Alle inzendingen over Terugkerende herinne

Sinds een paar weken ben ik op terugtocht van internet. Dat wil zeggen dat ik mijn blogs met gedichten en schilderijen heb verwijderd en mijn vriendental op Facebook heb teruggebracht tot minder dan vijftien. Verder heb ik al mijn gedichten verwijderd van diverse sites. Dat was wel de grootste...

Als kind had ik een droom. Een terugkerende droom waarin ik een moord gepleegd had. Niet de moord zelf, maar de situatie erna stond centraal. Het was geen gewone moord, het was de perfecte moord. Alles klopte. Lijk weg, moordwapen weg, motief een raadsel, niemand wist ervan. De beleving van...

...in een historische context af. Regelmatig terugkerende motieven in de boeken van Kadare zijn bloedwraak, afgunst en geruchten met daarbij een meestal winters en kil decor. De werking van dictaturen is een terugkerend onderwerp in de boeken van Kadare. Als een van de weinige Oost-Europese...

Abrupt stopt het pad. In de diepte vervolgt de route. Ter overbrugging hangt een ladder aan de rotswand. Het schrikt af en lokt tegelijk. Ik besluit tot pauze. Eten, drinken en bezinken, terug- of doorgaan. Trede voor trede daal ik af. Beneden aangekomen kan ik de markering terugvinden op grote...

Waarom is het een gewoonte speciaal in de taxi zijn gemoed te luchten en zijn ziel bloot te leggen? Een automobiel zoeft voort over het asfalt. Binnen bevindt zich mevrouw Nederpoort, terugkerend van het Verbeeten-Instituut. Er waren toch meer bestralingen nodig dan aanvankelijk...

Lange, lange, al te lange tijd was ik - ik kan niet anders zeggen - vervreemd van de rust, van de rijkdom, van de eenzaamheid van mijn stille woning, van het terracotta van haar muren, van haar grijswitte, rustieke balkon, van het hardhouten bureau dat mij ten dienste stond en van de verrukking van...

...gelardeerd met hun parelkettinkjes, herinneren Sandra en ik ons nog zo goed.... Op kantoor scheen "horizontaal" de "enige taal" te zijn, zoals ik een collega wel eens hoorde beweren. Sandra en ik zijn ex-collega's en ze is me komen bezoeken. Haar haar is overduidelijk al...

Terugkerend van de Rabobank, waar twee elegante, joyeuze jonge jongens met weemoedige bruine, respectievelijk grijze ogen en gekleed in geruit colbert en pantalon, zoals past bij die zaak, me hadden geholpen met mijn bankzaken en voortwandelend in de smorende, de zenuwen verlammende hitte, trof ik...

Terugkerend van de Rabobank, waar twee elegante, joyeuze jonge jongens met weemoedige bruine, respectievelijk grijze ogen en gekleed in geruit colbert en pantalon, zoals past bij die zaak, me hadden geholpen met mijn bankzaken en voortwandelend in de smorende, de zenuwen verlammende hitte, trof ik...

Terugkerend van de bibliotheek trof ik in lijn zeven een jongeman die een zwarte, kleine hond met rafelige vacht en met kleine witte vlekjes op de poten knuffelde en tegen zich aan klemde en die zijn hoofd begroef in de warrige vacht van het dier. "Het is een schat" merkte ik op en ik vroeg...

Waarom zijn Israël en de Palestijnen bijna tien jaar na de laffe, gruwelijke moord op Yitzhak Rabin nog nauwelijks een stap verder in de onderhandelingen voor een vrij Palestina? Jij en ik weten het: niet willen toegeven aan de waarheid die als een grauwe sluier, gehuld in kolommen rook, aan...

Met mooi weer rondzwerven en sfeer proeven in een onbekende stad. Aan elk genoegen komt een eind. De tijd is op, dat betekent terugkeren naar het station voor het vervolg van de reis. Gewend te vertrouwen op mijn inwendig kompas, laat ik het stratenplan nog in de zak. Maar dit keer wordt het...

Terugkerend van Kapsalon S. aan de Korvelseweg (ook een adres voor armoedzaaiers) trof ik meneer op de zitplaats bij de halte van lijn zeven. "Als u me niet verkracht, mag u naast me komen zitten" verklaarde hij. "Dan moet u mij ook niet verkrachten" antwoordde ik.... Meneer woonde in een...

Het is een ruim assortiment waaruit men kan kiezen bij de "Vincent Shop" aan de Havendijk in Tilburg. De nieuwe locatie doet zeker niet onder voor het oude, sinds enige tijd verlaten, onderkomen aan de Veemarktstraat en vormt zelfs een verbetering naar mijn idee maar toch wil men na de zomer...

Al jaren kom ik hem regelmatig tegen in mijn wijk, bij de bushalte of op straat en ik ben hem in mijn gedachten "de man met de hoedjes" gaan noemen. Hij schijnt een hele collectie hiervan te bezitten; exemplaren van tweed en wollen stof, maar ook zomerse, rieten hoofddeksels met frivole...

