Alle inzendingen over Fluisteringen

Ik hou een foto in mijn hand. Mijn ogen glijden over de kleuren, de vormen, tasten het papier af met hun gretige blik. Mijn handen laten hun vingertoppen over de lijnen gaan, snel, vluchtig, ik heb mezelf net op tijd in de hand om te verhinderen dat mijn lippen het spelletje meespelen. De man,...

Ze stonden in de etalage in de Theresiastraat en glimlachten naar me. Zwart met een adelaar. Nog voordat ik het goed en wel besefte, zaten ze aan mijn voeten en was ik een godsvermogen lichter. Carrie Bradshaw zei al eerder: “dat niets beter was dan een paar nieuwe schoenen”. Nu weet ik...

Zou je, net als ik, willen toeven op de maan? Waar je elke morgen bij het ontwaken een luie blik kunt werpen op de hatelijkheden die onze aarde ontsieren. Ieder misbruik kunt bekogelen met rondslingerende keien, waarvan ik vrees dat er nooit genoeg zijn om het allemaal te raken. Het genot van...

De schrijver en zijn geliefde wilde onlangs naar de 23e verdieping van een bekend Amsterdams hotel om er van het uitzicht en een goed glas te genieten. Het terras was gesloten en de teleurstelling groot, de ergernis ook. Op de heen en terugweg werd in de lift het prachtige Wonderful world van Sam...

Mijn hand ligt op haar buik. Ik voel een zwakke wee. Intuïtief kijk ik verder. 'Dokter bellen, direct!' roep ik tegen de leerlingverpleegster die op mijn driftig bellen aan komt hollen. De moeder suft en het kindje is bezig geboren te worden. Ik zet haar benen in de juiste stand en zonder me om...

Heel vroeg rinkelde die zaterdagmorgen de telefoon in het huis van mijn zusje. Slaperig nam ze op. 'Mag ik Jan Zijlstra van u?' had een mannenstem gevraagd. 'Het is midden in de nacht,' zei ze geprikkeld, en kapte het gesprek af met de woorden dat er bij haar geen Zijlstra woonde. 'U hebt een...

Wij hadden bij ons thuis een bakkerij en dus maakte de telefoon al vroeg deel uit van mijn leven. Want als je een ‘zaak’ had, dan moest je bereikbaar zijn voor je klanten. Ergens in ons huis hing zo’n zwart geval aan de muur en dat rinkelde van tijd tot tijd. Mijn moeder was er altijd als de...

“Dat mens praat alleen maar met haar Chihuahua!” riepen de oude mensen in het bejaardentehuis, “Ze is gek.” Corrie hoorde het wel, maar gaf geen antwoord. Ze roddelden altijd over haar, daarom praatte ze alleen maar met Karel, haar bruine Chihuahua. Hij begreep haar tenminste, hij gaf geen...

Of zijn het leugens? Wordt er gelogen door de mensen in Den Haag omtrent de affaire rondom mensen met een bijbaan? Ineens worden we geconfronteerd met toestanden rondom bonnetjes die onterecht worden opgevoerd en ingeleverd als "werkbijeenkomsten", ineens duiken er bijbanen op met natuurlijk...

In mijn dromen was ik gaan geloven, want die kon ik niet plannen, zoals in de maatschappij het dagelijks leven werd gepland. Dromen kon ik niet beïnvloeden, maar ze hadden wel veel invloed op mij. Het was een obsessie geworden, de bomen van het zuchtend landschap, de droomkasteeltjes voor de...

Lieve … Ken je dat verhaal, van dat meisje? Ze lijkt een klein beetje op jou, lees maar: “Er was eens een meisje voor wie de wereld niet zo duidelijk was. Dan zweefde ze hier en dan weer daar, niet wetend hoe ze de juiste aandacht en liefde kon krijgen. En dat is juist wat ieder mens zo...

Zoon stapt met loeizware rugzak op de deur uit, hijst zich op zijn zadel. Het regent. Vorige week vergat hij zijn sleutel. Gelukkig zag zijn vader dit op tijd voordat hij zelf de deur uit ging. Man belde zoon onder schooltijd, fluisterend smeedden ze samen een plan, iets met schuur en zoveelste...

Jij prijkte op het damasten tafelkleed met versierde porseleinen borden en prachtig 18e-eeuws bestek. Samen met de stijlvolle kristallen water en wijnglazen. Stijf opgerolde witte servetten verpakt in een gepoetste glimmende servetring met inscriptie en aan een zijde uitgewaaierd op het...

Zoon, 11, stapt met loeizware rugzak de deur uit, hijst zich op zijn zadel. Ik zwaai hem uit op weg naar zijn nieuwe school. Gisteren vergat hij zijn sleutel. Gelukkig zag zijn vader dit op tijd voordat hij zelf de deur uit ging. Man belde zoon onder schooltijd, fluisterend smeedden ze samen een...

Het is twaalf februari. Buiten lijkt er een storm op te steken. Ik kijk uit het keukenraam met een warme kop zwarte koffie in mijn handen. Ik zie de buurvrouw haar afgrijselijke teckel uitlaten. Ook nu blaft het verrekte beest naar alles wat beweegt of waarvan hij dénkt dat het beweegt. Pookie...

