Alle inzendingen over Simon Carmiggelt

...waar het vrouwtje zit, je ziet haar rust, je ruikt het zweet van de man en ziet bijna een druppel op zijn voorhoofd parelen zonder dat Carmiggelt er een woord over rept. Simon Carmiggelt schetst deze mensen en hun situaties vlijmscherp. Op de achterflap schrijft hij: “Ze bedoelen het goed....

...voor deze donkere dagen. De jaren ‘60. Carmiggelt leest aan het eind van de VARA tv avond een van zijn Kronkels. Vaak over ontmoetingen met slordige figuren op locaties waar koning alcohol een hoofdrol speelt. Jeneverkelkjes, oude sigarenrook, doorweekte bierviltjes en een tochtvlaag...

...bij beiden bijna spreekwoordelijk Ging Simon Carmiggelt zich te buiten aan poëzie wie nam hem ooit serieus als Karel Bralleput Kees heeft ook moses kriebel de pee aan alles wat extreem is maar is groot geworden met dodelijke persiflages en types zoals De Vieze Man waarin redelijk...

...brullen, maar een soort van humor die Simon Carmiggelt ook vaak om zich heen op straat zag. Als hij zag wat ik van de week – ik meen in het journaal - zag, zou hij denk ik net als ik, even een fijne glimlach op z’n gezicht hebben getoverd. Wat er gebeurde? Het volgende: een vrouw die...

Simon Carmiggelt schreef ooit Kronkels over het album ‘Sinatra At The Sands’. Het ging Simon vooral om fun-monologues, waarvan hij zich afvroeg of Ol’ Blue Eyes ingestudeerde teksten gebruikte, bij onverwachte situaties die zich tijdens shows kunnen voordoen; zoals Sinatra’s gevatte...

...jaren’.) In verscheidene verhalen van Carmiggelt gebeurt in feite zo goed als niets, maar hij weet er altijd weer een boeiend verhaal van te maken. Aan de andere kant zijn er mensen die de meest fantastische avonturen hebben beleefd, maar hun verhalen erover zijn niet om door te komen....

...Wim Kuijk, die met veel liefde het echtpaar Carmiggelt op een bank heeft gezet en nu met de gebakken peren zit, dat wil zeggen de zielige brokstukken. Hij denkt dat hij daarmee de boel nog kan herstellen, we wensen het hem toe, maar de psychische schade kun je er niet mee wegwissen. Iedere...

...juweeltjes en voltreffers. Naar mijn mening is Carmiggelt 15 jaar na zijn dood nog steeds de ongekroonde en nooit geëvenaarde koning van het korte verhaal. Verhaal van een dokter Op de kinderzaal van het ziekenhuis waar hij werkt heerst mazelen. Dat is niets bijzonders -er heerst altijd...

...of Louis Couperus of Arnon Grunberg of Simon Carmiggelt, om maar eens een paar favorieten te noemen. Maar aan de andere kant is het wel zo dat ieder mens uniek is en dat ieder dus ook iets kan bijdragen aan de wereld wat alleen hij of zij kan en niemand anders. Ieder heeft zijn eigen...

...Nieuwe Spiegelstraat en Vijzelstraat, door Carmiggelt-fans een herdenkingsbijeenkomst gehouden ter gelegenheid van zijn 25e sterfdag”. Ik was beduusd, hij excuseerde zich dat hij snel door moest naar een afspraak en gaf mij een formele hand. De rest van de dag bleef de korte ontmoeting...

...al een bewonderaar van de overleden auteur Simon Carmiggelt, geboeid door zijn kronkels en cursiefjes die hij schijnbaar met speels gemak en vooral met plezier schreef. - Meer plaatselijk was ik jaren geleden tot 14 mei 2009 een trouwe luisteraar van de Rotterdamse auteur Jan Oudenaarden, die in...

...had de wat weemoedige oogopslag van wijlen Simon Carmiggelt, wat hem voor me innam. Peters 'cake met peren' werd helaas kut met peren. Met de naam had hij er al een voorschot op genomen. Zijn tweede opdracht, geen Euromast maar een boomhut genoemd, was een torenhoog baksel van financiers....

...maar Hans hoefde al niet meer. Alleen Simon Carmiggelt had vroeger een passepartout. Dus Jan, wees voorzichtig met bedienend personeel. Ze hebben eigen meningen, niet voor onder stoelen of tafels. Ze hebben terecht taprecht als gevolgtrekking van de Vrijheid van Meningsuiting. Verdrag...

...ze het rustgevend met de oudere columnist Simon Carmiggelt deed. Wij mensen willen het hele jaar schreef ze, en daar komen jaloezie en liefdesverdriet van. Liever kort en hevig op instinkt en vaste tijden zoals de kafferbuffel het nonnetje de tapijtslang en de zaaghaai. Dat wij altijd wel...

