Inloggen
voeg je column toe

Columns

Vacant

Maand na maand sta ik okselfris uit alle hoeken van de kamer tevergeefs te geuren en te pronken. Heel af en toe krijg ik bezoek. Dan word ik met strenge blik van top tot teen gekeurd. Vanuit alle hoeken en gaten verwacht men onraad. Maar ik laat me niet kennen. Zet mijn beste beentje voort. Ook al heb ik een groot bord voor mijn kop. Ik ga er voor. Desnoods voor bodemprijzen.

Mijn baasje is de wanhoop nabij. Angstzweet breekt hem regelmatig uit. Dagelijks leest hij alle kranten. Dat helpt niet echt. Vooral het financiële nieuws wordt zwaar verteerd. Ik zou mijn baasje graag willen helpen. Maar ijsberend loopt hij dwars door me heen. Vloekend en tierend, trap op trap af. Uit gif en om de tijd te doden kliedert hij me regelmatig onder met groene zeep en ammoniak. Zodat het eeuwig in mijn oksels fris blijft ruiken.

Voortdurend is hij met mij in de weer. Ik lig hem zwaar op de maag. Gallisch en ongeduldig maak ik hem. Vandaag is hij weer volop bezig in de tuin. Hij maait het gras onder mijn voeten vandaan. Is hij niet goed snik? Het kietelt en geeft kale plekken. Dat is toch geen gezicht.
En straks komt weer die rare vogel. Die kale gier in maatpak met strepen. Die opportunist met foute das en aktetas. Hij speldt mijn baasje weer van alles op zijn mouw. Let maar op.

Ik voel het aan mijn leidingwater. Straks krijg ik weer een grote beurt. Eerst word ik schoongeveegd en vervolgens gaat de kwast erover. Het resultaat is dat ik blozend sta te stralen in schelpenwit en rozenrood, want dat is hip, de nieuwe trend.
Ach, lief baasje van me, aan de straatstenen raak je me nog niet kwijt. Maak je geen illusies. Ploeter eerst nog maar wat voort met nieuwe veranda en tegelpad. Het is echt van de zotte. Hoeveel bloed, zweet, tranen en pegels moet en mag ik nog gaan kosten?

Vandaag is het weer groot feest. Ik krijg zelfs nieuwe linten aan mijn nok en de vlag wordt uitgestoken. Ik word te kijk gezet. De koffie staat klaar en er is zelfs chocoladetaart. Broodjes worden zoet gebakken voor weer een nieuw open huis. Vol trots laat ik me van mijn beste kant bekijken. Ja, zelfs aaien. Voor wat extra ruggen vlij ik mij gedienstig neer. Ik accepteer ieder welvoeglijk bod.
Lief baasje van me, ik weet het zeker. Vandaag valt iemand voor mijn stenige charme. Ook al ben ik dan een dure klant ik blijf niet mijn leven lang vacant.

Schrijver: Mien
Inzender: Rob Mientjes, 16 mei 2009


Geplaatst in de categorie: humor

4.0 met 6 stemmen 875



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)