Aan de rechterkant van de snelweg richting Leeuwarden ligt het Heerenveense Oranjewoud, waar ik iets van twee jaar in de laatste villa aan de Prinses Marijkelaan heb gewoond. Mijn vader was de predikant van de gereformeerde De Sionskerk in Heerenveen-Zuid. Op mijn slaapkamer zat ik vaak te...

'o jeugd! o tijd van smarten! van vreugd en wilde harten!' Willem Elschot Bij een recreatiegebied, even buiten Voorthuizen, kwam er een oude man op mij af, die vroeg 'Weet jij wel waar dat kruisje voor staat?', op het zilveren kruisje rond mijn nek wijzend. Dat bleek de bekende evangelist...

Het is in godsnaam maar te hopen dat Derk Bolt niet zo terugkeert uit Noordoost-Colombia als Otto Warmbier uit Noord-Korea...

Waar tot voor kort de pleinen in het centrum van onze stad zich leeg en als het ware doelloos uitstrekten, zijn nu de attracties opgesteld. Ik ben er vaak gekomen, heb er rondgedwaald, heb er "mijn ziel vaak in lijdzaamheid bezeten" Nu zijn de festiviteiten losgebarsten en het spookhuis rijst...

...pakket antibiotica op me te wachten om "u" tegen te zeggen en ook tref ik bij thuiskomst het zuurstofmasker nog aan dat een herinnering vormt aan de interventie en waardoor de heilzame levensreddende zuurstof mij werd toegediend.....

Men had nog een fleurige Paasboom opgesteld om de zaak enigszins te verlevendigen met pastelkleurige, ovale eieren eraan en andere versierselen, maar de mannen gilden en krijsten en moesten in toom gehouden worden. Mijn enige bestemming op deze dood/doodeenzame Tweede Paasdag waarop de hemel...

...Er ligt een pakket antibiotica op me te wachten om "u" tegen te zeggen. Ik tref het zuurstofmasker bij thuiskomst aan dat een herinnering vormt aan mijn opname en waardoor de heilzame, levensreddende zuurstof mij werd toegediend.....

Vroeg in de morgen, toen de duisternis nog heerste, had het voor even opgehouden met regenen. Ik had het smalle, kronkelende pad, omzoomd met bomen, bewandeld dat al belegd was met bladeren en ik was de flat gepasseerd, mijn geliefde woning sinds dertig jaar. Een lichtschijnsel ontsnapte aan de...

Stille gedachten ontsproten bij het kijken naar deze foto. Met klotsende schuimende kousenvoeten golf je over me heen om in ontelbare druppels uiteen te spatten. Duizend keren zullen jullie sterven in die eeuwig durende tijd van seconden, om het mystieke mysterie van miljarden jaren...

Voor stille types was de Corona heftigheid ruim anderhalf jaar een zegen. Tot mijn verbijstering zie ik de terugkeer naar het gewone leven met een zekere angst en beven tegemoet. Want voor de pandemie was ik niet echt een stil type, en aldus in gesprekken redelijk aanwezig, kon ik drukte goed...

Op de lommerrijke en ruimschoots overschaduwde binnenplaats van de verpleeginrichting ontmoette ik mijn broer en zijn verpleger, Jeroen genaamd. In een krankzinnigeninstituut kan men nauwelijks idyllische taferelen verwachten en de dichtregel in de titel van deze tekst, uit een schoolboek, kan ook...

De taxi, die op tijd gearriveerd is, zal hobbelend en schokkend, hotsend en botsend haar weg afleggen tot mijn ergernis, zodat mijn hele lichaam in opstand zal komen en de auto zal haar weg vervolgen door mij onbekende en onbestemde villawijken waar echter ongelooflijk kapitale villa's het...

Te voet terugkerend van het Energieplein, dat zich als een vierkante enclave als het ware genesteld heeft in de wijk, trof ik vandaag op de Burgemeester Brokxlaan een oudere Tilburger met keurig getrimde baard en snor. Hij aansprak mij aan en vroeg of ik het langgerekte hek - dat daar ter aarde lag...

...kan die we aanvatten met een servet, zoals ik me herinner; bepaald uitzonderlijk voor de ambtenaarsdochter die ik was. Op het perron had Mr.Mouncey mij geleerd te tellen in het Engels en op het kaartje dat bijgesloten was bij de dure vulpen die hij na zijn terugkeer naar Australië toezond, stond...

Meer dan vijfentwintig jaar geleden heb ik voor het laatst de wandeling gemaakt; de afstand afgelegd die mijn appartement scheidt van het gebouw (of de kazerne, of het gekkenhuis, of de gevangenis) waar ik gedurende negen lange jaren mijn werkplek en collega's had gevonden en waar ik op die...