...en werkelijkheid niet wist te scheiden. “Waar is de gulle lach op heden gebleven?” – Deze vraag en ook de volgende zijn pas jaren later door Simon Carmiggelt voor een conference van Wim Sonneveld geschreven. Anders had ik ook toen al kunnen vragen: “waar blijft de humor meneer...

...is geportretteerd, de volksschrijver Simon Carmiggelt en de kunstenaar Melle Oldeboerrigter. Jaspers schilderijen reflecteren de herinnering aan plaatsen, gebeurtenissen en individuen, die hij heeft opgedaan tijdens zijn reizen naar o.a. Cuba, de Stille Zuidzee en Nieuw-Zeeland. Jasper...

...meer. Waarschijnlijk van Max Tailleur of Simon Carmiggelt of toch van Wim Sonneveld – ach wat doet het er ook toe. Het feit is, dat het gewoon waar is. Zo kwam vanmiddag Piet z’n hondje Castor weer op-halen. Ik had het beestje een paar dagen te logeren gehad. Piet was naar Duitsland...

...omschreven. Het heeft tenminste, mede door Simon Carmiggelt, speelse betekenis gekregen en is voor menigeen een begrip geworden. Het woord 'theoporaal' heb ík voor het eerst gehoord uit de mond van een collega in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Het heeft zelfs enkele maanden een...

...dan hij uiteindelijk besefte. 'Kunstbroeder Carmiggelt zag mij eens, jaren geleden, vrolijk op straat, met vrienden schertsend en lachend, vlak bij een cinema, en dacht: 'Het lijkt waarachtig wel of hij gelukkig is. Wat fijn, wat heerlijk voor die jongen, maar wat rampzalig voor de...

...‘Ik moet schrijven omdat ik anders gek word.’ Simon Vestdijk zei: ‘Ik schrijf om niet te hoeven leven.’ Carmiggelt zei: ‘Schrijven is één van de weinige dingen die ik graag doe.’

...luisterde ik graag, wanneer wijlen Simon Carmiggelt zijn in het dagblad Parool verschenen Kronkels ook op de radio of de televisie voorlas. Zijn rustige, bijna bedachtzame stem wist op de juiste plaatsen precies gedoseerd de daarbij passende intonatie aan te brengen. Heerlijk. In de...

...verteller, hij lijkt wel een beetje op Simon Carmiggelt. De ironie druipt van hem af. Wat een hypocriet gekuip in die tijd. Ik zit me hevig kwaad te maken op die misselijk makende koopman. Zijn dochter, daarentegen is een mens naar mijn hart! Wat een schande die vader houdt niet van zijn kind!...

...had. Dat zal wel, maar dat voegt niets toe aan het omvangrijke oeuvre van Carmiggelt.

Aantrekkelijk fraaie bruine, oranje, rode, paarse, en zelfs blauwe kleuren en tinten verschijnen er. Alle vruchten rijpen en vallen af. In deze 3 á 4 weken gebeurt het allemaal. De natuur maakt zich klaar voor de winter. Ze gaat een beetje dood en laat ons zien dat alles vergankelijk is. Een heel...

...slechts handlangers.' Vertelde althans Simon Carmiggelt, die als Karel Bralleput zijn passe-partout thuis liet. Wat een feest – ik zal niet in details treden. Wij, S. en ik, verzonken in een oude sofa nabij de bar. En daar werd mijn leven overhoop gegooid. Sindsdien zie ik alles anders....

...op die oppervlakkige plebejers. Met Simon Carmiggelt leerde je ook de smaak van koning Alcohol kennen. Daarna verhuisde je met je ouders naar de Jozef Israëlskade (Diamantbuurt), waar je je beroemdste boek 'De Avonden' (1947) hebt geschreven. In 1948 ben je getrouwd met de dichteres...

...verjoegen de katten onder de auto’s vandaan. Simon voelde een warmte in zijn buik dringen samen met mokerslagen op zijn borst. Amber nam zijn hand en kuste zijn vingers. Hoelang geleden was het dat hij Amber had gekust, vijftien jaar, twintig? Ze wenkte hem haar te volgen, weg van de...

...Simone en haar geliefde Oliver Palotai hun zoon Vincent. Oliver is de toetsenist van Kamelot. In december 2013 zijn Simone en Oliver getrouwd. Mei 2014 verscheen het zesde album van Epica 'De Quantum Enigma'.

...veel', niet voor waterdichte regelingen. Hoewel Carmiggelt een Nederlander is, raakt hij daarmee toch de ziel van onze op de keper beschouwd protestantse natie. Een natie van schriftgeleerden die telkens weer probeert waterdichte regelingen te maken. Toen de paus vorige week voor het eerst...

...dat ze niet voor zichzelf op kan komen en dus is Simone weer terug bij haar ouders, ze hield het niet langer uit! Nu gaat moeder met haar naar de woningbouw, want dat hier iets moet gebeuren is duidelijk! Pesten komt echt niet alleen voor bij kinderen, niks hoor. Volwassenen weten er veel meer...