. Ik heb een lieve vriendin hoor, maar ik vind dat ze zich wel eens laat beïnvloeden door anderen. Ik had een leuke sinterklaasavond met haar en nog twee andere vrouwen. Erg gezellig en ik bedacht me dat ik alle reden had om dankbaar te zijn dat ik gevraagd was. Eén van de vrouwen kende ik al…

Er leeft vrede in mijn adem en liefde in mijn hart. Ik kom en kwam, zonder vooralsnog te beseffen, maar weet nu geleidelijk aan. Ik ben gelijk jou; eender jou. Er bestaat geen overwicht maar evenwicht in mijn ziel, die met het lot van elk levend wezen samenviel.…

Er gaat onophoudelijk een sterke adem over het reusachtige dorp, dat het aanzien heeft van een kleine wereldstad. Deze onuitputtelijke lucht schenkt vreugdevolle arbeid samen met aangenaam leven. De nijvere adem van Drachten waait door alle fabrieken van deze plaats om werklust te geven aan hoofden, handen en voeten.…

(voor Bella Darvi (1928 - 1971)) Jij bent geboren als Bajla Wegier op 23 oktober 1928 in Sosnowiec, Polen, waar het Paleis Schön, het Oskar Schön Paleis en de Kathedraalbasiliek staan. Jouw Joodse ouders waren de bakker Chajm Wegier en Chaja Zygelbaum. Jouw broers waren Robert, Jacques en Jean-Isidore. Jouw zus was Sura. Toen de Duitse militairen…

DODEN ECHTER, ADEMEN NOOIT MEER! Niet iedereen ís, wás en blíjft gecharmeerd van het roffelen. Diverse keren wordt geprobeerd de trommel van Oskar af te nemen. Bij elke poging zijn trommel af te pakken, schreeuwt de kleine Oskar oorverdovend met als (verwoestend) gevolg: brekend glas.…

Verhalen lezen over betrekkelijk jonge mensen die enorm last hebben van allerlei nog onbegrijpelijke effecten van een Corona besmetting, doen bij mij het zweet uitbreken. Erger wordt dat, indien de eerder gezonde jongere mensen ook bij specialisten in het ziekenhuis geen duidelijke verklaring of diagnose krijgen. Longen, hart of andere organen lijken…

Ze hadden mij genood "om mijn laatste adem uit te blazen" (nu ja, geachte lezer, neemt u dit niet te letterlijk! Er is daar echter een machine opgesteld die hoge eisen stelt aan de longcapaciteit van de longlijders die de polikliniek frequenteren).…

De adem der doden is levendig, levendiger dan de stervensadem der levenden.…

Mijn adem gaat door de ademhaling van alle mensen heen.…

Ja, de bomen zuchten en ademen uit. Hun opgespaard regenwater waait rond als een zachte, versnipperde motregen.…

Deze keer had ik in allerijl een tas, volgeladen met nachtkleding, cosmetica en wat dies meer zij gepakt en was ik bepakt en bezakt gearriveerd op de polikliniek Longziekten en deze keer werd ik verzocht een okergeel balletje met mijn adem - gelukkig niet met mijn laatste adem - op te stuwen in een cilindertje; het balletje steeg onverwacht tot de top…

Adem in, adem in, adem in, hoest. En brakend een stinkzwarte modderbrij. Ze braakte en braakte en de brijspiegel steeg. Haar levengevende schat was haar ontroofd en ze wist niet wat het was. Waar het was. Ze braakte en zakte, zakte heel diep. En de brij steeg. Snoerde haar keel dicht, klemde haar luchtpijp af. Ze zakte in gebraakte puin.…

- ‘Als je ooit in een stad ver van hier op de grond gaat liggen en geen adem meer krijgt, mag ik je dan bellen, of zou je dat storend vinden?’ - ‘Als ik geen adem heb, kan ik toch niet antwoorden?’ - ‘Ook waar. Dag Herman.’…

De tour en mijn eega kunnen met gemak in 1 adem genoemd worden, klopt nog ook. Maar hij wordt, net als ik, een dagje ouder? Want ik hoor geronk naast me en wat blijkt? Het is een TOUR voor hem geworden om WAKKER te blijven... Maar de Tour en hij, zijn in 1 adem te noemen, nu al helemaal, ronk ronk zaag zaag...…

Waarheid hangt om me heen: ik adem haar in en uit om vervolgens los te laten voor nieuwe ware inzichten.…

Diep ademend fiets ik door de laan vol eiken. Overal klinkt een lichte roffel. Om mij heen vallen heel wat eikels, maar ze raken me niet. Opeens... Een harde tik op mijn voorhoofd! Een sprinkhaan is tegen mij opgevlogen en springt naar beneden, belandt in de zachte grasberm.…

Kan ik dan uitstappen, om me heen kijken en opgelucht adem halen omdat deze helse rit voorbij is? Nee, helaas....blijkbaar heb ik een kaartje voor een altijd-durende-rit gekocht! Ik zit in een achtbaan en kan er niet uit. De dood gaat over in een nieuw leven, wat helaas al veel te vroeg weer eindigt in de dood.…

Adem. Het lichaam beweegt. Of bewegingloosheid beweegt. De ruimte trilt tussen herinnering en vergetelheid. Tussen "ik" en "hij" en "Thomas" zingt een onzichtbare trilling - de frequentie van ontwrichting. Je bent veilig. Veilig? Nergens is hij veilig. Nergens ben ik veilig. Nergens is Thomas veilig. De muren ademen. De vloer ademt.…

In het ziekenhuis vlakbij staat de indrukwekkende machine opgesteld waaraan ik "mijn laatste adem moet uitblazen" (u gelieve dit niet te letterlijk te nemen!). De longarts staat aan mijn zijde. Meer of andere medicijnen schijnen vereist te zijn. Het is juni. De stralende zomer van mijn negenenzestigste levensjaar is aangebroken.....…