Alle inzendingen over veranda

Papa schrok zich een ongeluk, stond op uit zijn stoel en trok een dikke winterjas over zijn kleding en klom op de veranda naar de veranda van de buren en verschool zich. De bel ging weer en ik moest van moeder de deur open doen. Dat deed je op het halletje aan een houten handel te trekken en dan ging via een touw de buitendeur open.…

Veranda Verbeelding breekt, hoewel gesloten huis, door het schuine glas van de verandakluis waar aardrijkskunde ontstaat in stroom en sloot, het gelaagde laagland geologisch aan de voeten uitgespreid een spraakgebied waar druïden maretakken meten, mededelen mij een mens in tijd en ruimte hoe een god uit de hemel komt getuimeld.…

Ze draagt de thee op de veranda daar zitten ze dan…het verleden zit tussen hen in. ze ademen de zachte ochtendlucht. haar smalle de thee hand schenkt hem de thee. samen zitten ze daar…hij kijkt naar haar en ziet nog altijd haar schoonheid die hij aanbad…rustig zit ze daar. de thee van het verleden hebben ze geen spijt.…

." Ja, de monsterachtige aap zat nederig naast vader, die heel rustig op de veranda de krant zat te lezen. De man bleef heel rustig in zijn leunstoel, schonk niet eens aandacht aan de aap. Teunis' bangheid verdween en hij ging de veranda op. Maar opeens waren vader en de aap verdwenen. Teunis liep verder, en keek de voortuin in.…

Daarachter de bouwsels van de mensen waarover het late zonlicht dat ik observeer, soms speelt; de schuurtjes, veranda's en serres die men daar eens bouwde tot plezier, gemak en dienst aan de bewoners.…

Opeens ging de huisbel en mijn vader rende naar de veranda en verstopte zich op de veranda bij de buren. Mijn moeder ging het trappenhuis op en opende de benedendeur, gewoon met een handvat aan een touw, dus nog op de ouderwetse manier.…

Terwijl hij ging zitten in de tuinstoel op de veranda en de zon steeds verder daalde achter de horizon. Vijf jaar geleden begon het met pijn in de linkerzij bij Jasmijn. En in één jaar tijd zat er geen rem op de uitzaaiing in haar lichaam.…

En later bezochten we het popperige, haast Engels aandoende dorp Bokhoven, domicilie van tantes zoon en mijn neef Sjoerd, met het kleine asgrijze kerkje en met het huis van mijn neef met de feeërieke veranda...…

Ik ga er een veranda bij bouwen, waar ik vanuit een hangmat de masten van zeiljachten in de balken kan turven. En binnen, naast het bed, timmer ik een bureau. Ik zie het al voor me. Een bureau met een zeester als presse-papier, om mijn manuscript bijeen te houden. Ik had een wens. Een obsessie. Ik wilde mijn eigen eiland.…

Kind op de veranda. ‘Ik wil later wijs worden’. Iets zei: ‘Dan zul je eenzaam zijn.’ Het kind dacht na. ‘Ik wil het’. Levensvoedsel. Misschien kan ik mijn wereld redden. Als ik wijs ben. Later. Een man en twaalf kinderen was het enige dat ik kon bedenken om veilig te zijn.…

Als kind van zeven zat ze op de veranda van het ouderlijk huis. Een witte villa met prinsessenbalkon. Met haar zwart-witte collie onder de zon: ‘Stel dat er geen mensen waren, wat dan? Ik wil wijsheid.’ ‘Van wijsheid word je eenzaam’, zegt Prediker.’ ‘Ja ik wil.’…

Café "Zomerlust", met in haar veranda de ouderwetse glas-in-lood-ruitjes, bevindt zich als vanouds even buiten de stad, juist voorbij de brug die het Wilhelminakanaal bekroont, in Tilburg Zuid, aan het eind van de lange, bochtige straat die de naam "Oisterwijksebaan" op haar kobaltblauwe naamolaatje draagt en die tot haar huizenrij het ouderlijk…

Stonden op de veranda te vernikkelen. Het is daar nu al min twee. Laat staan als het echt nacht is straks. Ze zijn een paar maand terug uit hun eitjes gekropen. Pitten van avocado’s en mango. Was benieuwd of dat zou lukken. Had een zwarte plastic bak op zolder staan met wat tuinaarde d’r in. Vuilniszak lag erover en toen vergeten.…

Helemaal in de weer voor een klein ukkie van de familie dat per ongeluk in m'n oude veranda was beland. Je had het moeten zien! Een kleintje -het had nog donshaartjes- vond de uitgang niet meer en de rest van de troep scheen die langs buiten ook niet te vinden. Het beestje fladderde zich bijna te pletter tegen het vensterglas.…

Zenuwachtig ging ik op de veranda zitten, het was inmiddels al kwart voor 4, zo laat was het nog nooit geworden deze vakantie! Na tien minuten kreeg ik het weer op mijn heupen. Al geloof ik niet in god, ik heb op mijn manier gebeden.…

