Alle inzendingen over zondagocht

Ik kon het toch niet laten en riep hem onvolwassen wat na: 'Gezellig hoor, op zondagochtend met de kinderen naar het bos.' De paarden en hun berijders waren al gepasseerd. Ik hoorde de man doormopperen tegen zijn reisgenoten. Mijn kinderen leken van het hele voorval weinig mee te krijgen.…

Het is zondagochtend, kwart voor zes. Ik ben net wakker. Ik heb wat te schrijven. Het is niet veel, maar het zegt wel veel, geloof ik. Tijdens het wakker worden realiseerde ik me iets. Het gaat over mijn persoonlijkheid. Dat die niet zo groot is. En niet zo sterk. Dat ik me zeer kwetsbaar voel. En nietig.…

Op een regenachtige zondagochtend door weer en door wind, in een kil koud bos ploeteren door de modder met pijnlijke zure benen is een enorm grote kick.…

Die nevelige zondagochtend waren ze langs het ziekenhuis gereden en daar hadden ze hem al gedemonteerd... uit elkaar gehaald en zijn vitale delen bij anderen ondergebracht. Wat een vermomming... een uitmuntende camouflage. Maar zo waren we hem wel kwijt natuurlijk.…

Van Han Reiziger, Via Wim Brands naar de immer opgewekte Giovanca, die op zondagochtend duidelijk veel meer op haar plaats was dan nu bij Op1. Mijn zondagochtend totaal naar de gallemiezen. Via muziek en boeken kachelde ik ongemerkt naar Buitenhof en zo studio Sport in, vooral als het regende. Met dank aan de immer verbijsterende VPRO.…

De zondagochtend! Terwijl de zonen alle ontbeerde rust van het zaterdagse stappen liggen bij te slapen, gebruiken wij met z’n tweeën ons ontbijtje. Als het even kan in de tuin. Dan praten we bij, in alle rust, maar we kunnen ook zwijgend genieten van het vogelgetjilp en de zondagochtendstilte. Een gouden uurtje! Uitslapen?…

Zo’n beetje traditie is het geworden. Elk voorjaar gaan we een paar keer naar het zondagochtendconcert in Amsterdam. Zelfs de hoofdstad respecteert de zondagsrust, zij het niet om religieuze redenen. Je loopt als baron en barones door een heerlijk lege De Lairessestraat. Na elven ontwaakt de stad uit zijn katerslaap van de zaterdagnacht. Dan zitten…

Het is zondagochtend. En ik heb geen woorden meer.…

Maar dat zouden wij straks wel zien, meldde Nieman de zondagochtend kijkers. Hoe ‘vet’ zo’n cliffhanger in een discussieprogramma. Geweldig om de spanning erin te houden en Nederland te laten zien hoe kwetsbaar een landelijk politicus kan zijn.…

Het is zondagochtend vroeg en dus rustig op die ene rijbaan. Geen auto’s voor en achter me op het vijf kilometer lange stuk tussen twee dorpen. Wel een fietser in de verte. Die moest kiezen. Hobbelen op het zand van de opgebroken weg of een eind omrijden. Hij koos voor de verboden variant.…

Die hoor je op een zondagochtend als je je auto geparkeerd hebt en de lobby binnenloopt. Oppervlakkigheid en verveling slaan onmiddellijk toe. Die sfeer wordt voor minstens drie kwart veroorzaakt door de klanken uit de luidsprekers.…

‘Het is zondagochtend twaalf uur. Op dit moment rijdt iemand, met “Schoonmaakbedrijf Zuinigjes”, op zijn rug, in zijn blote reet door een plensbui’, zeg ik tegen de café-baas. ’Ja’, zegt hij. ‘Zure benen met worst. Niet te hopen dat hij ‘de kop’ moet nemen. Waar gaat de wereld toch heen’.…

Zondagochtend 17 oktober rond 12 uur. Maarten was aan de telefoon. Wij hoorden aldoor nee, nee, nee dat meen je niet!!! Wij dachten: nee niet weer zoiets als wat er met Roy gebeurd is hè.. En ja hoor Maarten hangt op en vertelt dat Nicky en Bjorn Braun zijn verongelukt..…

Op een grijze zondagochtend sta ik om vijf voor twaalf te wachten tot de Bijenkorf open gaat, samen met ongeveer twintig andere mensen. Eenmaal binnen blijkt dat je rustig kunt winkelen als je de eerste bent. Maar ik ben niet gekomen om te winkelen.…

Maar op een zondagochtend vond hij het Frietkot uit. Hij gooide per ongeluk wat ongeschilde aardappelen in een pan met olie waarom wist hij zelf niet maar ze smaakte ineens veel lekkerder! Zo maakte hij als plezier allemaal vormpjes van aardappelen en kookte die in olie en zo was de Friet van Piet ontstaan.…

