Alle inzendingen over Dementie

Afscheid ‘We zijn weer thuis pa’, klonk het opeens in de auto. Ze stopten voor een huis dat schijnbaar nog steeds van hem was. De man keek naar buiten, maar zijn gezicht gaf geen enkel spoor van herkenning. Ook in de woning, tussen zijn oude spullen, scheen er weinig tot hem door te...

Vlekkie ‘Wat een leuk hondje’, zei de zuster, terwijl ze hem hielp bij het dichtdoen van het bovenste knoopje van zijn overhemd, en ze wees naar een foto boven zijn bed. ‘Vlekkie’, zei hij. ‘Hij was helemaal zwart met een witte vlek op zijn kopje.’ En zonder haar reactie af te...

Stille genieter Tijdens de wandeling door het verpleeghuis streken ze neer in een echt bruin café met ouderwetse schemerlampjes tegen een houten wand, een oude tapkast en in de hoek een biljart. Terwijl hij om zich heen zat te kijken hoorde de man zijn naam noemen, met de vraag wat hij wilde...

Ontmoeting Beschenen door een milde voorjaarszon, schuifelde hij wat rond bij de uitgang van de afdeling waar hij deze ochtend was opgenomen.Toen ik hem daar voor het eerst ontmoette, bij de deur die slechts opengaat voor wie de geheime code kent, vroeg hij of hij mee naar buiten mocht. Hij...

Voorjaarsgeluk De man zat bij het raam en keek verlangend naar buiten. Het ochtendzonnetje gaf een aangename warmte op zijn oude huid. ‘Ik zou wel eens naar buiten willen,’ zei hij tegen het jonge meisje dat hem zijn koffie kwam brengen. Hij had voor zijn gevoel al veel te lang binnen...

Stilleven Bij elkaar gezien leek het op een zorgvuldig geschilderd stilleven: een oude leunstoel, kunststof zonnebloemen in een stoffige fles op een houten tafeltje, een kastje met glazen deurtjes en aan de muur een schilderij waarop een jonge vrouw te zien was met een mollig kind in haar armen....

Mijmering Een milde najaarszon gaf nog wat zomers getinte warmte. De bladeren aan de bomen en struiken kregen de kleuren van een mooie herfst. Een enkel blad dwarrelde speels naar de grond. Een duif zat geduldig te wachten op een handvol broodkruimels. De deur naar de tuin stond vanwege de...

ONZE MAN Contact Ze was nieuw en naast hem aan tafel gezet. De man zat haar met enige nieuwsgierigheid te bekijken. Zijn aandacht werd vooral getrokken door het jammerend geluid dat ze maakte, alsof er een poes in de huiskamer verborgen zat. Af en toe was ze stil, om even later weer met...

Aan de overkant Omringd door zijn wakende familie, lag de man al enkele dagen stil en vredig te slapen. Als je zijn hand vasthield, zijn gezicht zachtjes aanraakte of iets tegen hem zei, verscheen er soms een flauwe glimlach op zijn broze, bleke gezicht. Toch hing er in zijn kamer geen al te...

Er zijn mensen die heel goed met woorden zijn, in een gesprek. Hebben dan ook niets anders nodig dan woorden. Ik heb vaak het gevoel dat mijn woorden tekort schieten. Dan vallen mijn handen mij bij. Ze beelden uit wat ik aan woorden denk te missen. Ze zijn een verlengstuk van mijn communicatie en...

Oma werd dement. Na een aantal keer vermist te zijn geweest werd het te gevaarlijk. Vooral omdat ze zich door een slot op de deur niet liet belemmeren om te vertrekken. Er werd een passend tehuis voor haar uitgezocht. Een dag voor haar vertrek werd dit aan haar meegedeeld. Prompt lag ze ziek in...

...om een verschijnsel dat wel op een begin van dementie lijkt maar dat de vrees voor Alzheimer nog steeds ongegrond is. Een uitgebreide medische test in het ziekenhuis door een internist een kleine tien jaar geleden bevestigde dat toen afdoende. “Twee paar schoenen heb ik aangedaan”. ....

Heeft ze koorts? Mijn moeders handen gloeien. Ik probeer de bruine randen onder haar nagels te negeren. Nee, ze zit niet lekker aan de uitdrukking op haar gezicht te zien. Aan haar voeten dikke sokken met noppen. De ene knalroze, de andere fel groen. De kleuren van Doe Maar. Het doet me denken aan...

We staan te wachten in de hal van het verpleeghuis tot de met een Tweemaster beschilderde glazen schuifdeur, zich opent. Het tehuis, sinds enkele weken het onderkomen van mijn moeder. Voorzichtig stappen we naar buiten. Mijn moeder loopt beter dan ooit: de ‘sloffen’ die ze draagt vanwege haar...

Ze staart met een lege blik voor zich uit. Ze zit in de gezamenlijke huiskamer. Af en toe krijgt ze bezoek, ze herkent soms haar dochter en haar zoon, maar meestal zijn het vreemden voor haar. Een begeleidster loopt naar de cd-speler en zet een cd op. Een melodie klinkt door de kamer. Ze veert...

