Alle inzendingen over portret van een land

Portret van een landschap Een tafel vol fruit, maar natuurlijk, natuurlijk te groot voor een huis en zo voedzaam en zoet zag niemand ooit fruit, dus een landschap kom nader, geliefde en vrienden, ja ook die vóór en achter hun voorhoofd een slachtmes dragen, kom nader, lik steen, en zie een landschap niet door handen gemaakt maar betreden door…

Ja ik weet het, ik ben een portret...…

Bestanddelen die in hoge mate bepalend zijn voor hoe publiek de personen achter de portretten ziet...!…

En niet te vergeten het oude portret van haar opa. Oma had het portret van de muur van de slaapkamer gehaald toen Sofie hier kwam wonen en had het met een groots gebaar aan haar gegeven. Sofie's grootmoeder hechtte veel waarde aan het portret maar kon het door ruimtegebrek niet meenemen naar het verzorgingstehuis.…

Hij tikt je onverwacht op de schouder en zegt met ingehouden stem: ‘Hoe is het nou?’. Voor je hebt kunnen antwoorden heeft hij zijn ogen al diep in warme empathie gedompeld. Voor de Droefzuiger is het leven geen lolletje. Hij komt akelig dichtbij je staan en herinnert je ongevraagd aan het oude leed dat al geleden is. Als je opgelucht kunt melden…

Wordt vooral aangetroffen in gelegenheden met volledige vergunning en is daar vaak het middelpunt van een jolig gezelschap. Al naar gelang zijn kennelijke staat begroet hij je bij binnenkomst met een welgemeend ‘he ouwe rukker’, of kust je nat op het voorhoofd. De gemeenplaatsen van de Popilaris zijn op ieder persoon en in elke situatie toepasbaar.…

De lange Heuvelstraat mondt uit met een flauwe bocht in de Lange Nieuwstraat en begrenst deze. Zij is omzoomd door panden van neringdoenden. De commercie viert in deze contreien hoogtij. Eens doorkruiste ik deze straat die als een ader de stad doorsnijdt en belandde bij een merkwaardig metalen rasterwerk. Een jongeman die ik aldaar ontmoette, vertelde…

Het portret of de foto bevindt zich dan in een zekere diepte, achter glas.…

Met liefdevolle precisie en inventiviteit vervaardigde hij haar portret in de donkere kamer; het portret dat vijftig jaar na dato nog zijn woonkamer siert. In het hart van haar witte, lange oorbellen projecteerde hij een kunstig miniatuurtje van haar beeltenis.…

De fotograaf moet gevoel voor compositie bezeten hebben: daar zijn zij allen die niet meer te midden van de levenden zijn: de jonge mannen: mijn ooms Gérard en Guus, onschuldig, in het nette kostuum, de stropdas naar voren springend in de uitsnijding van het colbert, de handen elegant en kennelijk berustend gevouwen; mijn vader met ernst, passie en…

.....en toen vroeg Ilonka, die mij al sinds twee jaar trouw bezocht, tenslotte: "Wie zijn dat, op die foto?" Tot nu toe had ze kennelijk in stilzwijgende verwondering de foto in zich opgenomen die mijn slaapkamer sierde en ik verklaarde: "Daarop staan mijn opa en oma met hun zoons en dochter; mijn vader, ooms en tante" Daarbij verzweeg ik wijsheidshalve…

Eén van de beroemdste vergeten liederen is ‘This land is your land, this land is my land’. Het is bekend gemaakt door Peter, Paul and Mary, maar was oorspronkelijk geschreven door Woody Guthrie. Ik wist het ook niet. Maar wat helemaal nieuw voor me was, was de heel mooie strofe die uit het lied verdwenen is.…

Hij had een paar schapen, kippen en konijnen, en ook wat land dat hij samen met zijn vrouw bewerkte. Veertig jaar lang heeft hij alle grond die zijn eigendom was verbouwd met gewassen.…

Gelooft u mij dat was de enige weg om dit land te vinden.…

Gezocht: Medewerkers die in de nanotechnologie bedreven zijn om snel gelddrukmachines te ontwikkelen die het geld dat er niet is, maar dat wel beloofd is aan die Europese-landen die blut zijn, snel en kunstmatig op te hoesten en de miljarden snel uit te spugen...…