(voor Christian Dotremont) Gruisplantsoenen restten in zijn (voorzorgelijke plebejers krankzinnig geprojecteerde) orakelhhoofd van wiebelende gorillarudimenten, hij vond zichzelf terug bij de ontzagwekkende ruines van de naakte vogeltaal, waar zijn hoogst magische dichtwerk begon, waar slechte...

...lang betast door familiehanden, bezoedeld door fluisteringen in het oor, besmet met kussen van hypocriete tantes en omes, terug en verdwijnt uit de kamer. Ze vertrekt met hem en dompelt hem thuis in een zuiverend bad. Er wordt gefluisterd dat ze zich overspannen gedraagt. Ja, ze moeten...

Dansende schaduwen over je nog slapende gelaat, speelden als een wajang voorstelling, nadat ik de gordijnen voorzichtig openschoof om het vroege zonlicht binnen te laten. Het fotonen leger, worstelde zich tussen de boomtakken door en baande zich een weg door het raam van onze slaapkamer naar...

The games are over. Nu de rookwolken van de spetterende sluitingsceremonie zijn weggedreven is het tijd voor bezinning. Willen we een kwart miljard in topsport blijven pompen? Of willen we gym op de basisschool weer terug? Geld kun je maar een keer uitgeven, dus kiezen graag! Ranomi, Epke,...

Op weg naar de drogist kom ik langs een zaak waar ze tatoeages zetten. Op de winkelruit een bordje: “klaar terwijl u wacht” Ik frons. En lees het nog een keer. Klaar terwijl u wacht. Hoe dachten ze het anders te doen. Bij de drogist word ik begroet door een hongerlijdend jong ding in...

Het saaiste om te lezen zijn de stukjes van schrijvers die hun onmacht om te schrijven onder woorden brengen. Hou op met zeuren. Doe het dan niet, zult u zeggen. Ga de wasmachine vullen, met de hond lopen, ga uitgebreid naar het toilet of sop een keukenkastje uit. Doe iets nuttigs. Maar als...

Eindelijk ontwaakte de struik weer, en zag allemaal sneeuwklokjes en krokussen om zich heen. Opgewekt keek hij naar de tulpen, die zich na enige tijd ook lieten bewonderen. De rododendronstruik vertoonde tussen zijn bladeren al grote knoppen. Dat beloofde veel voor de volgende maand. De heer van...

Richtingwijzers aan weerszijden van de snelweg geven aan: "Den Bosch" en "Waalwijk". We zijn op weg naar Drimmelen om een boottocht over de Biesbosch te gaan maken. Het wijde en weidse land strekt zich links en rechts van het asfalt, waarover de auto voortraast, uit. In de verte de koepel van...

Ik ga voor het eerst weer naar de kapper. Mondkapje mee, waterfles mee. Wat nog meer? Voor de zekerheid maar eigen lectuur mee. Voel me warempel een beetje gespannen. Ik stap binnen, was mijn handen direct met gel. Daarna ga ik los. Ik vergeet de anderhalve meter afstand. Mijn favoriete kapster...

Bijstand mag omlaag voor mensen met medebewoners Uit meerdere uitspraken van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) over toepassing van de kostendelersnorm blijkt dat de bijstand omlaag mag voor mensen met medebewoners. Dat blijkt uit meerdere uitspraken van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) over...

Vier mannen om een tafel die ongekend uit hun nek kletsen over fietsen. Anderhalf uur lang!! (?) Wij hebben het dan over het praat-programma Tour du Jour van RTL 7 dat deze heren, zeven avonden per week, onzinnige dingen over fietsen in de Tour de France laat vertellen. En ik zweer het, daar...

Het was een onrustige nacht geweest, die van 'Goede Vrijdag' op 'Stille Zaterdag'. Ik lag te woelen, te zweten, zeg maar te ‘zwoelen’. Het angstzweet viel loodzwaar van m’n voorhoofd af. Mijn hersenen pijnigden mijn ziel nog vol van het grote verdriet van Zijn (Jezus) lijden, sterven en...

Tien dagen heeft Jurgen Thomas nu niets anders gedaan dan Nicky volgen in al haar bewegingen. Tien uur, Nicky laat zich voor het eerst zien voor het raam, draagt niets meer dan een shirt en en tot de draad versleten ochtendjas, zet koffie. Niets doen, wachten op hem. Hij werkt. Nicky is geen man,...

Niet begrijpend stond ik naast mijn stoel en keek neer op mezelf. De ondraaglijke pijn was abrupt gestopt, en het zeurende verlangen naar het einde gerustgesteld. Hier had ik al jaren naar verlangd. Verlost zijn van de reuma. Nooit meer het krassende bijten van onzichtbare tanden in de scharnieren...

Badend in het zweet werd ik wakker. Bijna de hele nacht liggen woelen. In bed spookte een berichtje in het Algemeen Dagblad door mijn hoofd. Heleen van Royen wil in een pornofilm spelen. Lieve Heleen! Doe het niet! Als jij belooft dat je je kleren voortaan aan houdt, beloof ik als tegenprestatie...