Alle inzendingen over Reinier Bakhuizen va

...ondragelijke pijn in mijn hoofd, ik voel nu pas echt hoe het leven zonder een vader is.

...te worden, toen lieten ze me vallen als een baksteen. Ach ik had hen tenslotte ook niet nodig, onze werelden verschilden veel te veel, maar de pijn van hun gluiperige afwijzingen, het wrange feit dat ze steeds maar weer hun neus voor me ophaalden, alsof ik melaats was, dat kon ik hen niet...

...vooral een van de laatste keren heb ik dat ondervonden. Ik wil het u toch vertellen, ook al schaam ik me ervoor en word ik misselijk van angst en afschuw als ik erover begin. Hup! eerst een nieuwe fles ontkurken. Goed, ik moet het toch aan iemand kwijt.

...ik ergens in een boek van Bretagne gelezen. Mijn zucht naar bevrijding is dan ook een zucht naar verdringing en vergetelheid, om van daaruit mijn ware ik terug te vinden. Al mijn agressie is in wezen gericht naar deze verkrachtende boosdoeners.

...doen allemaal wel netjes en welopgevoed, maar onder hun strakke rokken broeit het hevig van de losbandige verlangens.

...vervelende, opgelegde ouderpatronen waarin we vast zaten, waaraan we vroeger machteloos overgeleverd waren. Baudelaire verkondigt in zijn 'Paradis Artificiels' uiteindelijk dat de hasj geen juiste weg is, maar dat kon voor hem zo zijn, voor mij opent het nog steeds geheime deuren met...

...een kind was, ik kan alles, ik mag alles, ik doe alles. De hasj maakt me loom en mild. Ik zak weer weg, ik voel het, vader, neem ook eens wat, het zou je goed doen, het zal je pijn verzachten - kan dat?

...tol betalen, een hoge tol, net als ik, maar wat begrijpen zij daar ook van.

...deze bittere ellende te verlaten en rust te zoeken. Vader, ik wil u nog eenmaal toeschreeuwen dat ik zielsveel van u houd! Gedenk deze dwaze dichter, uw berouwvolle zoon, Arthur Rimbaud

...kun je maar beter vrij man zijn en al helemaal zonder kroost! overigens, wat vind je van de bijgesloten hommage?

...over de manier waarop we zelfmoord zouden plegen, het ging gewoon niet meer. Het onbekende werd te riskant. Wij zagen geen uitweg, wij probeerden de woede van ons af te smijten, de frustraties en de pijn te begraven. We waren zo angstig voor de toekomst, alsof alles al was afgelopen. Een debâcle...

...dom teefje, want ik heb geen geduld meer, ik moet en ik zal klaarkomen in die vrouwelijkheid van jou! Zo, het zal je nu wel duidelijk zijn, veel liefs van je gestoorde, ruige en toch zo tedere kontlikker, het Franse ratje dat het liefste in jouw vochtige gat kruipt! Au revoir, pervers...

...ik denk aan later - waar vlagen van wind het vaste ruim bespringen wordt een ziel verslind - en wist de dingen - de dood ligt gekomen in het verkoelde leven boven al mijn dromen - een hart wil geven - Arthur Rimbaud Tomber de la lune Ik staar alleen onder de volle ronde...

...ook op vrije dagen met je muzen? Wat denk je van mij? En heb jij niet soms de behoefte om ze weg te slingeren, naar bodemloze oceanen, alleen om te ontdekken hoe een leven zonder hen zal zijn? Je begrijpt het, Rodolphe, het is vreselijk om zoiets te doen. Ik overleefde het, maar ik ontraad het...

...met hen te krijgen. In velen zag ik of mijn vader of mijn moeder of hen allebei, daarom dacht men dat ik gek was, omdat ik zo ongekend tekeer kon gaan, omdat ik een woede uitte, die niet voor hen bestemd was, maar in feite voor mijn ouders. Maar goed, het gaf me wel de kracht om het om te...