En dus heeft hij een tijdje op zijn veranda, voor iedere voorbijkomende auto zichtbaar, op zijn banjo zitten tokkelen. Was hij maar muzikaal geweest. Dat was hij dus niet. Bovendien kwamen er per dag niet meer dan ongeveer drie auto’s langs. Dat schoot dus niet op.…

Eveneens op een zondag en op diezelfde veranda. Je kinderen waren bij de pleegzorg. Je had eerst nog je hond doodgeschoten. Je werd zevenendertig jaar. Duidelijk moegestreden. Je zware leven meedogenloos afgestraft. Net dat extra beetje moed misgelopen. En ook al die wegen tot psychische hulpverlening.…

Mijn vader was thuis en rende naar de veranda en klom naar de veranda van de buren om zich daar schuil te houden. Mij moeder deed de deur open en daar stonden twee mannen in leren jassen en zwarte hoeden op. Ze legitimeerden zich als politie. Ik zat met mijn broertje Gijs aan de tafel te spelen met het spel, Mens erger je niet.…

Mijn moeder deed op maandag altijd de was, want de maandag was de wasdag, ik zie haar nog de was in een tobbe doen met een zakje blauwsel voor de witte was en het wasgoed werd er dan uitgehaald en op een wasbord ingezeept en geschrobd en gedroogd op de veranda.…

De twee zetten zich aan de tafel op de veranda. Christina onstak een windlicht en schonk een glaasje rum bij voor allebei om te kalmeren. De inbreker begon met werpen. De stenen kletterden op tafel. Een dubbelzes grijnsde hem toe. Christina knikte, schudde en wierp niet verder dan zeven. Nog tweemaal rolden de stenen aan beide kanten.…

Ploeter eerst nog maar wat voort met nieuwe veranda en tegelpad. Het is echt van de zotte. Hoeveel bloed, zweet, tranen en pegels moet en mag ik nog gaan kosten? Vandaag is het weer groot feest. Ik krijg zelfs nieuwe linten aan mijn nok en de vlag wordt uitgestoken. Ik word te kijk gezet. De koffie staat klaar en er is zelfs chocoladetaart.…

Toen de eerste steen door een raam vloog stapte hij naar buiten de veranda op. De meute viel stil toen zij met hem werden geconfronteerd. Hij laadde zijn shotgun door en vuurde het af voor degene waarvan hij wist dat dat de grootste lasteraar van het gehucht was. Toen het grind voor de voeten van de man opspatte viel deze in zwijm.…

Alle oude rijtjeshuizen waren verdwenen en vervangen door hoge flats en op de meeste veranda's hing een schotel. Het benauwde me. Vroeger hadden we de slager, de kruidenier, de melkboer en de groenteboer.…

Opeens begon moeder te huilen en kwam het bed uit en liep naar de veranda en begon te schreeuwen, dat Hitler een moordenaar was. Ik kwam haar achterna en toen zag en hoorde ik, dat ze naar de hemel keek, en riep: ''Lieve Heer, waarom doet U er niets aan?'' Ik omhelsde moeder en we gingen weer naar bed, maar ze bleef huilen.…

De huisbel rinkelde en vader is naar de veranda gevlucht en overgeklommen naar de veranda van de buren. Moeder opende de deur en twee mannen in zwarte leren jassen kwamen de trap op en legitimeerden zich als politieagenten. Ze moesten mijn vader hebben. Moeder zei, dat hij niet thuis is.…

Het was begin maart de thermometer aan de pilaar van de veranda gaf elf graden aan. Miranda droeg een vest want de ochtend voelde nog kil. Omringd door stilte nam ze een slok koffie en genoot van het uitzicht en dacht: dit voelt goed dat ik ben verhuisd van Italië naar Spanje na de dood van mijn man.…

Zonder de mok leeg te drinken laat ik hem op de veranda staan. Vraag me niet waarom ik er weer heen ben gegaan. Het was immers mijn vakantie. Genoot ik van zijn ellende? Het verdriet van deze ziel? Misschien was het simpelweg een gevoel dat niet beviel. Al veertien dagen liep ik deze route, maar deze dag zou anders zijn.…

De eerste Kerstdag sprong moeder het bed uit en begon op de veranda te schreeuwen, dat Hitler een moordenaar was. Ik haar achterna om haar te kalmeren, ze keek nog naar de hemel en vroeg aan de Lieve Heer waarom Hij er niets aan deed. In bed bleef ze nog een hele tijd huilen.…

Ik zie een huis met een veranda, zij zit aan de piano, ik hoor de eerste aarzelende noten, hij buigt zich met een vel papier in zijn hand over haar schouder. Phil Everley is afgelopen vrijdag overleden, tante Hetty lang voor hem. The first cut blijft the deepest.…

Soms loop ik met hem mee en dan eindigen we meestal bij hem thuis op de veranda om het gesprek voort te zetten. Zijn no-nonsense adviezen voor de opvoeding kan ik inmiddels wel dromen: zorg voor een eerlijke relatie met je kind, geef het zoveel mogelijk vrijheid, laat het fouten maken zorg er alleen voor dat het niet te erg wordt.…