De kwetsbare beentjes van de lieflijke baby rusten op de schoot van de moeder, die het meisje dat haar dochtertje is boven alles ter wereld liefheeft. We schrijven vijftiger jaren van de vorige eeuw. De moeder draagt een ouderwetse zijden jurk. De vader aan haar zijde kijkt met liefdevolle en betrokken blikken in haar richting en het andere dochtertje…

Het portret ontroerde mij. Afgebeeld was een jonge vrouw, in feite een meisje nog, met een pop in de tedere armen. Op het gezicht van het meisje tekent zich de kwetsbaarheid, de naïviteit, de onschuld en de argeloosheid af die van alle tijden zijn en die de jeugd, nog niet aangeroerd door de wreedheid van het leven, zozeer kenmerken.…

De morgenhemel toont vele tinten; zij licht kleurrijk op. Weer is een dag aangebroken in de Nassaustraat, die meetellen zal voor de eeuwigheid. Het licht werpt dartelende, wervelende vlekken op de wanden van mijn kamer, altijd anders, altijd fascinerend. Het speelt over het jeugdportret uit mijn zesde levensjaar en over de beeltenis van de allerliefste…

In het hart van mijn donkerblonde kruin nestelt zich een krans van grijsheid, voorheen ongekend, mogelijk een teken of symbool van de wijsheid die zo oneindig moeizaam en traag tenslotte komt met de ouderdom, met de jaren. De fotograaf vuurt als het ware het flitsende, felle licht van de camera op me af en het resultaat op de pasfoto is wellicht…

In 1933 maakte je in één dag 'Portret van Svetlana', maar dit was niet de dochter van Joseph Stalin, zoals velen suggereerden. In 1934 maakte je het prachtige naaktschilderij 'Flora'. In datzelfde jaar maakte je ook 'Portret van O.J. Grabar', jouw dochter in een winterlandschap.…

En nu dan slechts nog die portretten van je nieuwe vrienden en je verslag van je bad in de oceaan.......…

(voor Cees Nooteboom) Het is die intense blik, die mengeling van helderheid en argwaan, dat eenzame turen in de verte, zingend hoofd als een ballon in het nachtelijk azuur. De reusachtige bergkristal schiet als de eenhoornpijl dwars door je hoofd naar voren. Achter zijn kleermakersgelaat, zijn milde schoolmeestersschedel, de rijke bronnen van schittering…

We schreven 1976. Het kabbelende, grijze water van een Zeeuws meer omringde met haar golfjes de boot met de vlaggenstok aan de achtersteven die het rood-wit-blauw droeg. We waren daar op vakantie in dat lang-vergeten jaar waarin het niet ophield met regenen en we de weiden doorkruisten en de wegen volgden die zich daar uitstrekten onder de altijd…

Moeder, je portret in zwart-wit aan de wand lijkt soms tot me te gaan spreken.…

Gehoorzaam aan wat moeder en zo ook de engelen haar 's nachts hebben toegefluisterd en de liefde voor haar land, roept ze om Opa, Oma, haar vader en haar thuis en al hetgeen ze heeft doen missen en haar grote liefde, die dan wel de vrucht die ze van hem draagt, in het geheel ontkent.…

In een nat land mag de humor droog zijn.…

In 2001 maakte je een portret van Paul Witteman en in 2005 een meesterlijk typerend portret van Simon Vinkenoog. Jan Wolkers en Boudewijn de Groot heb je ook fantastisch en uniek vastgelegd. Naast deze beroemdheden maakte je ook in opdracht geschilderde portretten van o.a.…

Het portret leek te balanceren tussen zelfspot en bittere ernst. Vreemde tegenstellingen. De kleuren straalden warmte uit, maar de uitdrukking van het portret was kil. Het was geen werk dat de eenvoudige Bjarne aan de muur zou hangen, maar Arthur leek zich er uitstekend mee te vermaken.…

Mijn moeder had op de achterzijde van het portret waarop haar gezin in zwart-wit staat afgebeeld, door de fotograaf gerangschikt in een harmonieuze pose, geschreven dat de foto voor onze oma bestemd was die in de aangrenzende, naburige wijk woonde, maar wel op loopafstand. Iedere week overbrugde zij die afstand en bezocht ons.…

Soms zit je met je emoties diep in de knoop, je wilt zeggen wat je voelt en denkt, maar niemand heeft interesse voor je, tijd voor je, of kent je maar nauwelijks. Wat moet je dan? Afwachten tot er iemand naar je toe stapt? Zelf initatief tonen? Of niks doen, net zolang totdat je probleem zich uitbreidt tot een totale ramp? Het leven ís moelijk…