Op een zondagochtend fiets ik door het grensplaatsje Elten. Vooral bekend van de boternacht van 1963. Ik rijd langs de bakker. Een rij tot ver op straat. Nederlanders en Duitsers door elkaar. Veel mannen. Op pad gestuurd of de hectiek ontvlucht. Romantische, verplichte of verzoenende broodjes. Echte Duitse. Een begrip.…

Het is zondagochtend voor elven. We zijn twee jaar verder en het wordt moeilijker om de sfeer erin te houden. Het ontroert me hoe deze man erin slaagt. Liefdevol en in opperste concentratie buigt hij over haar hand, zijn moeder kijkt tevreden toe.…

‘Het is zondagochtend acht uur. Op dit moment rijdt iemand, met “Schoonmaakbedrijf Zuinigjes”, op zijn rug, met zijn blote reet door een plensbui’, zeg ik tegen kroegbaas. ’Ja’, zegt hij. ‘Zure benen met worst. Niet te hopen dat hij ‘de kop’ moet nemen. Waar gaat de wereld toch heen.’…

Die hele natte zondagochtend zitten we op ons eigen eilandje te wachten tot de vredesduif zich aan zal dienen. 'Als ik er ben, dan bel ik gelijk,' beloofde ze, terwijl ik de reflectiebanden om de mouwen van haar regenjack bond. Ze slingerde op haar fiets de straat uit, op weg naar haar oppasadres.…

Lichtblauw als de hemel op een zomerse zondagochtend in mei.…

De bevingen in zijn behaarde borst, in alle kleuren van de regenboog geschilderd, riepen angsten op, die hij vertaalde in klanken van paardenhoeven op een dromerige zondagochtend, felgekleurde bloemen na een uitputtende orgie.…

Nu ik het ongemak reconstrueer, herinner ik me dat alleen op zondagochtenden wel eens een envelopje op de mat lag. Misschien verzamelde de bezorger de post op weekdagen (vol met andere verplichtingen) en dacht hij/zij slim te zijn, zolang hij/zij niet tegen de lamp liep.…

Het was een zonnige zondagochtend in mei, toen ik doelloos kuierend rondliep door de binnenstad. Het was eigenlijk best verbazend dat op zo’n prachtige ochtend als deze, de stad om 8u30 nog in diepe rust leek te zijn.…

Het doet me denken aan een zondagochtend in vroegere tijden. Verlaten straten op een enkele wandelaar of kerkganger na. Bijna geen auto geparkeerd in de straat, zoals destijds, toen we als kinderen op de rijweg speelden: diefje met verlos, spoorzoekertje, krijgertje, slagbal met rondjes.…

Op zondagochtend fiets ik naar de plaatselijke bakker. Overal mensen op straat voor de schutterij die spoedig voorbij zal trekken. Zoals in alle buurtschappen leven de bewoners toe naar de jaarlijkse kermis. Even verderop wroeten volwassenen in dozen op een reusachtige rommelmarkt. Mijn vriendin en ik struinen 's avonds even over de kermis.…

Nou ja, zeg, als ik op zondagochtend bij het zappen opeens een uitzending van de Evangelische Omroep voor mijn neus krijg, dan ga ik toch ook niet met de Stichting Correlatie bellen over het buitengemeen truttige uiterlijk van de kerkgangers die zedig gekleed vrome liederen zingen?…

In de ruimte, die dienst doet als kerk op deze zondagochtend, ademt Gods Geest. Liefde, warmte en vergeving, voor hen die dat niet verdienen, zo ook ik niet. Genade, alleen maar genade. Als de aanbidding begint klinkt het lied dat Hij op mijn hart heeft geplaatst, hetzelfde hart dat nu weent.…

Het is zondagochtend, tien voor half acht. ‘Zo, jij bent lui’, zegt zoon, terwijl hij zijn koning een zetje geeft. ‘Wij waren als eersten beneden’. ‘Heb je al gewonnen, Maarten’, geeuw ik. ‘Ja, ik heb net al gewonnen, het vorige spel’, zegt hij. Hij kijkt me aan met een blik vol zelfvertrouwen. Zijn vader zwijgt.…

Als een leeuwerik die zweeft op de thermiek van een zonontluikende zondagochtend, zo drijft de sopraanstem van Margaret Marshall door de ether, op de opwaartse kracht van Vivaldi's 'Domine Deus, Rex coelestis, Deus Pater omnipotens'.…

Zondagochtend om vijf voor half tien staan we te wachten totdat we Eurospoor kunnen betreden. Hoe laat gaan we weer terug? vraagt zoon. Misschien slaat het virus toch een generatie over. Ik geniet van de miniatuurlandschappen, -dorpen, -steden, -boerderijen, -havens, -berggebieden, -treinen.…