Kostbare grond (2)

We streven graag naar perfectie en dat zit er bij de meesten van ons al vroeg in. We willen als kind op het strand het mooiste zandkasteel bouwen. Stevig moet het zijn, met mooie ronde gladde muren. Daar zijn we trots op en we werken net zo lang door tot het tijd is om te gaan. Want we willen liever niet meer zien hoe de golven van de zee ons prachtige bouwwerk opslurpen.

Dat perfectionisme zie je overal terug in de maatschappij. Om maar eens een gek voorbeeld te noemen: een eenzame, vreemde figuur heeft een keer wat rare paddenstoelen gegeten. En hij heeft het niet overleefd. Prompt worden al dat soort geestverruimende middelen in het hele land verboden.
We proberen in een even krampachtige als schlemielige operatie een paar landgenoten uit Libië te krijgen. Het mislukt, maar ze overleven het gelukkig. Toch ontstaat er een landelijke rel, want heel even is onze perfectionistische wereld ingestort. Dan gaat het Grote Zoeken beginnen. Net zo lang tot we de man of vrouw gevonden hebben die een moment van zwakte toonde. De politicus die zich een ogenblik niet gedroeg als het beste jongetje of meisje van de klas. We blazen het kleine foutje tot enorme proporties op. Want kijk eens, deze man of deze vrouw is niet perfect; 't is een schande!

In dat streven naar volmaaktheid zijn we al lang over onze grenzen heen gegaan. Kernenergie is daar misschien wel het meest afschrikwekkende voorbeeld van. We hebben prachtige, uiterst geavanceerde kastelen gebouwd. Machines die in staat zijn om zelf de macht in handen te nemen. Bij calamiteiten, zoals een enorme verwoestende watergolf, wordt ons bouwwerk aangetast en kunnen we nauwelijks iets doen.
We moeten toezien hoe dat machtige gebouw, dat we op onze kostbare grond geplaatst hebben, reddeloos verloren gaat. En hoe onze drang naar perfectie op een gruwelijke manier afgestraft wordt.

Schrijver: Rob Chevallier, 14 maart 2011

chevallierinbox.com

Kernenergie Japan Japan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 4 stemmen 812