...nieuwe krenkingen langzaamaan verdwijnt. Ergens was ik toen mijzelf niet, maar wat begrepen zij daarvan, als ze het niet zelf (uit noodzaak) meemaakten.

...ook meer absint in dat vette lijf van hem, ik hield ervan om te zuipen, hij hield ervan om te verzuipen.

...van mij, ze blijft maar in mijn hoofd rondwaren als een duivelse vleermuis of een piranha die bloed proeft, nu zit ik hier en ik ben nog steeds niet los van haar, nog steeds heb ik haar nodig, zij het dan op zijn minst voor praktische boeken, voor de rest is het een pijnlijke leegte, waar ik...

...van God. Ik heb mijn verstand overboord gegooid, ik heb mijn superintelligentie een zeemansgraf gegeven, gezien hoe de tijgerhaaien het uit elkaar scheurden, er verwaterd bloed van maakten. Ik verruilde de dromer voor de noeste arbeider in mij, de roekeloze soldaat, maar tenminste een...

Je kunt beweren wat je wil, maar als de redacteur met vakantie gaat, dan valt alles stil.

...niets bijzonders, niet eens frivool beschilderd. Van een wildvreemde baviaan kun je meer verwachten. Meer verwondering. Welke sluwe, psychologische overredingskracht/heksachtige betoveringen hanteert zij? Toch reikt mijn psychologische inzicht verder, tenminste over haar 'poëzie'. Pardon, maar ik...

...en op een kwade dag kreeg je ineens een hartaanval, waardoor Nelly in een diep en donker verdriet gestort werd. Bij je crematie stonden Nelly en Lena zij aan zij, elkanders handen bijna tot gort knijpend. Nelly heeft na je heengaan nog lange tijd je schilderwerken in de belangstelling gezet, na...

...beleving en ben ik immens dankbaar dat ik dit heb mogen be-horen, be-kijken, be-voelen, iets waar ik al van mijn pubertijd van droomde en nu werd waargemaakt. Met zielsdankbaarheid in mijn hart draag ik die avond in me mee...!

...gestalte van de Schot op het Stadhuisplein mij soms herinnert aan mijn verdrietige uur met vader tijdens de militaire parade....

...hand vast. Over houvast gesproken... Toen het stil werd zei ze niet veel...‘Och Va’.. Meer niet.

...eerbiedig een citaat: ‘Het heeft geen zin te willen bloeien in de herfst, of te willen overleven in het aanschijn van de dood (…) het niet aanvaarden zal niet alleen de loop der dingen niet veranderen, maar leidt ook niet tot inzicht in de werkelijkheid.' Ik dank u en mogelijk tot...

...op d'aartsvijand, strijdend tegen 't lot Van den met spot gekroonden, smaad gesmeten, Tusschen de menschen wild verdwaalden God, Liep storm door steppen, steden en woestijnen, Gevloekt, geschuwd door 't rechtgeaarde ras, Leerde in verlatenheid en helsche pijnen Dat er voor hem geen...

...met de opkomst van de samoerai. Greenfeld schrijft met vlotte pen, maar blijft een journalist in hart en nieren. Het boek getuigt dan ook van een uitvoerige research. Dus voor wie dat moderne Japan eens wil bekijken tegen zijn historische achtergrond, is dit boek zondermeer een aanrader.

...manier, was het mogelijk om de pracht van de bloem opnieuw te waarderen. Vooruitstrevend. Ik besloot deze gedachte vast te houden. En mee te nemen naar elke Franse marché die ik ging bezoeken. Op Vincent.

...dan zal je gelukkig zijn en deze woorden van mij deden haar glimlachen en ze gaf mij een hand. Toen ik thuis kwam en de hospita vertelde, dat ik aangenomen was, begon ze mij te omhelzen en te zoenen en ze duwde haar grote borsten tegen me aan, maar ze stonk naar zure melk en ik kreeg...