Alle inzendingen over De zee is paars...

...weer andere gezichten, stemmen en soms ook belevenissen van de reizigers bij elke vaart. Ja, elke kleine reis, die ik voor mijn werk maak, heeft verrassingen. Dagelijks iets nieuws!"

...literaire prijs voor zijn bundel FAN OERSEE EN FIERDER en speelde als jazzmuzikant saxofoon. Helaas is de ziekte van Kahler Tsjêbbe Hettinga op te jonge leeftijd fataal geworden.

...op sta. Laat de wind straks mijn vruchten brengen waar het hem belieft. Hun toekomstig tehuis mag altijd een verrassing zijn."

...haar ogen zich vulden met tranen. Hij had gefluisterd, gepraat, uren achtereen en de koelte werd langzaam kouder. Toen hadden ze samen gezwegen, zijn armen dicht om haar heen en haar hart kloppend op het ritme van het zijne. De zon was opgekomen. Hij was opgestaan, had zich voorzichtig...

...Oorlog is zinloos. De vredespijp met je vermeende vijanden roken, is de enige, juiste remedie.

...uit viswinkels gehaald. Die dieren verhuisden naar Huberts meertje. De dierenliefhebbers gooiden elke week heel wat stukken vis in het water. Hubert bleef zijn hele leven gebrekkig, maar leefde tevreden tussen zijn gezonde soortgenoten.

...de ogen van mijn moeder. Het jaagt mij de stuipen op het lijf! Ik zie een mengeling van genot en sadisme; haar wangen blozen van opwinding. Weerzinwekkend!

... milde, sterke fee. Haar toverhulp verschijnt en dringt door als een stil spiedend hert. Die krioelende kleine vissen, die toch wel voor een talrijk nageslacht zorgen, dat is wat anders. En deze kleine bewoners van de zee smaken heerlijk. Fijn geperste sardientjes strelen zacht en...

...een dagje aan zee even weg van zijn kleine kamertje waar hij veel alleen is.

...in haar oor: ‘Ik ga je ook schrijven, hoor. Misschien wil pappa me daar wel bij helpen. En anders bel ik je. Ik vind jou lief.’ Ze aait Milan over zijn hoofd, zwaait naar zijn vader en loopt snel weg, ze wil niet dat ze haar tranen zien. Dit keer zijn het tranen van ontroering door de lieve...

...wilde hebben. Eigenlijk was dat misschien niet nodig, eigenlijk wist ze dat alles goed zou gaan. Eigenlijk wist ze dat ze alles goed geregeld had. Eigenlijk was ze heel erg blij.

...te koop zouden moeten zijn. Met mijn belevenissen op een ochtendje zwerfvuil rapen, haal ik de voorpagina van de plaatselijke krant. De goede vriend tekent er een passende cartoon bij. Als vanzelf schud ik de één na de andere column uit mijn mouw. Nederlands.nl biedt me een prachtig podium....

...bijna horen klotsen tegen de rotsen aan, de vissen ruiken en de stroming voelen. “Wees er een beetje voorzichtig mee, hè? Niet laten vallen en krassen!“ Toen pas bedacht ik mij dat Birgitta over een talent beschikte welk heel bijzonder was. Ik vroeg mij af hoe ze dat maakte, hoe ze...

...geven ons alleen maar een indruk hoe klein alles is wat wij creëren met materialen. Boten met stapels containers zijn minutieus in de verte. Ze stellen niks voor in dit machtige beeld van de strakgetrokken lijn aan het einde van het uitzicht. Figuranten in de natuur. Nee. Eigenlijk zijn het...

soms is het nódig om water naar de zee te dragen

...foto's en toen naar Margreet weer taart een praatje tekeningen van Silke en toen nog muziek en een lamp en lego en toen weer naar huis even een traantje en slapen ik heb ook van familie nog kaarten gekregen en Remco en Simon gebeld ik was zwaar onder de indruk!

Perfect willen zijn is hetzelfde als water naar de zee dragen.

Er is een zee van tijd als je dorst hebt. Je pikt de poes gewoon niet.

...politiek produceert. Zijn polemiek over de Arabische Lente werd in 2011 met het Scalpel bekroond. Dit vond 2 november 2011 in de Amsterdamse Balie plaats. Verschillende verslavingen zijn deze vertegenwoordiger van de migrantenliteratuur helaas fataal geworden... Uitgeverij Querido meldt...

...zachtjes. "Ja, misschien weet ik wel wat ,"fluisterde ze. "Als de feeën terugkomen, zal ik hun wel iets op de mouw spelden. Dan zullen ze vast bang worden en ons weer losmaken." "Ik hoop dat het je lukt," antwoordde het elfje dat aan haar vastzat. "We kunnen niet eeuwig zo blijven. Ai,...

...van de sterren keek op. "Allervriendelijkst is die bosfee toch, zonder meer," zei ze. Opeens liet de sterrenfee haar handen zakken, verborg de kijker en de hoorn weer onder haar mantel. Ze keek de andere feeën schuldbewust aan. Die schaamden zich ook allemaal erg. "Die bosfee was heel...

...kamer met het oude meubilair, de staande schemerlamp, de vitrinekast met achter haar deuren al het glaswerk en het chique servies met gouden randen, alleen bestemd voor de zeldzame feestdis. Voorlopig wachtte zij daar op mij met haar moederlijke hartelijkheid en tederheid die mij nooit meer...

...daarvan drongen tot mijn oren door. Men moet listig zijn om zich in een armoedesituatie nog te redden, maar bij uitzondering was mij nog een paar schoenen aangeboden. Na lange uren waarin ik mij vertwijfeld en wanhopig voortbewoog tussen de bushalte en de gewraakte voordeur, deed mevrouw open....

...daarvan drongen tot mijn oren door. Men moet listig zijn om zich in de armoede nog te redden, maar bij uitzondering was mij een paar schoenen aangeboden. Na lange uren waarin ik mij vertwijfeld en wanhopig voortbewoog tussen de bushalte en de gewraakte voordeur, deed mevrouw open. De...

...nu harde grenzen zijn gesteld aan wat voor mij nog mogelijk zal zijn... Eens wilde ik eveneens met geheven zeilen de zee van mijn leven en toekomst bevaren; stormde ik daar op aan; nu is mijn leven een kalme zee zonder rimpelingen of golven maar ik tors het gewicht, de rijkdom en de schat...

...Petieterige figuurtjes bewogen in de verte op de uitgestrekte vlakte die de zee begrenst.

Zee aan liefde. Liefde is als eb en vloed, een nimmer aflatend getij dat geeft en neemt.

...onze grenzen heen gegaan. Kernenergie is daar misschien wel het meest afschrikwekkende voorbeeld van. We hebben prachtige, uiterst geavanceerde kastelen gebouwd. Machines die in staat zijn om zelf de macht in handen te nemen. Bij calamiteiten, zoals een enorme verwoestende watergolf, wordt ons...

...hem over. Zij doodt de verraadster. Oeps, de kanonnen van Navarone. In de nacht van zondag op maandag is het zover. ‘And The Oscar for Best Musical Score goes to...’

Een zee is nooit ruw. Het is de wind die de golven veroorzaakt. Net als mensen die zich door anderen laten beïnvloeden.