Na op bezoek geweest te zijn bij mijn vader in het bejaardentehuis in de plaats S. ging ik daar het dorp even in. Mijn vrouw moest naar de kledingzaak een beetje rondsnuffelen. Ik besloot om in de auto te blijven zitten met een muziekje aan, wetende dat als zij een kledingzaak bezoekt het heel...

Hij wordt vergeetachtig, we noemen het nog geen dementie want dat woord ; daar trekt hij z’n neus voor op en reageert: dement, ik? Hoe kom je erbij? Dus we herhalen tot in den treure alles wat we al eerder zeiden, op herhaling als het ware…. Hij is vergeetachtig en ach dat zijn we allemaal...

...het bezwaar. Ik heb wel eens gelezen dat je dementie kunt voorkomen door dingen in je omgeving te veranderen of door dingen zo nu en dan anders te doen: zet een foto op z’n kop, ga eens naar een nieuwe koffietent. Het helpt het je in elk geval om wakker te blijven in je hoofd. Als ik...

...als therapie gaat dienen voor mensen met dementie.> De acht regels tussen < > hierboven zijn vrij geïnterpreteerd afkomstig uit één van de Hersenweetjes uit het Hersen Magazine; jaargang 12, nummer 2, juni 2014. Hoewel ik pas ruim vier decennia oud ben, ga ik toch bij elk kopje...

...doen, respectievelijk een gebroken been en dementie, een ander is in rouw vanwege een plotseling overleden zus, een vierde is gewoon moe en een vijfde heeft toevallig een dubbele afspraak en de zesde heeft geen uitleg gegeven. De kans bestaat dat een deel van hen de volgende week ook niet...

...verder gaat met het leven. Dus laat dit niet zien dat we sterk zijn om veranderingen door te voegen om de wereld bijelkaar te houden. Zonder ons lijdt de wereld aan dementie en vergeet dat het moet overleven en niet alles om zich heen moet vernietigen. Zonder ons verdwijnt de...

Tuinman Het beloofde een mooie lentedag te worden. Voor de tuinclub een aangename ochtend om in de tuin te gaan werken. De tuinclub bestond uit bewoners die vroeger van tuinieren hielden en het plezierig vonden de hark of de schoffel weer eens ter hand te nemen. De man had zich onder...

Weerspiegeling De man leek in een dikke mist rond te dwalen. Vrijwel alles in zijn nieuwe omgeving was voor hem vreemd en onherkenbaar. De mensen die naast hem zaten, zeiden hem niets. Evenmin de personen in het wit, die met veel drukte langs hem heen snelden. Dan vond hij het thuis toch een...

Credo Vroeger was hij lid geweest van een kerkkoor, vertelde hij de pastor, en het liefst zong hij Gregoriaans. De man zat samen met andere bewoners in de huiskamer waar een korte gebedsdienst gehouden zou worden. De pastor zette een kruisbeeld op een tafel tussen twee zilveren kandelaars en...

Warme zorg De deur van zijn slaapkamer ging open en er verscheen voor hem een zuster met een glaasje appelsap. De man lag al enkele dagen met een flinke griep op bed zich ellendig en eenzaam te voelen. ‘Mijn benen, zuster’ zei hij, ‘Ze doen zo zeer.’ Hij hoopte dat zij hem wat...

Het is even na zevenen in de avond. De afwas is gedaan en het eerste kopje koffie staat dampend op tafel. Een gezellig muziekje staat op en door de open tuindeur is het fluiten van de merel te horen. Er wordt op de deur van de huiskamer geklopt en een lange magere heer op leeftijd stapt binnen....

Het is om te stikken in de kamer, en niet alleen van de warmte. Er hangt een geladen sfeer die onmiddellijk bezit van mij neemt als ik binnen kom. Ik voel het onbehaaglijk prikken in mijn nek. Dit is niet van mij, herhaal ik steeds weer, als een mantra. Ik weet hoe belangrijk het is om bij mezelf...

We zouden ons diep moeten schamen over de manier waarop demente bejaarden in veel Nederlandse verpleeghuizen worden behandeld. In veel zorgcentra is het immers heel gewoon om niet naar hen te luisteren, maar hen bij elk teken van onrust psychofarmaca te geven of zelfs vast te binden. Demente...

...onuitwisbaar in haar geheugen zaten geprent. Het dementieel syndroom was in staat alles te doen vergeten, behalve vader en moeder. Ze werd zwakker, de ziekte sloopte haar en uiteindelijk alleen in staat haar mond te openen voor het eten en drinken. Ze stierf, zacht en stil, maar de pretoogjes...

Ik wil een verhaal delen uit mijn zenuwslopend, tragikomische leven. Alhoewel, het is eigenlijk meer tragisch dan komisch. Ik heb deze week niet bepaald een geweldige week gehad. Het begon ermee dat ik 2000 euro won en het de volgende dag, met mijn stomme kop, allemaal weer verloor. Misschien...